Η Premier League που αγαπά το “αργοπορημένο δράμα”, η Λίβερπουλ που παίρνει πολλά από τον πάγκο, ο άχαστος Ρόδρι και ο Ντέκλαν Ράις που μετατρέπεται σιγά σιγά σε έναν ακόμα “goal creator”.που δίνει ώθηση στην Άρσεναλ την κρίσιμη ώρα και οι άλλοι.
Έχοντας πλέον φτάσει μόλις πέντε ώρες μακριά από την 28η αγωνιστική του πρωταθλήματος που εν πολλοίς θα μας δείξει ποια εκ των Λίβερπουλ και Σίτι θα συνεχίσει να π”ερπατά” αγέρωχη στο δρόμο του πρωταθλητή, νιώθουμε την ανάγκη να διευρύνουμε την οπτική γωνία από την οποία βλέπουμε τα πράγματα. Βάζοντας στον αγώνα και τους αναπληρωματικούς. Εστιάζοντας προς το παρόν σε αυτούς της Λίβερπουλ. Αυτούς δηλαδή οι οποίοι έχουν προσφέρει στους “reds” 43 γκολ. Είτε στέλνοντας τη μπάλα στο πλεκτό είτε κάνοντας την πάσα για να συμβεί αυτό. Δίνοντας έτσι ελπίδα στην ομάδα για όσα δύσκολα έρχονται απέναντι στη Σίτι του Ρόδρι. Του ισχυρότερου δηλαδή “προπύργιου” που εμπεριέχεται στη “γαλάζια” ενδεκάδα και του μόνου προσώπου που μπορεί να τεθεί ως “εγγύηση” (60 συνεχόμενοι αήττητοι αγωνες) για τα μελλούμενα σχετικά με τους παίκτες του Πεπ Γκουαρντιόλα. Ας τους αφήσουμε όμως λίγο αυτούς και ας μιλήσουμε για τον Ντέκλαν Ράις. Τον Άγγλο αμυντικό μέσο που ήρθε το καλοκαίρι στην Άρσεναλ για να δέσει παραπάνω το κέντρο της και τελικά όχι μόνο τα κατάφερε. Αλλά κάνει και παραπανψ. Αφού από τις αρχές του νέου έτους και μετά έχει παράξει 5 ασίστ (περισσότερες από κάθε άλλον στο ίδιο διάστημα). Για να μετατρέψει τους “κανονιέρηδες” από τυχόν διεκδικητές του τίτλου σε ΙΣΧΥΡΟΥΣ διεκδικητές αυτού.
Τα αποτελέσματα
Νιούκαστλ – Γουλβς 3-0
Photo credits: Newcastle United (IG account)
Ιδιαίτερα “αφιλόξενη” φαίνεται πως ήταν ως οικοδέσποινα η Νιούκαστλ του Έντι Χάου απέναντι στην πολύ καλή αλλά “χτυπημένη” από τα προβλήματα Γουλβς. Οι “καρακάξες” λοιπόν, προεξάρχοντος του Αλεξάντερ Ίσακ, προσπάθησαν και κατάφεραν από νωρίς να φτάσουν πιο κοντά στους τρεις βαθμούς. Με τον νεαρό Σουηδό να βρίσκει το 11ο του γκολ (14′) στη σεζόν στο πρωτάθλημα (προσωπικό ρεκορ). Πριν έρθει ο Άντονι Γκόρντον με το έβδομο συνεχόμενο τέρμα του (33′) στο “σπίτι” των “magpies” και ο Ντίνο Λιβραμέντο που κρατούσε για το κλείσιμο της 100ης νίκης του Έντι Χάου στο πρωτάθλημα το δικό του “γλυκό” που σέρβιρε στο 90+2′.
