Δεν έχουν περάσει 24 ώρες από την μυθική πρόκριση της Ντόρτμουντ μέσα στο Παρίσι επί της Παρί Σεν Ζερμέν και όλοι έχουν ξεκινήσει να σκέφτονται ένα πράγμα, ότι αυτόν τον τίτλο, αυτό το τρόπαιο, το χρωστάει η στρογγυλή θεά στον Μάρκο Ρόις.
Όλα ξεκίνησαν από τότε που ο πιτσιρικάς Ρόις, γεννημένος στη Βεστφαλία, ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της αγαπημένης του Μπορούσια. Με ένα όνειρο ζούσε, όντας παιδάκι, να μπορέσει να φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο και να ηγηθεί της ομάδας του, της ομάδας που δεν πρόδωσε ποτέ, της ομάδας που όσες χαρές και να μην πήρε δεν την εγκατέλειψε ποτέ προκειμένου να γευτεί τίτλους. Όσες πίκρες και αν έχει βιώσει αυτός ο παίχτης, όσα τρόπαια και να του γλίστρησαν μέσα από τα χέρια του, δεν σκέφτηκε ποτέ να εγκαταλείψει το ‘κίτρινο τοίχος’ και ίσως τώρα, στην τελευταία του σεζόν, στο τελευταίο του παιχνίδι με τα κιτρινόμαυρα, ήρθε η ώρα για αυτό που του χρωστά το ποδόσφαιρο. Ένα βαρύτιμο τρόπαιο με την ομάδα της καρδιάς του!
Οι δρόμοι του Μάρκο Ρόις με την αγαπημένη του Ντόρτμουντ χώρισαν για πρώτη φορά το μακρινό 2005, όταν ο τότε πιτσιρικάς Ρόις άφησε τις ακαδημίες για να πάρει το “βάπτισμα του πυρός” στην ανδρική Ροτ Βάις, στην οποία έμεινε για τρία χρόνια, πρώτου πάρει μεταγραφή για μία άλλη Μπορούσια, αυτή του Γκλάντμπαχ. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις σε μία τριετία στα “πουλάρια” τον οδήγησαν πίσω, εκεί που ξεκίνησαν όλα, στην γενέτειρα του, την Ντόρτμουντ.
Ήταν το 2012, όταν στην Ντόρτμουντ αναζητούσαν τον διάδοχο του Μάριο Γκέτσε, ο οποίος έπαιρνε τον δρόμο για την Βαυαρία, τότε οι Βεστφαλοί έβγαλαν από τα ταμεία τους 20 εκατομμύρια και έφεραν πίσω ένα παιδί δικό τους, που δεν θα έφευγε ποτέ και που θα έκανε τα πάντα για να γευτεί χαρές και τίτλους τόσο ο ίδιος όσο και η αγαπημένη του Ντόρτμουντ.
Όταν ο Ρόις επέστρεψε στην Βεστφαλία το 2012, η Μπορούσια ήταν ήδη πρωταθλήτρια, ο ίδιος δυστυχώς δεν είχε θέση στο ρόστερ ακόμη και δεν μπόρεσε να χαρεί τον τίτλο με τους μετέπειτα συμπαίκτες του, δυστυχώς για τον ίδιο, το ‘αγκάθι’ αυτό φαίνεται πως του κόλλησε μία για πάντα και δεν μπόρεσε ποτέ να γευτεί την ‘σαλατιέρα’ πέφτοντας πάνω στην κυριαρχία της Μπάγερν.
Πέντε τίτλους κατάφερε να σηκώσει σε 12 χρόνια ο Μάρκο Ρόις με την Μπορούσια, μεταξύ αυτών τρία Σούπερ Καπ Γερμανίας (13/14, 14/15 και 19/20) και δύο κύπελλα Γερμανίας (16/17 και 20/21). Παράλληλα ήπιε και το πιο πικρό ποτήρι το 2013, όταν η Μπορούσια ηττήθηκε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ από την μισητή Μπάγερν, με γκολ του Άριεν Ρόμπεν τότε στο 89ο λεπτό της αναμέτρησης.
