Η ΠΑΕ Αιολικός πριν από λίγες ημέρες ολοκλήρωσε τη συνεργασία της με τον προπονητή Slobodan Krčmarević και μαζί του αποδεσμεύτηκαν και τα υπόλοιπα μέλη του τεχνικού της επιτελείου, τους οποίους και ευχαρίστησε για όσα πρόσφεραν στην ομάδα της Μυτιλήνης. Μεταξύ αυτών και ο γυμναστής φυσικής κατάστασης κ. Γιώγος Στέφανος, ο οποίος έχει ήδη συμφωνήσει με την Σουηδική Έλφσμποργκ.
Ο Αθλητικός Κόσμος μέσω του αρθρογράφου Τσούλη Παύλου επικοινώνησε με τον Στέφανο Γιώγο όπου μας μίλησε για τα μελλοντικά του πλάνα, αλλά και τη μέχρι τώρα πορεία του στο χώρο του ποδοσφαίρου.
– Ξεκινώντας από την πρόσφατη πορεία σου στην ομάδα του Αιολικού ως γυμναστής φυσικής κατάστασης, πως κύλησαν τα πράγματα στη Μυτιλήνη;
«Ξεκινήσαμε με πολύ διαφορετικούς στόχους και η προσέγγιση των ανθρώπων της ομάδας ήταν τέτοια που μου έδινε την εντύπωση πως η ομάδα πηγαίνει για να πρωταγωνιστήσει και αν όχι να είναι η ομάδα στην πρώτη τριάδα, να είναι τουλάχιστον μέσα στα play off. Όμως κάτι τέτοιο δε συνέβη και σίγουρα όλοι έχουμε ευθύνες για την κατάσταση της ομάδας. Δεν μπορώ να πω βέβαια πως ήταν μία κακή εμπειρία και αν γυρνούσα το χρόνο πίσω σίγουρα θα το ξαναεπέλεγα. Γνώρισα πολλούς αξιόλογους ανθρώπους και στο “staff” και ειδικά με τον Bodan ταιριάξαμε πολύ και είχαμε πολύ καλή χημεία και τον εκτιμώ και σαν άνθρωπο και σαν προπονητή».
– Από τη στιγμή που αποδεσμεύτηκες (κοινή συναινέσει) από την ομάδα του Αιολικού ποια είναι τα σχέδιά σου από εδώ και πέρα και με ποιες άλλες ομάδες συνεργάζεσαι;
«Η αλήθεια είναι ότι μου ζητήθηκε από το νέο προπονητή και τον αθλητικό διευθυντή του Αιολικού να παραμείνω, απλά τους είχα ενημερώσει πως εάν έφευγε ο Boban θα έφευγα και εγώ μαζί του. Αυτή τη στιγμή έχω συμφωνήσει με την Έλφσμποργκ η οποία αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία της Σουηδίας. Είναι μία καινούρια εμπειρία για την καριέρα μου και πολύ σημαντική ευκαιρία θεωρώ, οπότε επέλεξα να την ακολουθήσω κατευθείαν. Βρισκόμαστε ήδη καθ’ οδόν για Σουηδία, διότι το δικό τους πρωτάθλημα ξεκινάει ουσιαστικά σε δύο εβδομάδες και ήδη η ομάδα βρίσκεται σε περίοδο προετοιμασίας».
– Θέλουμε να μας πεις λίγα λόγια για το πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το ποδόσφαιρο και τι έχεις κάνει όλα αυτά τα χρόνια στον χώρο αυτό για να σε μάθουν και όσοι δε γνωρίζουν πολλά πράγματα για εσένα Στέφανε.
«Ξεκίνησα από πολύ μικρή ηλίκία να παίζω, ήμουν μόλις τεσσάρων ετών. Πρώτα στην Ακαδημία του Κούδα, μετά στη Δόξα Ρετζικίου όπου παρέμεινα μέχρι και την πρώτη ομάδα σε ηλικία 15 ετών και η ομάδα τότε έπαιζε στη Β’ Ερασιτεχνική κατηγορία. Στη συνέχεια πήγα στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης παίζοντας στην Κ-17 και στην Β’ ομάδα. Έπειτα πήγα στην Κύπρο υπογράφοντας επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Εθνικό Άχνας και εκεί έμεινα για κάποια χρόνια παίζοντας κυρίως στη δεύτερη κατηγορία της Κύπρου ως δανεικός. Εκεί είχα την τύχη να τραυματιστώ και επέστρεψα στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ηρακλή Αμπελοκήπων για ένα χρόνο και μετά επέλεξα να σταματήσω στα 23 μου περίπου χρόνια. Συνέχισα τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με σπουδές στα ΤΕΦΦΑ όπου είχα περάσει και τελείωσα την ειδικότητα του ποδοσφαίρου.
