Ζιλ Μπιανκί: Ο μαχητής των δρόμων της F1 που έσβησε άδοξα στα 25 του χρόνια ύστερα από ένα φρικτό δυστύχημα. Έδωσε την πιο γενναία μάχη της ζωής του επί σχεδόν εννέα μήνες.
Το τελευταίο διάστημα τα ατυχήματα όλο και αυξάνονται στην χώρα μας, στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Άραγε είναι ελλιπείς τα μέτρα ασφαλείας; Άραγε είναι ακατάλληλες οι πίστες που διεξάγονται οι εκάστοτε αγώνες; Όποιο και αν είναι το βασικό αίτιο για τα ατυχήματα αυτά, πρέπει οι διοργανωτές να το λάβουν σοβαρά υπόψιν ώστε να υπάρξει άμεση και σημαντική βελτίωση στα μέτρα ασφαλείας σε αυτό το τόσο δημοφιλές άθλημα.
Όταν μιλάμε όμως για την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, που δεν είναι άλλη από την Formoula 1, τότε ποια άραγε μέτρα προστασίας θα ήταν επαρκή ώστε να αποφευχθούν σοβαροί ή και θανάσιμοι τραυματισμοί. Εκεί που οι ταχύτητες ξεπερνούν τα 300 χλμ /ώρα, εκεί που η πίεση που αναπτύσσεται στιγμιαία στην επιτάχυνση αγγίζει τα 7 G. Ενώ στα φρεναρίσματα είναι 3,4 G. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί στους υπεραθλητές της F1 ότι σε μία στραβοτιμονιά δεν θα έρθουν αντιμέτωποι με τον ίδιο τον θάνατο. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που αμείβονται με αστρονομικά πόσα. Γιατί το άθλημα που καλούνται να υπηρετήσουν είναι από τα πιο ριψοκίνδυνα του κόσμου. Το πρόγραμμα εκγύμνασης και ο τρόπος ζωή που ακολουθούν είναι αυστηρά, τα οποία πρέπει να ακολουθούν ευλαβικά καθώς μόνο ένας εξαιρετικά γυμνασμένος οργανισμός μπορεί να αντέξει όλα αυτά τα επίπονα που δέχεται το σώμα σε κάθε αγώνα.
Το ημερολόγιο έδειχνε 5 Οκτωβρίου του 2014. Ο Γάλλος πιλότος της φόρμουλα 1 ήταν μόλις 25 χρονών. Είχε κλείσει μόλις έναν χρόνο ως δοκιμαστικός της Ferrari, και το ντεμπούτο του έγινε το 2013 οδηγώντας για την Marussia. Τον Οκτώβριο του 2013, επιβεβαιώθηκε ότι θα συνεχίσει να οδηγεί για την ομάδα και στην επόμενη σεζόν, όπου έδωσε τους πρώτους βαθμούς στην ομάδα του στο Γκραν Πρι του Μονακό.
Στις 5 Οκτωβρίου του 2014, στο Ιαπωνικό Γκραν Πρι, όμως έμελλε να δώσει τον τελευταίο του αγώνα υψηλής ταχύτητας. Ήταν το οδόστρωμα ολισθηρό, καθώς έβρεχε ασταμάτητα όλη μέρα, ήταν που έχασε τον έλεγχο του μονοθέσιού του στον 43ο γύρο, στη στροφή Dunlop, μια αριστερή παρατεταμένη στροφή. Για κακή του τύχη την ώρα εκείνη βρισκόταν στην πίστα ένας βοηθητικός γερανός, ο οποίος καθάριζε τα συντρίμμια του ατυχήματος του Άντριαν Σούτιλ, το οποίο είχε προηγηθεί. Η ταχύτητα που είχε το μονοθέσιου του πιλότου ήταν 212 χιλ/ώρα. Για να καταλάβουμε τα μεγέθη και την σφοδρότητα του ατυχήματος, ας πολλαπλασιάσουμε το βάρος του οδηγού με την ταχύτητά του την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ώστε να βρούμε την πίεση που δέχτηκε ακαριαία το σώμα του την ώρα της πρόσκρουσης. Το αποτέλεσμα είναι θανατηφόρο σχεδόν για κάθε ζώντα οργανισμό, ξεπερνάει τα δύο χιλιάδες κιλά, τα οποία ήταν σαν να έπεσαν επάνω στο σώμα του άτυχου νεαρού. Αν συνυπολογίσουμε και τα πολύ υψηλά G, τότε σίγουρα το βάρος που δέχτηκε επάνω του ήταν πολύ ισχυρότερο. Ποια προστασία θα ήταν αρκετή για τόσο μεγάλη σφοδρότητα. Ποια μέτρα ασφαλείας θα επαρκούσαν ν γλυτώσουν τη ζωή του; Ακόμη και το κράνος που φορούσε το οποίο ζυγίζει 15 κιλά δεν ήταν ικανό να προστατεύσει το κρανίο του, καθώς ο Ζιλ τραυματίστηκε σοβαρά στον εγκέφαλο.
Κάποιος θα περίμενε ακούγοντας τα δεδομένα πως ο 25χρονος πιλότος θαέχανε ακαριαία τη ζωή του. Κι όμως κατάφερε έστω και σε κωματώδη κατάσταση να αφήσει ζωντανός την πίστα από το άθλημα που τόσο αγάπησε. Μόλις στα 3 του χρόνια ξεκίνησε την καριέρα του! Πάλεψε γενναία και σθεναρά με τον χάρο επί εννέα σχεδόν μήνες. Αν και δεν υπήρξε καμία βελτίωση όλους αυτούς τους μήνες. Στις 17 Ιουλίου του 2015 άφησε την τελευταία του πνοή, μαζί και την μεγάλη του αγάπη. Ήταν μόλις 25 χρονών. Να επισημάνουμε εδώ πως ο Γάλλος πιλότος είναι ο πρώτος πιλότος που χάνει τη ζωή του έπειτα από δυστύχημα στην F1, μετά τον Άιρτον Σένα.
Η οικογένεια έκανε μια λιτή δήλωση ανακοινώνοντας το θλιβερό αυτό γεγονός του θανάτου του, ο οποίος προκάλεσε παγκόσμια θλίψη.
«Ο Ζιλ πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή, όπως πάντα έκανε, αλλά σήμερα αυτή η μάχη τέλειωσε».
Στην μνήμη όσων χάθηκαν άδοξα και αναίτια στην άσφαλτο.
