Όταν κανείς αναπολεί τον Νίκο στα παρκέ , του έρχονται συγκεκριμένες εικόνες στο μυαλό:
Αλτρουισμός , αφοσίωση, πάθος, ασφάλεια, συγκέντρωση, τρίποντο φαρμάκι, σκυλίσια άμυνα , εργατικότητα. Βολιώτης στην καταγωγή , υπηρέτησε τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ της ομώνυμης πόλης ως παιδί, παίρνει μετεγγραφή στον ΠΑΟΚ σε ηλικία 19 ετών ( επί εποχής Βεζυρτζή ) κατακτά Κύπελλα Ευρώπης και Κόρατς , πρωταθλήματα , κύπελα , συμμετείχε σε final four και τελικούς. Μέλος της Εθνικής από το 1992 -1998 . Παίρνει μετεγγραφή στον ΠΑΟ του Ομπράντοβιτς , κερδίζοντας το 1ο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα . Το 2000 δέχεται πρόταση από τον Ολυμπιακό και μετακομίζει στον Πειραιά, στην συνέχεια στον Μακεδονικό, Μαρούσι, Ολυμπιάδα Πατρών , και πάλι Μαρούσι , όπου κλείνει την πλούσια καριέρα του.
Τον Νίκο βέβαια τον θυμόμαστε με την φωνή του αείμνηστου Kώστα Μπαντή στα ντέρμπι ΠΑΟΚ-ΑΡΗΣ στην δεκαετία του 1990 όπου γίνεται σύνθημα στα χείλη των οπαδών της ομάδας της Θεσσαλονίκης και ο αγαπημένος τους παίκτης.
Τον Νίκο Μπουντούρη έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε σήμερα στο athlitikoskosmos.gr .
-Nικο καλησπέρα. Πως αντιλαμβάνεσαι σήμερα την καριέρα σου και πόσο γεμάτος νιώθεις παίζοντας στις τρεις μεγαλύτερες ομάδες της χώρας κατακτώντας σημαντικούς τίτλους.
Ν.Μ.:Σίγουρα μπορώ να νιώθω γεμάτος από την πορεία μου και τις εμπειρίες που αποκόμισα. Οι τίτλοι είναι το επιστέγασμα της σκληρής δουλειάς και των σωστών επιλογών. Το πιο σημαντικό όμως κομμάτι ήταν οι άνθρωποι που γνώρισα και οι σχέσεις ζωής που δημιουργήθηκαν.
-Με ποιους παίκτες εν ενεργεία θα ήθελες να είσαι συμπαίκτης σήμερα ; Διάλεξε τις υπόλοιπες 4 θέσεις λαμβανομένου υπόψη ότι εσύ είσαι ο Playmaker.
Ν.Μ: Σπανουλης, Παπαπετρου, Πριντεζης, Παπαγιαννης.
-Ποιο τίτλο θεωρείς ως πιο σημαντικό στην καριέρα σου;
Ν.Μ.: Όσο και αν φανεί παράξενο, ο πιο κομβικός για την ζωή μου τίτλος ήταν και ο πρώτος. Πανελλήνιο σχολικό πρωτάθλημα με το σχολείο μου στον Βόλο. Αν δεν έμπαινα άνευ εξετάσεων με αυτόν τον τίτλο, μπορεί να είχα κόψει το μπάσκετ για να περάσω στις πανελλήνιες εξετάσεις.
-Τι θα άλλαζες στο παιχνίδι σου εάν ξεκινούσες σήμερα το μπάσκετ ;
Ν.Μ.: Θα ήμουν πιο ενημερωμένος στο αθλητικό κομμάτι από πιο μικρός και σίγουρα θα ήμουν καλύτερος αθλητής. Παρόλο που ήμουν από τους καλύτερους της γενιάς μου, σύμφωνα με τις μετρήσεις, τελικά στα τελευταία χρόνια της καριέρας μου κατάλαβα ότι είχα πολλά περιθώρια βελτίωσης.