Πήρα το UEFA B και από την πρώτη στιγμή που σπούδαζα, δούλευα ως προπονητής αναπτυξιακών ηλικιών στη Δόξα Ρετζικίου για αρχή σε μικρά παιδάκια και τότε κατάλαβα οτι μου αρέσει πάρα πολύ να είμαι γυμναστής και όχι προπονητής. Η πρώτη μου δουλειά ως γυμναστής ήταν στο Θερμαϊκό Θέρμης με προπονητή τον Γιάννη Παγώνη που μου έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστούμε, ενώ ταυτόχρονα δούλεψα σαν υπεύθυνος φυσικής κατάστασης από τον πρώτο χρόνο στη Σάντος Πανοράματος που έχει συνεργασία με την ΑΕΚ. Στη συνέχεια στην Κ-14 του Άρη Θεσσαλονίκης σαν γυμναστής, στη Δόξα Ρετζικίου σαν πρώτος προπονητής και γυμναστής και κάπου εκεί έφυγα στην Αγγλία.
Αρχικά έκανα το μεταπτυχιακό μου, ενώ για αρχή έκανα πρακτική στη Σάντερλαντ και στη συνέχεια δούλεψα στην Κ-23 της Νιούκαστλ ως γυμναστής πάλι σαν πρακτική άσκηση. Μετά έπρεπε να γυρίσω στην Ελλάδα για να πάω φαντάρος καθώς δεν μπορούσα να πάρω άλλη αναβολή. Αφότου τελείωσα με το φανταρικό, δούλεψα ως γυμναστής στον ΠΑΟ Κουφαλίων στην Α1 κατηγορία και εκείνη τη χρονιά ανεβήκαμε στη Γ Εθνική. Μετά δούλεψα ως υπεύθυνος φυσικής κατάστασης στο δίκτυο των ακαδημιών του Παναθηναϊκού στη Βόρεια Ελλάδα με έδρα τη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με τον Φώτη Μούντα. Εκεί πήρα πολλές εμπειρίες και πολλές γνώσεις μαθαίνοντας να διαχειρίζομαι καλύτερα τον εαυτό μου και τους ποδοσφαιριστές.
Πρόπερσι το Καλοκαίρι έφυγα στο Βέλγιο για λογαριασμό της Σερκλ Μπριζ κυνηγώντας έτσι την ευκαιρία να είμαι γυμναστής σε μία ομάδα πρώτης εθνικής κατηγορίας στο Βέλγιο, όπου ήταν μία φανταστική εμπειρία και με εξέλιξε πολύ σαν γυμναστή. Στην Σερκλ Μπριζ ήμασταν 3 γυμναστές και με τον Άγγλο επικεφαλή όπου παλαιότερα δούλευε σε Τότεναμ, Ρέντινγκ και Σουόνσι βρήκα έναν μέντορα τον οποίο δεν είχα τα προηγούμενα χρόνια οπότε μπορούσα καλύτερα να εκφράσω τις απορίες μου και να με καθοδηγήσει. Με το που ολοκληρώθηκε πέρσι το συμβόλαιό μου με την Βελγική ομάδα, γύρισα στην Ελλάδα όπου για τους υπόλοιπους 3 μήνες δούλεψα στο Μακεδονικό(Super League 2) σαν γυμναστής στην πρώτη ομάδα και για τον έλεγχο των GPS ταυτόχρονα μένοντας μέχρι το τέλος της χρονιάς. Πέρασαν 2 προπονητές από το Μακεδονικό, ο Άγγελος Ζαζόπουλος και ο Σάκης Θεοδοσιάδης που είχαμε πολύ καλή συνεργασία και με τους δύο.
Φέτος μου έγιναν δύο προτάσεις, η μία ήταν να παραμείνω στο Μακεδονικό και η άλλη πρόταση ήταν να ακολουθήσω τον Αιολικό στη Super league 2. Τη συνέχεια την ξέρετε όπως σας απάντησα και στην πρώτη ερώτηση».
