Η χθεσινή Παρί Σεν Ζερμέν κόντρα στην Ντόρτμουντ, έμοιαζε κάτι παραπάνω από μπλοκαρισμένη στο σύνολο του παιχνιδιού, με μόνη αναλαμπή τα πρώτα 25 λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου, που μπήκε μέσα διεκδικητικά και προσπάθησε την ισοφάριση και την ανατροπή αλλά τα δοκάρια είχαν αντίθετη γνώμη…
Ομολογουμένως ο Λουίς Ενρίκε έχει συμμαζέψει πάρα πολλά πράγματα στην φετινή PSG και αποτελεί ίσως και θαύμα ως ένα μέρος, το ότι αυτή η Παρί που έχει παίκτες ποιότητας αλλά όχι αστέρες όπως μας είχε μάθει τα προηγούμενα χρόνια, έχει φτάσει τόσο κοντά στο να διεκδικήσει ένα ακόμα εισιτήριο στον τελικό του Champions League…
Από εκεί και μετά η Ντόρτμουντ χθες έκανε αυτό το οποίο όφειλε να κάνει στην άμυνα της δηλαδή να κλειδώσει και να απομονώσει τον Εμπαπέ ώστε να μην φτάνουν οι μπαλιές και οι κάθετες στα πόδια του, με αποτέλεσμα ο Χακίμι και ο Μέντες μέχρι τον τραυματισμό του τελευταίου, να ανεβαίνουν πολύ ψηλά στον άξονα για να τον τροφοδοτήσουν…
Το 1-0 δεν είναι ένα καταστροφικό αποτέλεσμα ενόψει της ρεβάνς στο Παρίσι την ερχόμενη εβδομάδα, ιδίως αν θυμηθεί κανείς ότι η PSG κλήθηκε μέσα στην Βαρκελώνη να γυρίσει το εις βάρος της σκορ κόντρα στην Μπαρτσελόνα, από το προηγούμενο παιχνίδι και κατάφερε και κέρδισε τελικά με 1- 4…
Σίγουρα το πρόβλημα δεν είναι η δημιουργικότητα στην επίθεση για την φετινή Παρί Σεν Ζερμέν, ούτε η άμυνα της που οργανώνεται από τον Ντοναρούμα ορθά κοφτά. Το πρόβλημα μοιάζει όσο ποτέ η έλλειψη ταχύτητας και παικτών με ταχύτητα από τα φτερά, τον άξονα και το κέντρο…Γιατί μπορεί ναι μεν ο Εμπαπέ να κάνει την κούρσα και μαζί με την τρίπλα να πάρει το σπριντ και να βγάλει το γκολ, αλλά όλο αυτό για να γίνει χρειάζεται παίκτες με ταχύτητα στα πόδια, που δυστυχώς η φετινή Παρί δεν έχει…