Τότεναμ – Κρίσταλ Πάλας 3-1
Photo credits: Tottenham Hotspur (IG account)
Η ιστορία του αγώνα της Τότεναμ με την Κρίσταλ Πάλας είναι βγαλμένος από τα όνειρα των φίλων των γηπεδούχων. Όχι μόνο για αυτή την ανανετρηση. Αλλά για ολόκληρη την σεζόν έτσι όπως πάει μέχρι τώρα. Γιατί ότι έγινε, έγινε με πολύ καλή απόδοση που θύμισε την ομάδα του Άγγελου Ποστέκογλου των πρώτων μηνών της σεζόν. Ένα σύνολο παικτών δηλαδή που όταν θέλει τη νικη δεν τη διεκδικεί. Αλλά την απαιτεί και προτάσσει την όλες τις δυνάμεις προκειμένου να την πάρει. Όπως ακριβώς έγινε και στο παραπάνω ματς, το οποίο αποτέλεσε συν τοις άλλοις το 38ο συνεχόμενο παιχνίδι που οι “Λονδρέζοι” σκόραραν. Συντηρώντας ένα πολύ μεγάλο ρεκόρ που κρατάει σχεδόν ένα χρόνο. Αφού ξεκίνησε στις 11/3/23 κόντρα στη Νότιγχαμ Φόρεστ και συνεχίζει. Με τον Χέου Μινγκ Σον και τους συμπαίκτες του να δείχνουν μετά και την ανατροπή του γκολ του Έζε (59′) ικανοί να επιστρέψουν στα προϋπάρχοντα στάνταρ τους και να κυνηγήσουν μέχρι τέλους το Champions League. Μάχη στην οποία τη βοήθησαν πολύ τα τέρματα του Βέρνερ στο 77′, του Ρομέρο στο 80′ και του Νοτιοκορεάτη αδιαμφισβήτητου ηγέτη τους στο 88′.
Ν. Φόρεστ – Λίβερπουλ 0-1
Μπορεί ένα ζευγάρι να τελειώσει με ένα αποτέλεσμα αναμενόμενο και ταυτόχρονα “WOW”? Σύμφωνα με τη Λίβερπουλ και τον Ντάργουιν Νούνιεζ ναι, ΜΠΟΡΕΙ! Γιατί δε γίνεται να πιστεύουν το αντίθετο και να πηγαίνουν στο “City Ground” και να παίρνουν το αποτέλεσμα που θέλουν μέσω μιας γλυκιάς κεφαλιάς του Ουρουγουανού στο 90+9′. Ούτε θα ήταν αυτοί η ομάδα με τα περισσότερα τέρματα στις καθυστερήσεις (10). Αλλά κάπου εδώ όλα θα μπορούσαν να τελειώσουν με το ότι πιο ότι να ‘ναι σοβαρό και φημισμένο ρητό “It is what it is”. Το οποίο χωρίς να λέει τίποτα περικλείει απόλυτα το τι συμβαίνει με αυτούς τους τύπους με τα κόκκινα και τον κύριο με το καπέλο όταν εκείνη βρίσκονται σε “αποστολή”.
Μπρέντφορντ – Τσέλσι 2-2
Αν κάτι μπορούσαμε με ασφάλεια να επισημάνουμε ακόμα και πριν τη σέντρα του συγκεκριμένου παιχνιδιού, αυτό ήταν ότι η Τσέλσι δεν θα περνούσε καλά στο “Community”. Ενδεικτικός αυτού, ο απολογισμός των έξι ματς στην Premier League (1 νίκη – 2 ισοπαλίες – 3 ήττες) και ποσοστό επικράτησης το απαίσιο 16,7%. Που δυστυχώς για τους “μπλε” επιβεβαιώθηκε ξανά. Ευτυχώς για τους ίδιους όχι στον απόλυτο βαθμό. Κι αυτό συνέβη μάλιστα όχι τόσο χάρη κυρίως στη δική τους ικανότητα. Αλλά κυρίως λόγω της αντίπαλης κακοδαιμονίας και ανικανότητας στις εναέριες μονομαχίες. Η οποίες εκφράστηκαν μέσω δύο δοκαριών αμέσως μετά τα γκολ ισοφάρισης (50′) και προσπεράσματος (69′) από τους Ρέρσλεβ και Γουισά αντίστοιχα. Με τον δεύτερο κιόλας να θέτει ισχυρότατη υποψηφιότητα για το GOTS (Goal of the Season). Πριν έρθει ο Ντισασί να σταματήσει το πάρτι κερδίζοντας στο 83′ τον Φλέκεν με το μόνο μέλος του σώματος που μπορεί να το κάνει με συνέπεια και δεν είναι άλλο από το κεφάλι. Προσφέροντας έτσι και ουσία στο πρώτο τέρμα του Τζάκσον μετά από δύο και κάτι μήνες που ήρθε και αυτό, φυσικά, με το κεφάλι στο 35ο λεπτό.
