Ελλάδα – Μαυροβούνιο 10 – 9 και φύγαμε για τα ημιτελικά και την προσπάθεια για ένα ακόμα μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση.
Στο άκουσμα του ζευγαρώματος τους οι Έλληνες παίκτες σίγουρα αισθάνθηκαν οικεία καθώς έχουν ξαναβρεθεί με το Μαυροβούνιο σε προημιτελικό πολλές φορές στο πέρασμα των διοργανώσεων, αλλά και συγκεκριμένα έχουν ξανασυναντηθεί στην ίδια φάση των Ολυμπιακών Αγώνων που διεξήχθησαν προ διετίας στην Ιαπωνία. Τουρνουά στο οποίο οι παίκτες του Θοδωρή Βλάχου έφτασαν ως τον τελικό και τη δεύτερη θέση στέλνοντας το εθνόσημο πιο ψηλά από ποτέ όσον αφορά το ανδρικό τμήμα.
Ο αγώνας
Πρόκειται για ένα πολύ σκληρό παιχνίδι, όπως ακριβώς δηλαδή αναμένονταν και πριν την έναρξη του. Πολλές αποβολές και άμυνες στα πρόθυρα του πέναλτι είναι αυτά που το χαρακτηρίζουν. Τα τρία γκολ που επιτεύχθηκαν μάλιστα είναι ενδεικτικά της κατάστασης. Οι πολύ καλές άμυνες των δύο αντιπάλων ξεχώρισαν και έδειξαν από νωρίς ότι θα πρωταγωνιστήσουν. Ενώ το ίδιο συνέβη και με τους Μάνο Ζερδεβά και Κωνσταντίνο Κάκαρη που με τις προσπάθειες τους κάτω από τα δοκάρια και από τη θέση του φουνταριστού βοήθησαν τα μέγιστα ώστε να διατηρήσει η χώρα μας το προβάδισμα της καθόλη τη διάρκεια του οκταλέπτου.
Ακολούθως, περνώντας στη δεύτερη περίοδο το σκληρό παιχνίδι συνεχίστηκε. Πολλές αποβολές και χαμένα σουτ έδωσαν τον τόνο και σε αυτό το οκτάλεπτο. Χαμένα σουτ που από την πλευρά της Εθνικής μας σταμάτησαν στα μέσα περίπου της περιόδου. Όταν η μπάλα μοιράστηκε καλύτερα, βγήκε στην περιφέρεια και πολλαπλασιάστηκαν οι πηγές της απειλής. Με αποτέλεσμα να χτυπάμε περισσότερο από την περιφέρεια βελτιώνοντας (ελάχιστα) παράλληλα και το μηδαμινό ποσοστό μας στον παραπάνω.
Με το πρώτο ημίχρονο να ανήκει πια στο παρελθόν και τη διαφορά να έχει παγιωθεί στα δύο τέρματα, η τρίτη περίοδος έμοιαζε με ιδανική για την Ελλάδα ευκαιρία ώστε αυτή να διευρύνει το προβάδισμα της. Όμως υπήρχε και ένα άλλο δεδομένο που καθιστούσε το οκτάλεπτο εξόχως σημαντικό για την εξέλιξη της αναμέτρησης. Αυτό δεν ήταν άλλο από το 3-0 των Μαυροβούνιων στο τρίτο οκτάλεπτο τους με του Κροάτες που έθετε τα πράγματα σε μια διαφορετική βάση από αυτή που διαφαινόταν. Κάτι το οποίο απευχόμασταν, αλλά εν τέλει μας συνέβη. Αφού οι αντίπαλοι μας βρήκαν τρία τέρματα και πάλι. Δύο από την περιφέρεια και ένα από τα δύο μέτρα. Έτσι οδηγηθήκαμε κιόλας στο τέταρτο οκτάλεπτο.
Αυτό λοιπόν ξεκίνησε με το 7-7 να ανεβάζει την αγωνία στα ύψη. Το ματς πήγε επίθεση – επίθεση και άμυνα – άμυνα σε όλο το οκτάλεπτο. Στην αρχή του οποίου πολύ σημαντικά υπήρξαν τα δύο τέρματα του Στέλιου Αργυρόπουλου – Κανακάκη. Ενώ το ίδιο ίσχυσε και για μια συγκλονιστική διπλή απόκρουση του Μάνου Ζερδεβά στα μέσα της τελευταίας περιόδου. Για να μην μακρυγορούμε περαιτέρω, το ματς συνέχισε να είναι σκληρό με τέρματα και δυνατές άμυνες εκατέρωθεν. Για να φτάσουμε στα τελευταία δεκαέξι δευτερόλεπτα όπου το αριστουργηματικής τεχνικής σουτ του Δημήτρη Σκουμπάκη στον τελευταίο μας παραπάνω και το οριζόντιο δοκάρι της ελληνικής εστίας διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα που στέλνει το εθνικό μας συγκρότημα στα ημιτελικά.
Στους διακριθέντες συμπεριλαμβάνεται πέραν του τερματοφύλακα της Εθνικής μας Μάνου Ζερδεβά και του Κώστα Κάκαρη και ο Ντίνος Γενηδουνιάς που με πέντε γκολ αποτέλεσε μόνιμο κίνδυνο για το αντίπαλο εθνικό συγκρότημα.
Ελλάδα (Θοδωρής Βλάχος): Ζερδεβάς, Τζωρτζάτος, Φουντούλης, Γενηδουνιάς, Αργυρόπουλος, Δερβίσης, Γκιουβέτσης, Σκουμπάκης, Παπαναστασίου, Καλογερόπουλος, Αλαφραγκής, Κάκαρης, Νικολαΐδης.
Μαυροβούνιο (Βλάντιμιρ Γκοΐκοβιτς): Τεσάνοβιτς, Άντριτς, Μάτσιτς, Ράντοβιτς, Αβέρκα, Κούκοβιτς, Πόπαντιτς, Βίντοβιτς, Τζούργιτς, Ουκρόπινα, Πέρκοβιτς, Σπάιτς, Μάτκοβιτς, Ράντοβιτς, Βούγιοβιτς.
Τα οκτάλεπτα: 2-1, 4-3, 1-3, 3-2
