Θα έλεγε κανείς για τον Άρη με περισσότερη ψυχραιμία τώρα στο τέλος της σεζόν, ότι ακριβώς λέει ο σοφός λαός: “Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια…” και αναρωτιέμαι και λέω, για πόσο θα είναι συνηθισμένα και αν πρέπει να είναι συνηθισμένα;
Όταν ειδικά μετά από δύο πίκρα αποτελέσματα από άποψης γοήτρου, ετοιμότητας, τίτλου και επόμενης ημέρας καλείσαι απλά να προχωρήσεις παρακάτω, έρχεται μια αμείλικτη στατιστική η οποία έχει συσσωρεύσει πλέον στο μυαλό και στα απωθημένα σου και σου χτυπάει τα συμπεράσματα στο κεφάλι…
Ο Άρης έχει να βάλει γκολ σε 5 τελικούς…Ο Άρης έχει να πάρει τίτλο εδώ και 50 χρόνια…Ο Άρης βρίσκεται κλήθηκε να κατέβει σε τελικούς κυπέλλου, με διαφορετικό αγωνιστικό ράστερ αλλά με το ίδιο φοβισμένο πνεύμα…
Ο Άρης αντιμετώπισε την ίδια κακοδαιμονία και ατυχία σε επιτελικές φάσεις που μπορεί να έκριναν το παιχνίδι και τον τίτλο…
Ο Άρης των δύο περιόδων του Άκη Μάντζιου στον πάγκο, είναι δυστυχώς ο ίδιος Άρης που τρώει γκολ και δεν μπορεί να αντιδράσει και οπότε παίζει με παίκτη παραπάνω, δεν μπορεί αυτό να το εκμεταλλευτεί και να κλειδώσει το ματς και τον ρυθμό…
Στατιστικές αλήθειες οι οποίες όσο κι αν πάμε παρακάτω και όσο και αν πρέπει να πάμε παρακάτω, αποτελούν μια πραγματικότητα για την επόμενη ημέρα την οποία πλέον δεν καθιστούν απλά διδακτική, δεν μας λένε απλά ότι κάτι πάει λάθος, μας λένε ότι όλο είναι λάθος…
Εδώ και τρία χρόνια έχουμε παραδεχτεί ότι αυτός ο Άρης έχει συγκεκριμένο ταβάνι διοικητικά άρα οικονομικά και αγωνιστικά…Η παραδοχή όμως μια κατάστασης, όταν γίνεται στασιμότητα δεν σε βοηθάει κάπου στην ζωή γενικότερα…
Δεν σε βοηθάει κάπου ουσιαστικά όταν παίρνεις ποδοσφαιριστές από την Γ’ κατηγορία της Ισπανίας, όταν πουλάς ένα παίκτη όπως ο Λουίς Πάλμα, ο οποίος θα μπορούσε να είναι ο μοιραίος του Τελικού Κυπέλλου ή όταν δεν κάνεις αλλαγές για 90′ λεπτά στον τελικό που παίζεις την ιστορία σου…
Δεν ξέρω αν ο Άκης Μάντζιος θα παραμείνει στον πάγκο του Άρη κι αν θα πρέπει να παραμείνει…Νομίζω ότι η παρουσία του και η πρόσφορα του στον Άρη, κρίθηκε συνολικά πλέον…
Δεν ξέρω επίσης αν ο σχεδιασμός ο οποίος θα ξεκινήσει από νωρίς για τον Άρη, λόγο και του τρένου της Ευρώπης που χάθηκε, αν θα ξεκινήσει τώρα και άμεσα…
Δεν ξέρω αν επιτέλους θα αποκτήσουμε Τεχνικό Διευθυντή…Δεν ξέρω αν θα γίνει κάποια συνέντευξη τύπου εφ’ όλης της ύλης, για να γίνει ένας σοβαρός απολογισμός…
Αυτό το οποίο ξέρω πέρα από ταβάνια και ρομαντικές κουβέντες, είναι ότι δεν ανήκει στα όνειρα μας, να περιμένουμε για το αν απόψε ο Ολυμπιακός κόντρα στην Φιορεντίνα, θα νικήσει στην κανονική διάρκεια ή στην παράταση, για να ελπίζουμε την μεθεπόμενη χρόνια, να είμαστε η 5η ομάδα που θα βγει στην Ευρώπη…