Έβερτον – Γουέστ Χαμ 1-3
Στο “Goodison Park” το παιχνίδι είχε δύο συνισταμένες. Η μία ήταν ο Αλφόνς Αρεολά που έκανε τα πάντα για να κρατήσει το τέρμα του ανέπαφο. Και η άλλη ήταν ο Τόμας Σούτσεκ. Ο απίστευτος πανύψηλος Τσέχος μέσος που βλέποντας τον συνάδελφο του να μην τα καταφέρνει ελέω Μπέτο (56′) κι ας είχε αποκρούσει πρώτα πέναλτι στο 45′, αισθάνθηκε την ανάγκη να επέμβει. Αρχικά, διώχνοντας τη μπάλα πάνω στη γραμμή σε μια μεγάλη ευκαιρία των “ζαχαρωτών”. Κι έπειτα σκοράροντας ένα γκολ σύμφωνο με τις αρετές ενός φορ υψηλής κλασης. Κάνοντας αυτό για το οποίο φημίζεται το τελευταίο διάστημα (3 γκολ στα 4 τελευταία ματς) αλλά και γενικότερα. Που δεν είναι άλλο από την επίτευξη γκολ. Κατά κύριο λόγο στις καθυστερήσεις (3, τα περισσότερα στην ιστορία της Γουέστ Χαμ). Αρκετά όμως με τη κεντρική Ευρώπη. Πάμε τώρα στην κεντρική Αμερική που ήταν και αυτή όπου μέσω του άψογου τελειώματος του Έντσον Αλβάρεζ έβαλε τη “σφραγίδα” της στο πέρασμα των “σφυριών” από την έδρα της αξιόλογης αλλά καταφανώς άτυχης και απρόσεκτης Έβερτον.
Φούλαμ – Μπράιτον 3-0
Ερχόμενοι τώρα στο “Craven Cottage” οφείλουμε να σταθούμε σε ένα μονάχα πράγμα. Κι αυτό είναι το δίδυμο Χάρι Γουίλσον – Ροντρίγκο Μουνίθ. Ο Ουαλός μεσοεπιθετικός και ο Βραζιλιάνος σέντερ φορ της ομάδας του Μάρκο Σίλβα που βρήκαν πρόσφορο έδαφος απέναντι στην άμυνα της Μπράιτον και κατάφεραν να απογειώσουν τη χημεία και τη σύνδεση τους παράγοντας από μια ασίστ και έναν σημαντικό ευκαιριών ο ένας για τον άλλο. Με τον Βραζιλιάνο φορ να κάνει την αρχή στο γκολ του Ουαλού μέσου μετά από κλέψιμο ψηλά στο 21′ και τον δεύτερο να ανταποδίδει έντεκα λεπτά αργότερα (32′). Όταν βρήκε τον συμπαίκτη του με μια πολύ γλυκιά σέντρα στην καρδιά της μικρής περιοχής. Για να κλείσει το σκορ ο “παλιόφιλος” Αντάμα Τραορέ που στο 90+1′ “ξεγύμνωσε” για ακόμα μια φορά τους “γλάρους”, οι οποίοι για ενενήντα λεπτά δεν σταμάτησαν να κάνουν σημαντικά λάθη στα πρώτα στάδια του “build up” τους. Με αποτέλεσμα να μην καταφέρουν να κοιτάξουν και να διεκδικήσουν ποτέ με αξιώσεις αυτους τους τρεις βαθμούς.
