Οι βεντέτες, τα “παιδάκια” και τα 9 πιο βασανιστικά δευτερόλεπτα στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Διότι μόνο ως τέτοια μπορεί να λογίζεται μια βραδιά όπου μια ομάδα κατακτά έναν τίτλο ενώ περίπου 15 λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα βρίσκεται πίσω στο σκορ με 19 πόντους.
Βέβαια δεν είναι μόνο αυτό το γεγονός που κάνει αυτό τρόπαιο πιο γλυκό. Αφού σημαντικό ρόλο σε αυτό διαδραματίζει κι ο αντίπαλος, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Συγκεκριμένα, οι Ρώσοι παρατάχθηκαν στην αναμέτρηση με τους Μίλος Τεόντοσιτς, Αλεξέι Σβεντ, Νέναντ Κρίστιτς, Αντρέι Κιριλένκο και Ραμούνας Σισκάουσκας να αποτελούν το βασικό τους rotation.
Ενώ οι “Πειραιώτες” πέρα από τον εγνωσμένης αξίας αρχηγό τους Βασίλη Σπανούλη στηριζόταν στον άσημο ως εκείνο το βράδυ στην Πόλη Γιώργο Πρίντεζη, τους μικρούς τότε Κώστα Παπανικολάου και Κώστα Σλούκα, τον Βαγγέλη Μάντζαρη και μια πλειάδα φθηνών (οικονομικά) αλλά όπως αργότερα αποδείχθηκε ποιοτικών ξένων με πρωτοστάτες τους Κάιλ Χάινς και Πέρο Άντιτς.
Όπως καταλαβαίνετε η διαφορά ήταν χαώδης και αυτό αποτυπώθηκε και στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Ωστόσο οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς ποτέ δεν παραδόθηκαν. Αντίθετα, παλεωαν, πίστεψαν σε αυτό που ήθελαν να καταφέρουν και εν τέλει το έκαναν. Σκότωσαν για πρώτη φορά τη ρωσική “αρκούδα”.
Ο Σισκάουσκας πήγε στη γραμμή έχασε τις βολές και ο Πρίντεζης ήταν εκεί που έπρεπε για το ριμπάουντ και την πάσα στον Σπανούλη που με την εμπειρία και την ψυχραιμία του στα κρίσιμα ανέλαβε την τελευταία επίθεση με 9 δεύτερα στο ρολόι.
Τα δευτερόλεπτα κύλησαν, ο χρόνος πλησίαζε στο μηδέν και ας έμοιαζε να είναι παγωμένος, οι διάδρομοι για την αναμενόμενη εφόρμηση του captain του Ολυμπιακού στο καλάθι έκλεισαν ερμητικά. Όλοι εκτός από έναν. Αυτόν τον έναν στου οποίου την άκρη στεκόταν ο Γιωργος Πρίντεζης με το χέρι να έχει οπλίσει και τον στόχο να έχει κλειδώσει. Ο Σπανούλης τον είδε, η πάσα έγινε, ο εγωισμός μπήκε κάτω απ’ την ομάδα και πια τα χέρια του Πρίντεζη ζύγιζαν τόνους για κάποια ελάχιστα χιλιοστά του δευτερολέπτου. Η σκέψη χάθηκε. Το σουτ έγινε. Ανορθόδοξο αλλά πετυχημένο. Ο φωτεινός πίνακας έγραφε 62-61. Ο Ολυμπιακός ήταν πρωταθλητής Ευρώπης.
Ακολούθησε ο απόλυτος “ερυθρόλευκος” πανζουρλισμός…
