Ο Καρμέλο που σταμάτησε, ο Λεμπρόν που το σκέφτεται, ο Γιόκιτς που επιτέλους πήρε τη σκυτάλη και το Χιτ – Σέλτικς που είναι όλη η σεζόν.
Όταν κάποιος ασχολείται με τον αθλητισμό δύο είναι τα πράγματα που αναζητά μανιωδώς. Το ένα είναι τα ινδάλματα. Άνθρωποι δηλαδή που συνήθως ασχολούνται με το άθλημα που αγαπά και δρουν με τέτοιο τρόπο που πρώτα οδηγεί τους ίδιους στην κορυφή και δευτερευόντως παρακινεί το άτομο να συνδεθεί μαζί τους. Το άλλο είναι η μαχητικότητα, οι εναλλαγές στο σκορ ενός αγώνα και οι αντίπαλοι που δεν πεθαίνουν σε μια σειρά. Ότι ακριβώς δηλαδή θα δείτε σε αυτό το κείμενο.
Καρμέλο Άντονι
Μιλώντας πριν για ινδάλματα ένα από τα πρόσωπα που ήρθε αστραπιαία στο μυαλό ήταν αυτό του Καρμέλο Άντονι. Ο Αμερικανός star που πέρασε την πόρτα του NBA το 2003, δικαιούται επάξια αυτόν τον χαρακτηρισμό, διότι από την πρώτη στιγμή διάλεξε το δύσκολο δρόμο. Καθώς, όταν πριν από μια 20ετια επιλέχθηκε από τον Ντένβερ πήγε εκεί ξέροντας ότι θα είναι το πρόσωπο του οργανισμού για τα επόμενα χρόνια, δούλεψε, εξελίχθηκε και τελικά οδήγησε τόσο τον εαυτό του όσο και την ομάδα στο υψηλότερο επίπεδο. Συν τοις άλλοις, “παράσημο” για τον “Μέλο” αποτελεί και το γεγονός πως για χρόνια αποτέλεσε ηγετικό στέλεχος της Team USA συμβάλλοντας τα μέγιστα ώστε να φτάσει αυτή στα απανωτά χρυσά μετάλλια των τελευταίων Ολυμπιάδων και να αποτινάξει κάποια από τα βαρίδια που για καιρό τη στοίχειωναν, όπως το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ινδιανάπολης, οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας και το Παγκόσμιο της Σαϊτάμα. Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι πρόκειται για έναν αθλητή, ο οποίος μπορεί να οργίαζε εντός των γραμμών, αλλά εκτός αυτών φρόντισε να μην προκαλέσει ποτέ συνοδεύοντας το πλούσιο ταλέντο του με μια εξαιρετική προσωπικότητα.
Λεμπρόν Τζέιμς
Τα ίδια και ακόμα περισσότερα ισχύουν και για τον “βασιλιά” του παγκόσμιου μπάσκετ που με την πολύ σκληρή δουλειά του έχει φτάσει να θεωρείται για πολλούς ο κορυφαίος που πάτησε ποτέ παρκέ. Γεγονός που προσδίδει μυθικές διαστάσεις όχι μόνο στα δεκάδες κατορθώματα του αλλά και στην ενδεχόμενη απόσυρση του που όπως φαίνεται έχει κερδίσει αρκετούς πόντους πια στο μυαλό του. Το προφίλ του Λεμπρόν διανθίζει ωστόσο πέρα από τα προαναφερθέντα και η είδηση πως όσα έκανε στο τελευταίο μέρος της φετινής σεζόν τα έκανε με σκισμένο τένοντα. Τραυματισμό τον οποίο αποκόμισε στα τέλη Φεβρουαρίου σε έναν αγώνα ενάντια στους Ντάλας Μάβερικς. Ο πρώτος σκόρερ του NBA δεν έδωσε εκείνη την περίοδο το χρόνο και την προσοχή που χρειαζόταν η πληγή του για να επουλωθεί, αφού η ομαδα του τον χρειαζόταν στην προσπάθεια που έκανε να μπει στα playoffs. Αποτέλεσμα ωστόσο της θυσίας του αυτής φαίνεται πως θα είναι η εισαγωγή του leader των Λέικερς στο χειρουργείο για την αποκατάσταση της βλάβης.
Νίκολα Γιόκιτς
Κλείνουμε την τριπλέτα των προτύπων με ένα πολύ πιο φρέσκο και πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενα. Αφού, ο Νικολά Γιόκιτς δείχνει ότι το μπάσκετ είναι για όλους. Ο ιδιοφυής Σέρβος ψηλός με τα πολλά παραπάνω κιλά έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να κάνει τα γήπεδα που πατά καμβά και να δημιουργεί με τα χέρια και το μυαλό του ανεπανάληπτες στιγμές. Στιγμές που προκαλούν τους πάντες πια να θέλουν να παίξουν και να φτάσουν στην κορυφή μαζί του. Μια κορυφή που θα έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει με τη βοήθεια του άλλου του (μπασκετικού) μισού, Τζαμάλ Μάρεϊ, στους επερχόμενους τελικούς του πρωταθλήματος όπου το σερβοκαναδικό δίδυμο θα αντιμετωπίσει είτε τους Χιτ του εκθαμβωτικού Τζίμι Μπάτλερ είτε τους διασωθέντες από την κόλαση της σκούπας Σέλτικς.
Σέλτικς – Χιτ: The show before the show
Δεν υπάρχει ιδανικότερο πρελούδιο για τους επερχόμενους τελικούς του πρωταθλήματος από αυτή τη σειρά αγώνων. Αφού μια ομάδα από την 8η θέση και τα play in επικράτησε εν τέλει της δεύτερης καλύτερης ομάδας στη δυτική περιφέρεια μετά από εφτά αγώνες. Πρόκειται για μια ιστορική στιγμή. Καθώς, στην ελάχιστων σελίδων βίβλο των play in δεν υπάρχει οργανισμός που να έρχεται από το οκτώ και να φτάνει στους τελικούς του πρωταθλήματος. Οπότε πρόκειται για μια ιστορική συνθήκη. Όπως ιστορική θα ήταν αν ερχόταν και η επιστροφή και νίκη των Σέλτικς από το 0-3. Δεν έγινε όμως και στο παραπάνω βίντεο θα δείτε το λόγο που ευθύνεται για αυτό. Κατά τη γνώμη μας το φινάλε του Game 6 ήταν το καθοριστικό σ’ αυτό το συναπάντημα. Διότι οι ομάδες ήταν κοντά, το παιχνίδι μεγάλωσε χρονικά, οι παίκτες κουράστηκαν και τελικά το παιχνίδι κρίθηκε στο καλάθι με τους “Κέλτες” να υπερισχύουν. Γεγονός που οδήγησε τις ομάδες σε ένα εξουθενωτικό Game 7 στο οποίο η υπερβατική Βοστώνη δεν είχε το καύσιμο που απαιτούνταν στο ντεπόζιτο δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους Χιτ να “κάψουν” το “Garden” και να προκριθούν στα NBA FINALS και στον Μπάτλερ να στεφθεί MVP των των τελικών της Δύσης.