– Ξέρουμε πως έχεις εργαστεί με επιτυχία κατά το παρελθόν και σε ομάδες του εξωτερικού. Ποιο συγκεκριμένα στη βελγική Σερκλ Μπριζ, αλλά και στην Κ23 της Νιούκαστλ. Πως ήταν η εμπειρία σου τόσο στο Βέλγιο όσο και στην Αγγλία και ποιες διαφορές υπάρχουν εκεί σε σχέση με το εγχώριο ποδόσφαιρο;
«Αν θέλουμε να μιλάμε επαγγελματικά, δεν έχω εργαστεί στην πρώτη κατηγορία της Ελλάδος σε ανδρικό επίπεδο οπότε δεν μπορώ να σου εκφράσω το πως είναι εκεί, αλλά η δεύτερη κατηγορία της Ελλάδος σε σχέση με το εξωτερικό δεν έχει καμία μα καμία σχέση. Όσον αφορά την οργάνωση κατά κύριο λόγο, τις εγκαταστάσεις, το πλάνο που έχουν οι άνθρωποι, τον καθορισμό των στόχων, τη συνέχεια και τη συνέπεια που έχουν στη δουλειά τους και τη συνεργασία. Αυτά θεωρώ πως είναι τα κυριότερα κομμάτια και όχι τόσο το επίπεδο των παικτών που φυσικά και διαφέρει όμως δεν είναι το κυριότερο. Η σκληρή δουλειά σαν αξίες, το ότι ακολουθούμε το πλάνο μας και το ότι επιμένουμε είναι αυτά που διαφέρουν από την Ελλάδα στο 100%. Τόσο στη Νιούκαστλ αλλά κυρίως στη Σερκλ Μπριζ όπως σας είπα και προηγουμένως είχα την ευκαιρία να συζητάω καθημερινά και να ανταλλάσσουμε απόψεις και να διαφωνούμε και συμφωνούμε με τους υπόλοιπους γυμναστές, συνεργασία με φυσιοθεραπευτές, ιατρό, διατροφολόγους, τον προπονητή και τους βοηθούς, αναλυτές, τους ανθρώπους που δούλευαν σαν “kitmen” στον εξοπλισμό, στα ρούχα, στην κουζίνα. Δηλαδή σκεφτείτε μία ομάδα ανθρώπων γύρω από έναν σύλλογο που δουλεύουν και είναι πάνω από 40-50 άτομα που νομίζω ότι ο καθένας στον τομέα του προσφέρει όλον αυτόν τον επαγγελματισμό που βλέπουμε και είναι κάτι πολύ σημαντικό αν συγκρίνετε με την Ελλάδα στη Super League 2 ειδικά που δεν ξεπερνάνε τα 5-6 άτομα οποτε οι διαφορές είναι τεράστιες».
– Πηγαίνοντας λίγο πιο πίσω χρονικά, υπήρξε κάποια πρόταση από σωματείο τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό που να έχεις απορρίψει και στη συνέχεια να το έχεις μετανιώσει;
«Σχετικά με τον αν έχω μετανιώσει για κάτι ή που έχω απορρίψει, η απάντηση είναι ναι. Όταν ήμουν στην Αγγλία μετά το πέρας της πρακτικής μου στη Νιούκαστλ, μου έγινε πρόταση για να συνεχίσω από την Σάντερλαντ, όμως επέλεξα να γυρίσω στην Ελλάδα και να πάω στο στρατό. Θα μπορούσα να μην πάω, αλλά είχα πει οτι θέλω να τελειώσω κανονικά τη στρατιωτική μου θητεία. Οπότε εκεί ήταν σα να έκανα βήματα προς τα πίσω, αλλά αυτά έχουν οι επιλογές και οι συνέπειες».
– Μελλοντικά, πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου στο χώρο του ποδοσφαίρου μιας και βρίσκεσαι ακόμη στα 33 σου χρόνια; Έχεις θέσει κάποιο μελλοντικό στόχο που θέλεις να πετύχεις;
«Νομίζω πως αυτό που θα κάνω αυτή τη στιγμή στη Σουηδία ήταν ένας από τους στόχους που είχα πάντα, το να δουλέψω στη Σκανδιναβία και να δω πως όχι μόνο πως είναι το ποδόσφαιρο εκεί, αλλά και η κουλτούρα των ανθρώπων, η οργάνωσή τους και το πόσο ενδιαφέρονται για τους πολίτες τους. Θα το απολαύσω στο έπακρο και θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό στην Έλφμποργκ για να συνεχίσω να πετυχαίνω».
– Κλείνοντας, θέλουμε να μεταφέρεις ένα μήνυμα και να δώσεις μια συμβουλή για τους νεότερους ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο σε κάποιο ρόλο διαφορετικό από αυτόν του ποδοσφαιριστή.
«Ένα πράγμα έχω να πω. Αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις και δεν ξυπνάς τη Δευτέρα το πρωί και δε λες ” δε δουλεύω”, αλλά προσφέρω και εξελίσσομαι σε αυτό που αγαπάω τότε μην το κάνεις και άλλαξε επάγγελμα! Το ποιο σημαντικό, να ρισκάρετε και να κυνηγάτε αυτά που θέλετε όπου και να είναι και όπως τόσοι και τόσοι άνθρωποι μεταναστεύουν και αλλάζουν παραστάσεις και φεύγουν με “τίποτα” από τη χώρα τους, έτσι και όλοι μας μπορούμε να το κάνουμε αρκεί να το θέλουμε, να έχουμε στόχους, πλάνο και να μη φοβόμαστε. Αν όμως φοβόμαστε που είναι φυσιολογικό, να βγαίνουμε από τη ζώνη άνεσής μας και να προχωράμε πάνω σε αυτό».
Σαν ” Αθλητικός Κόσμος” θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον κ. Στέφανο Γιώγο που παρότι του βεβαρημένο του πρόγραμμα, δέχτηκε να μας ανοίξει την καρδιά του και να μας μιλήσει για όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Του ευχόμαστε καλή επιτυχία στη νέα του ομάδα στη Σουηδία και να του πάνε όλα όπως τα έχει σχεδιάσει.
