Η τελευταία παρουσία στη Serie A, τα οικονομικά προβλήματα, η Serie D και ο “γάμος” με τον Φάμπρεγκας.
Όπως φαίνεται ήδη από το όνομα της, η Κόμο, η ομάδα που εκπροσωπεί την περίφημη λίμνη και το ομώνυμο χωριό στους πρόποδες του ιταλικού τομέα των Άλπεων, είναι μια ομάδα με μακρόχρονη ιστορία και σίγουρα πλούσια. Κάτι που θα γίνει έκδηλο στις επόμενες γραμμές.
Η ομάδα από τη Λομβαρδία μπορεί τα τελευταία χρόνια να απέχει από την κορυφαία κατηγορία αλλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί μέρος της παράδοσης του calcio όταν έχει παραμείνει τέσσερα ολόκληρα χρόνια (1949 – 1953) στη μεταπολεμική Serie A.
Η οποία την υποδέχεται ξανά τη σεζόν που έρχεται. Μετά από 21 χρόνια απουσίας. Χάρη στην εξαιρετική δουλειά του Σεσκ Φάμπρεγκας, ο οποίος αφού έκλεισε εκεί την ποδοσφαιρική του καριέρα, ανέλαβε αμέσως μετά την ευθύνη της προετοιμασίας της ως ο νέος της προπονητής. Και όντας λίγο αργότερα ο άνθρωπος που με τη δουλειά του έβαλε τέλος στη σκοτεινή περίοδο του συλλόγου από το θέρετρο της βόρειας Ιταλίας.
Μια περίοδο που ξεκίνησε με τη χρεοκοπία το Δεκέμβριο του 2004 και την επανεκκίνηση από το την Serie D τη σεζόν 2005 – 06 και συνεχίστηκε με απανωτά ανεβοκατεβάσματα ανάμεσα στην τρίτη και την τέταρτη κατηγορία. Που δεν έπαψε ακόμα και όταν τη σεζόν 2016 – 17 παρουσιάστηκε ως υποψήφια επενδύτρια και νέα ιδιοκτήτρια η Πούνι Εσιέν (σύζυγος του άλλοτε άσσου της Τσελσι, Μίκαελ Εσιέν). Η οποία κατέθεσε μια πρόταση που δεν πληρούσε τα κριτήρια του άρθρου 52 του νόμου της ιταλικής ομοσπονδίας περί ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
Το οποίο άλλαξε τελικά λίγο καιρό αργότερα. Όταν το 2019 η ομάδα πέρασε στα χέρια της ινδονησιακής εταιρίας “Djarum Company” στην οποία προΐστανται τα αδέρφια Χαρτόνο (Μίκαελ & Ρόμπερτ Μπάντι Χαρτόνο). Τα οποία μπήκαν στην ομάδα μετά τη νίκη της στην στον δεύτερο γύρο της Serie C.
Για να φτάσουμε πλέον στο σήμερα όπου ο ερχομός του Σεσκ Φάμπρεγκας στον οποίο προαναφερθήκαμε να αντιστρέψει το κλίμα. Φέρνοντας τη λιακάδα στο χωριό το οποίο τη χρονιά που μας πέρασε γνώρισε ένδοξες ημέρες. Με την ομάδα να χάνει μόλις για τρεις βαθμούς το πρωτάθλημα αλλά να εξασφαλίζει την απευθείας άνοδο στη Serie A. Στην οποία θα βρεθεί μαζί με την Πάρμα (πρωταθλήτρια) και την Βενέτσια που προσθέτει έναν ακόμα πολύ όμορφο προορισμό στο ημερολόγιο των υπολοίπων ιταλικών ομάδων.
Photo credits: Dieci (Facebook account)
Κλείνουμε, με μια κουβέντα για το “Giuseppe Sinigaglia” των 7.800 θεατών που ελπίζει χάρη και στη σαγήνη που εκπέμπει το τοπίο μέσα στο οποίο βρίσκεται, να αποτελέσει τόπο μαρτυρίου για όσους περισσότερους αντιπάλους μπορεί και αντίστοιχα πεδίο δόξης λαμπρό για τους δικούς του παίκτες.