Λούτον – Άστον Βίλα 2-3
Η επίσκεψη της Άστον Βίλα στο Kenilworth Road” ήταν ένα από τα παιχνίδια του Σαββατοκύριακου που μας πέρασε με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον πριν τη σέντρα αλλά και κατά τη διάρκεια του. Καθόσον συνέβησαν όλα όσα έπρεπε προκειμένου να δημιουργηθεί ένα “Premier League late drama” από το πουθενά. Για του λόγου το αληθες μάλιστα είδαμε τον Όλι Γουάτκινς να πετυχαίνει ένα συνηθισμένο πια “brace” (24′, 38′) φτάνοντας τα 9 εκτός έδρας γκολ μένοντας πίσω μόνο από τον Ντουάιτ Γιόρκ όσον αφορά τη συγκεκριμένη κατηγορία τερμάτων εντός των “villagers”. Για να έρθουν μετά ο Τσόνγκ (66′) και ο Μόρις (7’2′) να προσθέσουν τις δικές τους “πινελιές” και να ξυπνήσουν το “θηρίο” που βρήκε τη λύση με τον Λούκας Ντίνιε στο 89′.
Μπέρνλι – Μπόρνμουθ 0-2
Το συναπάντημα της Μπέρνλι με τη Μπόρνμουθ στο “Turf Moor” μπορεί να μην είχε τη βαρύτητα μιας μονομαχίας που εκ προοιμίου ξέραμε πως θα κρινόταν στην “κόψη του ξυραφιού”. Είναι γεγονός ωστόσο πως περιτριγυριζόταν από ένα μικρό “πρέπει” που βάραινε τους φιλοξενούμενους λόγω της προγενέστερης καλής απόδοσης τους. Ένα “πρέπει” για το οποίο αν και πιέστηκαν, έδειξαν να μπορούν να το “σηκώσουν” χτυπώντας στα περίφημα κενά της άμυνας των παικτών του Κομπανί. Πρώτα με τον Κλάιφερτ στο 13′ και έπειτα με τον Σεμένιο στο 88′. Κατακτώντας έτσι και το προσδοκώμενο τρίποντο που εξ αρχής επιθυμούσαν.
Μαν. Σίτι – Μαν. Γιουνάιτεντ 3-1
Photo credits: Manchester City (IG account)
Το ντέρμπι του Μάντσεστερ δεν ήταν κάτι περισσότερο από ένας αγώνας με δύο πρόσωπα. Συγκεκριμένα, στο πρώτο ημίχρονο ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αυτή που έθεσε εαυτόν μπροστά στο σκορ από πολύ νωρίς (8′) με το πολύ ωραίο γκολ του Ράσφορντ για να ακολουθήσει μετά ένα ακραία αμυντικό πλάνο που με λίγη τύχη την βοήθησε να πάει με προσβάσιμα στα αποδυτήρια. Κάπου εκεί βέβαια ήταν που αφυπνίστηκε και η “λεγεώνα των πολιτών”. Διότι με το πέρας της ανάπαυλας και το εις βάρος της σκορ δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς. Ειδικά με την κούρσα του τίτλου να βρίσκεται στην κορύφωση της όπως θα δείτε παρακάτω αλλά και τις επόμενες μέρες. Γι’ αυτό λοιπόν το μόνο που χρειαζόταν ήταν να βρεθεί η κατάλληλη αφορμή που θα ξεκλείδωνε το μυαλό του Πεπ Γκουαρντιόλα και κατ’ επέκταση την υπόθεση νίκη. Και κάπου εκεί έρχεται σαν “μάνα εξ ουρανού” η φυσική ροή του παιχνιδιού να κουράσει τους παίκτες των “κόκκινων διαβόλων” και να αναγκάσει τον Τεν Χαγκ να προχωρήσει στη σταδιακή αλλαγή της δεξιάς του πλευράς σε βάθος έξι λεπτών. Κάτι που συνεπαγόταν εν μέρει και ένα μεγάλο ρίσκο. Εφόσον τη θέση του δεξιού μπακ θα κάλυπτε για το τελευταίο κομμάτι του αγώνα ο νεαρός και άπειρος Γουίλι Καμπουάλα, ο οποίος μάλιστα στο δεύτερο τέρμα των “γαλάζιων” του Μάντσεστερ ήταν κι αυτός που έλλειπε από τη θέση του και επακόλουθα δημιούργησε το ρήγμα που εκμεταλλεύτηκε ο Φιλ Φόντεν (80′). Σε μια φάση που ολοκλήρωσε το σόου που είχε ξεκινήσει ο Άγγλος επιθετικός όταν πέτυχε το πρώτο του γκολ στο 56′ και ολοκληρώθηκε με ακόμα ένα τέρμα του “συμβατικού” φέτος Έρλινγκ Χάαλαντ στο 90+1′.