Όσες φορές και να του γύρισε την πλάτη όμως η τύχη, όσες φορές και αν τραυματίστηκε και έχασε σχεδόν ΟΛΑ τα μεγάλα τουρνουά με την Εθνική της Γερμανίας (μέτρησε 1/6 σε Γιούρο και Μουντιάλ) ο Ρόις δεν το έβαζε κάτω και ως ένας από τους τελευταίους πιστούς στρατιώτες στο ποδόσφαιρο, δεν παράταγε την Μπορούσια, γιατί πάντοτε πίστευε, όσα στραβά και αν του είχαν τύχει, ότι κάποια στιγμή θα έρθει η στιγμή της λύτρωσης, η στιγμή που θα σπάσει την Βαυαρική κυριαρχία και θα σηκώσει ένα πρωτάθλημα με την ομάδα της καρδιάς του. Έφτασε τόσο κοντά μα τόσο κοντά πέρυσι, απείχε μόλις 90 λεπτά από το να γίνει πρωταθλητής, για πρώτη φορά, για να σπάσει την κατάρα που τον συνόδευσε σε όλη του την καριέρα και όμως, η Ντόρτμουντ που ήθελε απλά τρεις βαθμούς για να στεφθεί πρωταθλήτρια και που ήταν όλη την χρονιά πρώτη, δείχνοντας έτοιμη να σπάσει την κυριαρχία της Μπάγερν που έκανε ένα από τα χειρότερα πρωταθλήματα της δεκαετίας, δεν τα κατάφερε και έχασε το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία. Η εικόνα του Μάρκο Ρόις μετά το τέλος αυτού του ματς (2-2 με την Μάιντζ) τα λέει όλα, αρκεί κάποιος για να την δει και να καταλάβει τα συναισθήματα του ποδοσφαιριστή εκείνη την στιγμή.
Παρολαυτά, ακόμη και τότε δεν ήρθε η χαριστική βολή, ο Ρόις δεν ανακοίνωσε το τέλος της καριέρας του, έκανε υπομονή άλλη μία σεζόν και ανακοίνωσε στην συνέχεια, ότι αυτή που διανύουμε θα είναι η τελευταία του. Ίσως είναι καμιά φορά από εκείνες τις στιγμές που η μοίρα τα θέλει έτσι και παίζει περίεργα παιχνίδια προκειμένου να ανταμείψει κάποιον. Ίσως έχει έρθει η ώρα, την τελευταία στιγμή, ακόμη και αν άργησε τόσα χρόνια, ίσως ήρθε η στιγμή η μπάλα να ανταμείψει τον Γερμανό, ίσως πάλι και όχι, ίσως είναι ακόμη ένα άσχημο παιχνίδι της μοίρας που θα ισοπεδώσει τον Ρόις.
Σίγουρα κανείς δεν θα περίμενε όταν ξεκινούσε η σεζόν ότι η Μπορούσια, που δεν μπόρεσε ποτέ να ακολουθήσει το φετινό πρωτάθλημα, ότι θα φτάσει μέχρι τον τελικό του Γουέμπλεϊ. Το βράδυ της 7ης Μαΐου θα μείνει βαθιά χαραγμένο σε όλους τους οπαδούς της Ντόρτμουντ, η κεφαλιά του ‘στρατηγού’ Χούμελς και η νίκη με 0-1 (δεύτερη στην σειρά των ημιτελικών) επί της Παρί, έστειλε την Ντόρτμουντ σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, μετά από 11 χρόνια και τον Γερμανικό εμφύλιο με την Μπάγερν και πάλι στο Γουέμπλεϊ! Πλέον οι Βεστφαλοί περιμένουν αν θα αντιμετωπίσουν στον τελικό της Αγγλίας ξανά την Μπάγερν, σε μία επανάληψη του τελικού του 2013, ή αν θα κοντραριστούν με την Βασίλισσα Ρεάλ.
Όπως και να χει, αυτός θα είναι ο τελευταίος αγώνας του Μάρκο Ρόις με τα ‘κιτρινόμαυρα’ και δεν θα μπορούσε να τα φέρει καλύτερα η μοίρα, προκειμένου ο Γερμανός να γευτεί επιτέλους έναν μεγάλο τίτλο με την Ντόρτμουντ ή απλά για να επισκιάσει και να του δώσει την χαριστική βολή σε μία καριέρα γεμάτη ατυχίες και αναποδιές.
