Μετά τις διαδηλώσεις, τα συλλαλητήρια, τα πανηγύρια και τα coreo που σίγουρα από την μεριά του αγνού οπαδισμού και της λατρείας της μπάλας και της εξέδρας, έχουν μέσα τους την αγνότητα της αλήθειας, αλλά όχι και σε καμία περίπτωση με ότι έχει να κάνει με το επιχειρηματικό και οικονομικό κομμάτι, δεν μπορώ να πιστέψω ρεαλιστικά ότι σείστηκε το σύστημα γιατί βγήκαν στον δρόμο οι οπαδοί μιας ομάδας σε μια κωμόπολη της Αγγλίας που η πιθανότητα ρεαλιστικά πάντα να δουν το σεντόνι με τα αστέρια στο γήπεδο τους κάποτε είναι σχεδόν μηδαμινή.Μη τρώτε λοιπόν τον παπά και τον σανό του εγχώριου και διεθνούς μιντιακού συστήματος ότι νίκησε το ποδόσφαιρο του Λαού και η αγνή αγωνιστικότητα. Πραγματικά μην μπαίνετε στο τρυπάκι αυτό.Απλά απέκρουσε το υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, μια αιφνίδια και πιο σκληρά καπιταλιστική επίθεση ενός ακραιφνούς εσωτερικού μηχανισμού μέσα στην UEFA.
Και για να μιλάμε ειλικρινά και στα ίσια… επειδή σίγουρα δεν γεννηθήκαμε όλοι μετά το 2000, δεν μπορεί να μην θυμάται κανείς την απαξίωση που δέχτηκε ήδη από το 1998 ο θεσμός του Κυπέλλου UEFA μέχρι να αναδειχτεί η λίγο πιο κλειστή ποδοσφαιρική διοργάνωση του Champions League δηλαδή ένα πολύ σκληρό και για τότε καπιταλιστικό-ποδοσφαιρικό μοντέλο, που για τα δεδομένα λειτουργούσε σε μια κλειστή λίγκα για το 2001, η οποία λειτούργησε με κάλυψη της ίδιας της διοργανώτριας, όσο και με προμοτάρισμα με αποτέλεσμα λίγο πριν σβήσει ο θεσμός του UEFA για τις πιο ανίσχυρες Ευρωπαϊκές ομάδες να καταλήξει σε Europa League.
Και για να μιλάμε στοιχηματικά μιας και μιλάμε και για μπάλα… όπως ακριβώς απαξιώθηκε κάποτε το ΠΡΟ-ΠΟ που άλλαξε τις ζωές χιλιάδων Ελλήνων, για να έρθει στην θέση του το Στοίχημα έτσι ακριβώς το κάποτε αξιόλογο κύπελλο UEFA αδρανοποιήθηκε από μέσα για να το διαδεχθεί σε πιο ψηλά σκαλοπάτια το Champions League με τους ύμνους, τα αστέρια, τα σεντόνια και τα πιο ακριβά συμβόλαια αλλά και τις ειδικές φανέλες.Οπότε για να εξηγούμαστε πρώτον όσοι εθελοτυφλείτε να είστε σίγουροι πως σε 2 χρόνια από τώρα ο Θεσμός του European Super League και αυτής της λίγκας θα ξαναέρθει στην συζήτηση, ενώ από εκεί και πέρα μην χύνεται κροκοδείλια δάκρυα για το Champions League όπως δεν χύσατε δάκρυα και για το UEFA που έγινε Europa League, όπως πανηγυρίζετε όσοι είστε φίλοι μεγάλων ξένων συλλογών, με τα μεγάλα Διηπειρωτικά Κύπελλα και τις διακρίσεις των ομάδων σας, όταν μου ανεβάζετε post με ξένα πρωτοσέλιδα τύπου Παγκόσμια Real ή Παγκόσμια Barca.
Λάμπρος Παπαδής – Αρθρογράφος – Πολιτικός Συντάκτης.