Σέφιλντ Γιουν. – Άρσεναλ 0-6
Το παιχνίδι ανάμεσα σε Σέφιλντ και Άρσεναλ ήταν λόγω της εξέλιξης του ιστορικό τόσο για τις ομάδες όσο και για το αγγλικό ποδόσφαιρο συνολικά. Αφού οι “κανονιέρηδες” πρώτα απ’ όλα “έσπασαν” το ρεκόρ της Σίτι των 28 γκολ σε 7 διαδοχικά παιχνίδια πετυχαίνοντας 31 και παράλληλα τίκαραν το τεράστιο επίτευγμα της επίτευξης 10.000 κόκκινων λονδρέζικων τερμάτων στην Premier League. Τα κατορθώματα όμως δε σταματούν εδώ. Καθότι όταν ο Κάι Χάβερτς έκανε το 0-4 στο 25′ είδαμε να επιτυγχάνεται το γκολ νούμερο 150.000 στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ενώ στον αντίποδα οι “λεπίδες” έγιναν η πρώτη ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου της γενέτειρας του αθλήματος που δέχονται 5 γκολ σε τέσσερα συνεχόμενα εντός έδρας ματς. Σφραγίζοντας έτσι “τραγικά” για αυτές έναν ακόμα αγώνα στον οποίο ξεχώρισε το σύνολο των μεσοεπιθετικών της Άρσεναλ αλλά και αμυντικός των “πρωτευουσιάνων” Μπεν Γουάιτ που επέστρεψε στο σκοράρισμα μετά από καιρό. Βρίσκοντας τον στόχο στο 58′ και μετά τους Ντέκλαν Ράις (39′), Κάι Χάβερτς (όπως προαναφέραμε), Γκαμπριέλ Μαρτινέλι (15′), Τζέιντεν Μπιγκλ (13′, αυτογκόλ) και Μάρτιν Όντεγκαρντ (5′).
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
1. Λίβερπουλ 63
2. Μάντσεστερ Σίτι 62
3. Άρσεναλ 61
4. Άστον Βίλα 55
5. Τότεναμ 50
6. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 44
7. Γουέστ Χαμ 42
8. Νιούκαστλ 40
9. Μπράιτον 39
10. Γουλβς 38
11. Τσέλσι 36
12. Φούλαμ 35
13. Μπόρνμουθ 31
14. Κρίσταλ Πάλας 28
15. Μπρέντφορντ 26
16. Έβερτον 25
17. Νότιγχαμ Φόρεστ 24
18. Λούτον 20
19. Μπέρνλι 13
20. Σέφιλντ Γιουνάιτεντ 13
Νιούκαστλ – Γούλβς: Οι καλύτερες στιγμές
Τότεναμ – Κρίσταλ Πάλας: Οι καλύτερες στιγμές
Μάντσεστερ Σίτι – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Οι καλύτερες στιγμές
