15 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από το μαγικό εκείνο απόγευμα της 1ης Σεπτεμβρίου του 2006, όταν η “επίσημη αγαπημένη” των Ελλήνων φιλάθλων κέρδιζε τη μεγάλη ομάδα των ΗΠΑ και προκρινόταν στον Μεγάλο Τελικό του Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας!
Όσα χρόνια και αν περάσουν, ακόμη και αν έρθουν παρόμοιες επιτυχίες, η πρώτη νίκη επί ενός τέτοιου μεγάλου αντιπάλου θα είναι πάντα ξεχωριστή. Ειδικά για όσους είχαμε την τύχη, τη χαρά και την υπερηφάνεια να ζήσουμε εκείνες τις στιγμές και είδαμε μια πραγματικά εκπληκτική εμφάνιση της γαλανόλευκης.
Σε έναν ημιτελικό που έχεις απέναντί σου τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ δύσκολο να μη θεωρηθείς αουτσάιντερ. Έτσι λοιπόν οι διεθνείς μας με αρχιτέκτονα στον πάγκο τον “δράκο” Παναγιώτη Γιαννάκη, μπήκαν στο παρκέ της “Σαϊτάμα Αρένα” να κάνουν το παιχνίδι τους ελεύθερα και να το διασκεδάσουν. Πέρα όμως από το δεδομένο ταλέντο εκείνης της ομάδας, υπήρχε αυτό το κάτι που μας ξεχωρίζει σαν λαό από όλους τους υπόλοιπους. Η μαχητικότητα μέχρι τέλους, η αυταπάρνηση και ο αγώνας για τη φανέλα και την πατρίδα.
Φυσικά μεγάλο ρόλο είχε παίξει και η κατασκοπεία του αντιπάλου καθώς εξουδετερώσαμε τα μεγάλα ατού του, τα οποία έτσι και αλλιώς δε βρέθηκαν σε πολύ καλή μέρα. Αντίθετα οι Έλληνες παίκτες καθώς περνούσε ο χρόνος και έμεναν κοντά στο σκορ, έπαιρναν θάρρος και έβγαζαν όλα εκείνα τα στοιχεία που διέθεταν και τους οδήγησαν εκείνα τα χρόνια σε τόσες και τόσες επιτυχίες.
Η ελληνική περιφέρεια με Σπανούλη (22π.), Διαμαντίδη (12π.) και Παπαλουκά (8π.-12ασ.) ήταν σεληνιασμένη και αρνούνταν να χάσει ακόμη και από εκείνη την Αμερική! Ο αρχηγός Μιχάλης Κακιούζης όταν πήρε μπροστά ήταν ασταμάτητος όπως και ο Αντώνης Φώτσης που έδωσε και αυτός πολύτιμες λύσεις. Αλλά και κοντά στο καλάθι ο “Baby Shaq” Σοφοκλής Σορτσιανίτης κατάπιε στην κυριολεξία τους Αμερικανούς ψηλούς και διέλυσε κάθε αμυντικό σύστημα του κόουτς Μάικ Σιζέφσκι.
Αν θυμηθούμε και τα ονόματα των παικτών που είχαμε απέναντί μας σε εκείνον τον αλησμόνητο ημιτελικό θα καταλάβουμε το μέγεθος εκείνης της νίκης. Ακόμη και αν οι περισσότεροι βρισκόντουσαν ακόμη στο ξεκίνημα της λαμπρής τους καριέρας. Λεμπρόν Τζέιμς, Καρμέλο Άντονι, Ντουέιν Ουέιντ, Κρις Πολ και Ντουάιτ Χάουαρντ ήταν μόνο μερικοί από τους αστέρες εκείνης της “Team USA” που στο τέλος του αγώνα είδαν τους Έλληνες να πανηγυρίζουν χορεύοντας συρτάκι στο κέντρο του γηπέδου.
Ελπίζουμε να ξαναζήσουμε παρόμοιες στιγμές χαράς και συγκίνησης καθώς και το ταλέντο υπάρχει και η εμπειρία στη σημερινή Εθνική. Αλλά όπως και να το κάνουμε το μπάσκετ υπάρχει πάντα στο αίμα των Ελλήνων.
ΕΛΛΑΔΑ (Π. Γιαννάκης): Σπανούλης 22 (3), Κακιούζης 15 (1), Σχορτσιανίτης 14, Διαμαντίδης 12 (2), Φώτσης 9, Παπαδόπουλος 8, Ντικούδης 8, Παπαλουκάς 8 (12 ασίστ, 5 ριμπάουντ), Τσαρτσαρής 3 (1), Χατζηβρέττας 2, Βασιλόπουλος
ΗΠΑ (Μ. Σιζέφσκι): Αντονι 27 (3), Ουέιντ 19 (1), Τζέιμς 17, Χάινριχ 12 (4), Χάουαρντ 10, Πολ 3, Μπος 3, Τζόνσον 3 (1), Μπάτιερ 1, Μπραντ