-θα ήθελες να έπαιζες σε ομάδα του εξωτερικού ; Είχες ανάλογη πρόταση;
Ν.Μ.: Θα ήταν μια διαφορετική εμπειρία που θα ήθελα να ζήσω. Είχα όταν έφυγα από τον ΠΑΟΚ για να πάω στην Team system Bolognia.
-Έχεις αναφέρει ότι έκανες 1000 σουτ την ημέρα . Μπορεί σήμερα ένα παιδί να είναι τόσο αφοσιωμένο στην εποχή των social media , και του Internet;
Ν.Μ.: Ναι μπορεί. Αν κάνεις 1000 σουτ μόνος σου και μαζεύεις το ριμπάουντ θέλεις 1 ώρα και 15 λεπτά. Με πασερ βοηθό περίπου 45 λεπτά. Όμως θεωρώ ότι τώρα έχει αλλάξει η προπόνηση. Υπάρχει περισσότερη ποιότητα και μεγαλύτερη ένταση. Τα νέα παιδιά έχουν πιο πολλές διεξόδους σίγουρα αλλά είναι πιο βελτιωμένοι αθλητές από εμάς παλιότερα και απλά χρειάζονται κάποιον να τους εμπνεύσει. Εγώ θαυμάζω τους νέους.
-Με τι ασχολείσαι σήμερα αναφορικά με το μπάσκετ;
Ν.Μ.: Ασχολούμαι με ομάδες (ακαδημίες), basketball camps, συνεργάζομαι με σχολεία στο κομμάτι του μπάσκετ και γενικά με ότι έχει να κάνει με την ανάπτυξη.
-Τι θα συμβούλευες ένα παιδί για να μπορέσει να κάνει πραγματικότητα το μπασκετικό του όνειρο;
Ν.Μ.: Να σκέφτεται, να πιστεύει και να δουλεύει. Να μην αφήσει τα μαθήματα του γιατί είναι πολύ κακό να μην έχεις ακαδημαϊκή παιδεία.
-Τι έχει αλλάξει σήμερα στην προπόνηση των νέων παικτών , τι δεν γίνεται σωστά και η παραγωγική διαδικασία είναι φτωχή;
Ν.Μ.: Η προπόνηση είναι καλύτερη. Οι προπονητές και οι παίκτες έχουν πιο πολλές παραστάσεις από παλιά. Νομίζω ότι σημαντικό είναι οι νεαροί παίκτες να παίζουν σε συλλόγους στο αντρικό τμήμα από μικρή ηλικία και να αποκτούν εμπειρίες πραγματικού παιχνιδιού. Ακόμα και οι τελευταίοι μεγάλοι παίκτες που επαιξαν π. Χ. Σπανουλης, Σλουκας, Διαμάντιδης, Τσαρτσαρης….εκτος από τους παλιότερους ακολούθησαν αυτή την πορεία. Το εφηβικό μιας μεγάλης ομάδας μπορεί να σου δώσει τίτλο αλλά όχι εμπειρία.
-Τι πρέπει να γίνει στις κτιριακές υποδομές στην Ελλάδα ; Πιστεύεις ότι υπάρχει έλλειψη δεδομένου ότι πολλές ομάδες προπονούνται ακόμη και σήμερα σε ανοικτά γήπεδα;
Ν.Μ.: Σίγουρα για τα παιδιά μας αξίζουν τα καλύτερα. Όμως πάντα πρέπει να προσαρμοζομαστε στις συνθήκες και να δουλεύουμε. Από την Αττική και κάτω που οι κλιματολογικες συνθήκες ειναι πιο ήπιες, σε μικρές ηλικίες μπορείς να δουλεύεις σε ανοικτά γήπεδα και να έχεις καλό αποτέλεσμα.
-Τι προσφέρει σε ένα παιδί το μπάσκετ στο σώμα του και στην ιδιοσυγκρασία του;
Ν.Μ.: Το μπάσκετ ουσιαστικά είναι μια προπόνηση ζωής για ένα παιδί. Η ομάδα το ετοιμάζει για να αντιμετωπίσει την σκληρή πραγματικότητα της ζωής.
-Έχεις επικοινωνία με τους νέους υποψηφίους της ΕΟΚ; Και αν σου έγινε πρόταση από κάποιον για να συμμετάσχεις στην νέα διοίκηση που θα προκύψει.
Ν.Μ.: Δηλώνω προπονητής και θα ήθελα να συνεργαστώ για το καλό του μπάσκετ ως επαγγελματίας. Εκτιμώ πολύ τον Παναγιώτη, τον Φάνη, τον Μεμο και τον Ευθυμη.Έχουμε συνυπάρξει στα γήπεδα και ταυτίζομαι με πολλες απόψεις τους. Όμως νομίζω η συνεργασία όλων των μπασκετικων είναι απαραίτητη. Την επόμενη μέρα θα κλιθουν όλοι να συνεργαστούν προς μια κατεύθυνση. Ο Παναγιώτης Φασουλας ο Βαγγέλης Λιολιος και ο Άγγελος Παπανικολάου θα πρέπει να είναι συμπαίκτες τελικά. Εγώ προτιμώ τον ρόλο του προπονητή και νομίζω από εκεί μπορώ να προσφέρω.
-Εδώ και καιρό κάνεις προσπάθειες και προτάσεις για την επανέναρξη του αθλητισμού σε επίπεδο ακαδημιών και ερασιτεχνικού αθλητισμού. Τι μπορεί να γίνει και τι προσδοκάς για την συνέχεια εφόσον τα χρονικά όρια για φέτος είναι στενά;
Ν.Μ.: Προσδοκώ να ανοίξουν οι Ακαδημίες και ο ερασιτεχνικός αθλητισμός όσο γίνεται πιο γρήγορα και να αποκτήσει επιτέλους ο χώρος μας ανακλαστικά μέσω των θεσμικών του οργάνων, που δυστυχώς σε αυτή την κρίση δεν είδαμε.
-Τι είναι το OLYMPIA CAMP και ποια είναι η συμμετοχή σου σε αυτό; Πως μπορεί ένα παιδί να συμμετάσχει σε αυτό ;
Ν.Μ.: Το OLYMPIA CAMP είναι μια παιδική κατασκήνωση με την οποία εγώ συνεργάζομαι 5 χρόνια ως εξωτερικός συνεργάτης. Υπάρχει ασφάλεια για τα παιδιά και υψηλό επίπεδο φιλοξενίας. Το επίπεδο των αθλητών που έρχονται εκεί θεωρώ και μπορώ να το δηλώσω είναι το υψηλότερο από κάθε άλλη κατασκήνωση στην χώρα και πολλά παιδιά που συμμετέχουν είναι επιπέδου εθνικής ομάδας στην ηλικία τους.
Οι συνεργάτες μου και εγώ δουλεύουμε σε υψηλό επίπεδο χωρίς να ξεχνάμε την ανάγκη των παιδιών για χαρά και ψυχαγωγία.
Θεωρώ ότι με τις συνθήκες υγείας που ζούμε η κατασκήνωση είναι η πιο ασφαλης λύση για τα παιδιά. Λειτουργεί ως ένας κλειστό; χωρος(φούσκα) πλήρως προστατευμένα από εξωτερικούς παράγοντες και επισκέπτες.
-Ποια είναι τα επαγγελματικά σου σχέδια για το μέλλον;
Ν.Μ.: Να κατακτήσω την Ευρωλιγκα ως προπονητής ή να χαίρομαι το μπάσκετ κάθε στιγμή. Διάλεξε όποιο θέλεις από τα δύο. Σκέψου τι μου ταιριάζει. Να είσαι καλά.
-Ευχαριστώ Νίκο και σου εύχομαι υγεία και κάθε προσωπική και επαγγελματική επιτυχία.
