1η Ιουλίου 2004, 17 χρόνια πίσω στο χρόνο. Οι Ρετρό ιστορίες θυμούνται σήμερα μία από τις μεγαλύτερες σελίδες του ελληνικού αθλητισμού στο EURO της Πορτογαλίας ή καλύτερα στο EURO της Ελλάδας!
Η Εθνική ποδοσφαίρου με αρχιτέκτονα έναν Γερμανό, τον Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο της, αντιμετώπιζε στον ημιτελικό την ομάδα της Τσεχίας που θεωρούταν από τα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, καθώς είχε πραγματοποιήσει μεγάλες εμφανίσεις εκείνο το καλοκαίρι. Για να φτάσουμε όμως εκεί είχαμε αποκλείσει στον προηγούμενο γύρο την προηγούμενη πρωταθλήτρια Ευρώπης Γαλλία του Ζιντάν, του Ανρί, του Τρεζεγκέ, του Μπαρτέζ και τόσων άλλων αστέρων παγκόσμιας κλάσης. Γι’αυτό και όλοι πιστεύαμε στο μεγάλο όνειρο της πρόκρισης στον Τελικό!
Απέναντί της η γαλανόλευκη είχε άλλη μία πρόκληση, αφού στις τάξεις των Τσέχων υπήρχαν ονόματα όπως ο Νέντβεντ, ο Πομπόρσκι, ο Μπάρος, ο Ροσίτσκι και ο Τσεχ. Η δίψα για τη μεγάλη νίκη ήταν τεράστια και απλωνόταν από το “Ντραγκάο” του Πόρτο που γινόταν ο αγώνας μέχρι… το Καστελόριζο και το τελευταίο χωριό του Έβρου.
Οι παίκτες μας μπήκαν στο χορτάρι συγκεντρωμένοι και αποφασισμένοι να δώσουν ο,τι έχουν και να διεκδικήσουν και την τελευταία πιθανότητα που τους αναλογούσε. Αλλά κυρίως μπήκαν θέλοντας να απολαύσουν τη στιγμή που ήταν κάτι μοναδικό. Κανείς δεν θα τους έλεγε τίποτα αν δεν τα κατάφερναν απέναντι στο “θηρίο”. Αλλά αν πετύχαιναν το θαύμα όλα θα ήταν ονειρικά και θα γινόντουσαν εθνικοί ήρωες.
Το παιχνίδι ξεκίνησε και οι Τσέχοι έδειξαν από νωρίς τα δόντια τους έχοντας δοκάρι στα πρώτα λεπτά και φτάνοντας εύκολα στην περιοχή της ελληνικής ομάδας. Ο Αντώνης Νικοπολίδης όμως ήταν πραγματικός κέρβερος κάτω από τα γκολπόστ και κράτησε ανέπαφη την εστία του με την παντοδύναμη επιθετική γραμμή της Τσεχίας να μην πιστεύει αυτό που συνέβαινε. Επιθετικά οι Έλληνες παίκτες είχαν τις στιγμές τους αλλά λίγο η απειρία και λίγο ίσως η ατυχία δε μας άφησαν να πετύχουμε το πολυπόθητο τέρμα. Μοιραία λοιπόν ο αγώνας οδηγήθηκε στην ημίωρη παράταση. Με τη διαφορά ότι δεν ήταν τελικά ακριβώς ημίωρη.
Ο λόγος; Τότε ίσχυε ο κανονισμός του “ασημένιου γκολ” που σήμαινε ότι αν μία ομάδα σημείωνε κάποιο τέρμα στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης, τότε αν δεν υπήρχε άλλο γκολ μέχρι τη λήξη του 15λεπτου αυτού η ομάδα που το είχε πετύχει έπαιρνε αυτόματα την πρόκριση. Έτσι και έγινε. Στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου του έξτρα χρόνου η Ελλάδα έχει κερδίσει κόρνερ. Εκτελεστής ο Βασίλης Τσάρτας ο οποίος στέλνει την μπάλα στο πρώτο δοκάρι και ο “Κολοσσός” Τραϊανός Δέλλας προλαβαίνει τους αντίπαλους αμυντικούς και τη στέλνει με το κεφάλι στα δίχτυα του εμβρόντητου Πετρ Τσεχ. Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν μοναδικές και ιστορικές! Το “πειρατικό” είχε βάλει πλώρη για το τελευταίο του λιμάνι, τον Μεγάλο Τελικό της Λισαβώνας. Ο διαιτητής Κολίνα με τη σέντρα των Τσέχων σφυρίζει τη λήξη και οι χιλιάδες Έλληνες στις κερκίδες του “Ντραγκάο” αλλά και τα εκατομμύρια στην πατρίδα και σε όλο τον κόσμο ξεσπούν σε πανηγυρισμούς που όμοιούς τους μόνο από εμάς τους ίδιους μπορεί να έχουμε ξαναδεί!
Ελλάδα-Τσεχία 1-0!!! Είναι γεγονός, είμαστε στον Τελικό! “Εμείς συνεχίζουμε, αυτοί υποχωρούν”, “Σήκωσέ το το τιμημένο, δεν μπορώ να περιμένω” και άλλες τόσες ατάκες και συνθήματα γίνονται τεράστια σουξέ εκείνες τις ημέρες. Και όχι άδικα. H Ελλάδα είναι για πρώτη φορά στην ιστορία της σε Τελικό Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος!
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
Ελλάδα (Ότο Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Μπασινάς (71′ Γιαννακόπουλος), Ζαγοράκης, Χαριστέας, Φύσσας, Βρύζας (91′ Τσιάρτας), Καψής, Καραγκούνης, Κατσουράνης.
Τσεχία (Κάρελ Μπρούκνερ): Τσεχ, Γκριγκέρα, Γκάλασεκ, Μπολφ, Γιανκουλόβσκι, Πομπόρσκι, Κόλερ, Ροσίτσκι, Νέντβεντ (39′ Σμίτσερ), Μπάρος, Ουιφαλούσι.
Διαιτητής: Πιερλουΐτζι Κολίνα (Ιταλία)
Ας θυμηθούμε λοιπόν με φωτογραφίες και βίντεο τη μαγική και ιστορική εκείνη βραδιά:
