Από το ναδίρ στο ζενίθ και ξανά στα ίδια για μια ομάδα που στην πάροδο τον χρόνων έχει αποδείξει, πως το να φτάσεις από το ένα σημείο στο άλλο δεν είναι πολύ δύσκολο. Αρκούν μόνο μερικές λάθος αποφάσεις και η Γιουβέντους έχει πάρει πολλές από δαύτες τα τελευταία χρόνια.
Έχοντας πλέον φτάσει στα μισά της φετινής σεζόν, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως η ομάδα που σάρωνε τα πρωταθλήματα στη γειτονική χώρα έχει χάσει την αίγλη της και όχι μόνο. Μπορεί τα αποτελέσματα τον τελευταίο καιρό να την έχουν βοηθήσει να ανελιχθεί στη βαθμολογία, σε συνδυασμό και με την πτώση των υπολοίπων. Ας μη γελιόμαστε όμως. Η Γιουβέντους δεν είναι ομάδα που παλεύει για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Η ζωή κάνει κύκλους όμως και είναι φυσιολογικό μετά από 9 συνεχόμενα “scudetti” τα τελευταία χρόνια να έχει επέλθει κορεσμός στο ασπρόμαυρο στρατόπεδο. Άλλο αυτό όμως και άλλο να παρουσιάζεται μια ομάδα χωρίς σαφή αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό προσανατολισμό. Το δεύτερο μοιάζει να είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα ωστόσο, μιας και αγωνιστικές κρίσεις περνούν όλες οι ομάδες του πλανήτη. Πως έφτασε όμως σε αυτό το σημείο ένας από τους σημαντικότερους συλλόγους της ηπείρου;
Τα διοικητικά λάθη
Η οικογένεια Ανιέλι είναι διαχρονικά συνδεδεμένη με τη Γιουβέντους και παρούσα τόσο σε επιτυχίες όσο και σε αποτυχίες της ομάδας. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά το σκάνδαλο “Calciopolis” ο Αντρέ Ανιέλι προσπάθησε πολύ και κατάφερε να επαναφέρει τη Γιουβέντους στις πρότερες δόξες της. Να θυμίσω πως οι “μπιανκονέρι” είχαν υποβιβαστεί αφού κρίθηκαν ένοχοι για το κύκλωμα των παράνομων στοιχηματικά αγώνων στην Ιταλία. Έτσι υποχρεώθηκαν να αγωνιστούν στη δεύτερη κατηγορία της χώρας αλλά και να χάσουν πολλά από τα αστέρια τους.
Από εκείνο το σημείο και έπειτα η πορεία της ομάδας ήταν μόνο ανοδική. Αποκορύφωμα η παρουσία της σε δύο τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ όπου ηττήθηκε δις από Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα. Επιπλέον, μεγάλοι παίχτες φόρεσαν τη φανέλα της “Κυρίας” ενώ τα 9 πρωταθλήματα που προαναφέρθηκαν μιλούν από μόνα τους. Εννοείται πως σε όλη αυτή τη διαδρομή έγιναν λάθη και υπήρξαν ανορθογραφίες.
Αρχικά, το απωθημένο της κατάκτησης ενός Τσάμπιονς Λιγκ αποδεδειγμένα έκανε κακό στην ομάδα αλλά και στον σύλλογο γενικότερα. Κάθε χρονιά ξεκινούσε με τον Ανιέλι να διατρανώνει πως στόχος της ομάδας είναι να πάρει το Κύπελλο με τα μεγάλα αυτιά. Με αυτόν τον τρόπο η Γιουβέντους επωμίστηκε ένα αχρείαστο βάρος και αναγκάστηκε να κυνηγά την κατάκτηση του τροπαίου, είτε μπορούσε να φτάσει σε αυτή είτε όχι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα όταν “αποτύγχανε” να δεχόταν δριμεία κριτική και μια χρονιά με ντάμπλ στην Ιταλία να θεωρείται κακή (!) . Μπορεί η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα και η Μπάγερν να έχουν και αυτές ως στόχο να κατακτήσουν το Τσάμπιονς Λιγκ. Καμία τους όμως δεν βγαίνει Αύγουστο μήνα και να το δηλώνει δεξιά και αριστερά. Αυτό είναι κάτι που μόνο ο πρόεδρος της Γιουβέντους έκανε τα προηγούμενα χρόνια για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει.
Στη συνέχεια, ήρθε η εμπορευματοποίηση του συλλόγου. Η αλλαγή του σήματος της Γιουβέντους το 2017, μπορεί σε πολλούς να μοιάζει ένα ασήμαντο γεγονός αλλά στην πραγματικότητα σημαίνει πολλά παραπάνω. Η δοιήκηση, στην προσπάθεια της να μεγαλώσει το “brand” του συλλόγου, προέβη σε αυτήν την κίνηση αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν στις τάξεις των οπαδών της. Εξάλλου, η κίνηση αυτή έγινε με γνώμονα οπαδούς και μη, σε Ασία και Αμερική κυρίως. Δύο από τις μεγαλύτερες αγορές παγκοσμίως στις οποίες η Γιουβέντους δεν είχε τόσο μεγάλη απήχηση όσο η Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ ή η Ρεάλ για παράδειγμα. Πιο εύκολα πλέον ένας περιστασιακός φίλαθλος του ποδοσφαίρου θα αγοράσει και θα φορέσει μια μπλούζα με ένα σήμα που μοιάζει περισσότερο με μάρκα ρούχου παρά σήμα αθλητικής ομάδας. Όλα είναι θέμα “marketing” πλέον και ο Ανιέλι έριξε εκεί το βάρος τα τελευταία χρόνια παραμερίζοντας την αγωνιστική εξέλιξη της ομάδας.
Φάκελος Κριστιάνο Ρονάλντο
Η μεταγραφή του Πορτογάλου σούπερ σταρ από τη Ρεάλ στην Γιουβέντους το 2018 αναμφίβολα βοήθησε αγωνιστικά την ομάδα. Αυτό είναι κάτι που αποδεικνύουν και οι αριθμοί του ίδιου για όσο διάστημα έμεινε στο Τορίνο. Μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι όμως τα πράγματα; Τι πέτυχε αγωνιστικά η Γιουβέντους ως σύλλογος όσο είχε τον Κριστιάνο Ρονάλντο στις τάξεις της; Δύο πρωταθλήματα Ιταλίας, δύο Κύπελλα και δύο Σούπερ Καπ σε τρία χρόνια. Τίτλοι που δεν της έλειπαν και που πιθανότατα θα έπαιρνε και χωρίς την βοήθεια του. Η ψαλίδα με τις υπόλοιπες ομάδες στην Ιταλία δεν είχε κλείσει ακόμα αρκετά προκειμένου η Γιουβέντους να αισθανθεί ότι απειλείται.
Ο τίτλος που κυνηγούσε με μανία ήταν άλλος.Με τονν ερχομό του Ρονάλντο, ο Ανιέλι είχε αφήσει να εννοηθεί πως ήταν αυτό που έλειπε για να φτάσει η Γιουβέντους στην πηγή και να καταφέρει να πιεί νερό. Ωστόσο, ούτε με τα κιάλα μπόρεσε δει το τρόπαιο, φτάνοντας με το ζόρι μέχρι τα προημητελικά του θεσμού.Ενώ, λοιπόν, αγωνιστικά ο Πορτογάλος μπορεί να μην έδωσε όλα όσα συνοδεύουν το όνομα του, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το αντίκτυπο που είχε στο εμπορικό κομμάτι για την ομάδα.
Το όνομα του συλλόγου άρχισε να ακούγεται πολύ περισσότερο, οι φανέλες της πουλούσαν σαν τρελές και ο Ανιέλι είχε επιτέλους καταφέρει να κάνει τον θόρυβο που ήθελε στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Θα πει κανείς τι σχέση έχουν όλα αυτά με το ποδόσφαιρο. Καμία και αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που η Γιουβέντους είναι σε αυτή την αγωνιστική κατάσταση τα τελευταία χρόνια. Επειδή, στο Τορίνο σταμάτησαν να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω πως ο Κριστιάνο Ρονάλντο δεν βοήθησε καθόλου αγωνιστικά την ομάδα ή ότι δεν συνείσφερε ουσιαστικά. Απλά θεωρώ πως,το αντίκτυπο που είχε έξω από τις τέσσερις γραμμές ήταν μεγαλύτερο. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως φταίει ο ίδιος. Ο Πορτογάλος τα γκολ του τα έβαλε. Μεγάλωσε κι άλλο τον μύθο του. Η Γιουβέντους δεν το εκμεταλλεύτηκε όσο θα έπρεπε μέσα στο γήπεδο. Όταν κατάλαβε ότι έχει αρχίσει πια και παίρνει την κάτω βόλτα η ομάδα, έφυγε. Μια λύση που βόλεψε και τους δύο μιας και οι “μπιανκονέρι” δεν ήθελαν να πληρώνουν άλλο το παχυλό συμβόλαιό του.
Τα οικονομικά προβλήματα και η ESL
Όλες οι ομάδες χτυπήθηκαν οικονομικά εξαιτίας της πανδημίας και η Γιουβέντους δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Είναι χαρακτηριστικό πως για τη σεζόν 2020-21 η Γηραιά Κυρία ανακοίνωσε “χασούρα” 191 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό είναι κάτι που συνέβαλε τόσο στην αποχώρηση του Ρονάλντο όσο και στην φτωχή μεταγραφική ενίσχυση το καλοκαίρι που προηγήθηκε. Οδήγησε όμως και τον ισχυρό άνδρα της ομάδας να στραφεί στη λύση της European Super League.
Μιλάμε για τη δημιουργία μιας κλειστής λίγκας, μεταξύ των ομάδων από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης. Επίσημα , για να έχει τη δυνατότα ο κόσμος να απολαύσει περισσότερα ανταγωνιστικά παιχνίδια, ομάδων που ανήκουν στο υψηλότερο επίπεδο. Ανεπίσημα, που είναι και το πιο σημαντικό, για να αυξήσουν οι σύλλογοι που μετέχουν σε αυτό τα ετήσια έσοδά τους. Η κίνηση αυτή βρήκε σε τοίχο για πολλούς λόγους. Κυριότερος, η ακόμα μεγαλύτερη ανισότητα που θα δημιουργηθεί ανάμεσα στα πιο πλούσια ευρωπαϊκά κλαμπ και στα υπόλοιπα.
Ο Αντρέ Ανιέλι, ένας από τους πρωτεργάτες της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας είχε αρχίσει να μιλά για αυτό εδώ και περίπου 10 χρόνια. Χωρίς όμως το θέμα να παίρνει διάσταση μιας και ένα τέτοιο εγχείρημα έμοιαζε τότε ουτοπικό. Παρόλα αυτά, αποδείχθηκε πως τόσο ο ίδιος όσο και οι συμμαχοί του, περίμεναν απλά την κατάλληλη στιγμή για να κάνουν την κίνησή τους. Με αφορμή, λοιπόν, τα προβλήματα που διόγκωσε η πανδημία, προσπάθησαν να θέσουν σε λειτουργία το σχέδιό τους. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι οπαδοί των ομάδων αντέδρασαν και έθεσαν το όλο εγχείρημα προσωρινά σε αναστολή. Ειδικότερα, οι οπαδοί της Γιουβέντους βλέποντας τον πρόεδρο της ομάδας να φιγουράρει στην πρώτη γραμμή της ESL και την ομάδα να μένει πίσω από τους ανταγωνιστές της, ξεσηκώθηκαν απέναντι στη διοίκηση.
Όλη αυτή η ιστορία αποτέλεσε ένα ακόμα σημείο τριβής ανάμεσα στη διοίκηση και στους οπαδούς, με τους τελευταίους να ζητούν την άμεση παραίτηση του Ανιέλι. Εντέλει, αφού κάθισε κάπως η σκόνη, το κλίμα εξομαλύνθηκε. Όμως, το γυαλί στις σχέσεις τους μοιάζει να έχει ραγίσει και είναι άγνωστο αν μπορεί να ξανακολλήσει. Σίγουρα, η αγωνιστική κατάσταση της ομάδας δεν βοηθά προς αυτήν την κατεύθυνση.
Η επόμενη μέρα
Εν κατακλείδι, το μυαλό της Γιουβέντους χάλασε και άρχισε να δίνει μεγαλύτερη σημασία στην βελτίωση του εξωαγωνιστικού της προφίλ, σε βάρος της αγωνιστικής της προόδου. Έγιναν πολλά πίσω βήματα και η φετινή της εικόνα είναι αποτέλεσμα της αργής αλλά σταδιακά φθίνουσας πορείας που διαγράφει τα τελευταία χρόνια. Παρά τα πολλά λάθη, αρκετά είναι δυνατόν να διορθωθούν. Αρκεί όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές να ρίξουν μια καλή ματιά στον καθρέφτη και να πάρουν σοβαρές αποφάσεις με γνώμονα το καλό της ομάδας.
Οι “μπιανκονέρι” μπαίνουν σε ένα μεταβατικό στάδιο, κάτι απόλυτα φυσιολογικό μιας και όλες οι ομάδες αργά ή γρήγορα κάνουν τον κύκλο τους. Θα είναι μια διαδικασία επίπονη και χρονοβόρα. Η Γιουβέντους θα απωλέσει τίτλους και στόχους μέχρι να καταφέρει να ανακάμψει. Κάτι που αναπόφευκτα θα συμβεί, αφού η ίδια η ομάδα έχει αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει.
