Το ημερολόγιο έγραφε μια ημέρα σαν σήμερα και ήταν 22 Ιουνίου του 1986…
Το γήπεδο “Αζτέκα” στο Μεξικό είναι έτοιμο να φιλοξενήσει ένα από τα μεγαλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών. Ένα παιχνίδι που έμελλε να μείνει στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Αντίπαλες στο χορτάρι παρατάσσονται Αγγλία και Αργεντινή για τα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Δύο χώρες με άσβεστο μίσος που πηγάζει από τον πόλεμο που είχαν ανοίξει για τα νησιά Φώκλαντ τέσσερα χρόνια νωρίτερα, Η ήττα από τους Βρετανούς στον πόλεμο των Νήσων Φόκλαντ το 1982, είχε πληγώσει την υπερηφάνεια του λαού της Αργεντινής κι ας στάθηκε η αιτία για την απελευθέρωση από τη στυγερή χούντα του Χόρχε Βιδέλα, καθώς ο φόρος αίματος ήταν βαρύς.
Το τι ακριβώς είναι δίκαιο και το πώς ορίζεται η δικαιοσύνη στη ζωή γενικά, είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα, στο τέλος της οποίας, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα έχουμε καταλήξει πουθενά. Κρίνοντας από όσα συμβαίνουν στον κόσμο επί δεκαετίες, δικαιοσύνη μάλλον είναι αυτό που θέλει ο δυνατός… Και στην περίπτωση των Φώκλαντ, ο δυνατός ήταν η Αγγλία. Στην περίπτωση του προημιτελικού του Μουντιάλ 1986, από την άλλη, ο δυνατός ήταν ο Ντιέγκο. Και εκείνη την ημέρα, στις 22 Ιουνίου, στο ”Αζτέκας” του Μεξικό, θα το αποδείκνυε με εμφατικό τρόπο. Δύο φορές, μάλιστα, μέσα σε λίγα λεπτά.
Το πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης δεν είχε γκολ και το σκορ άνοιξε στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου, με τον «Ντιεγκίτο» να στέλνει την μπάλα στα δίκτυα με το αριστερό του χέρι, όταν σε προσωπική επέλαση από τον άξονα συνεργάστηκε Χόρχε Βαλντάνο, ο οποίος του επέστρεψε τη μπάλα με σέντρα και ο Αργεντίνος νίκησε τον Πίτερ Σίλτον.
Οι Άγγλοι διαμαρτυρήθηκαν, αλλά ο διαιτητής Μπιν Νασέρ δεν είχε δει τίποτα και το γκολ μέτρησε και έμεινε στην ιστορία ως «το χέρι του Θεού». Τέσσερα λεπτά αργότερα ο Μαραντόνα χόρεψε όλη την ομάδα των Άγγλων αποδεικνύοντας ότι είναι απλά «εξωπραγματικός». Οι Άγγλοι βρήκαν ένα γκολ στο 81ο λεπτό με τον Γκάρυ Λίνεκερ, αλλά πλέον ήταν πολύ αργά…
Ο Μαραντόνα, πάλι, δεν άφησε μέχρι τον θάνατό του, τον Νοέμβριο του 2020, κανένα περιθώριο αμφιβολίας για το ότι αγαπημένο του γκολ ήταν το πρώτο. «Δεν μετανιώνω καθόλου που έβαλα γκολ με το χέρι. Δεν μετανιώνω!», έγραψε στο βιβλίο του που είναι αφιερωμένο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 («Μαραντόνα, Το Χέρι του Θεού – Η Αλήθειά μου, εκδ. Πατάκη 2018).
Ο Ντιεγκίτο δεν σταμάτησε ποτέ να… τρολάρει τους Άγγλους γι’ αυτό που τους είχε κάνει στις 22 Ιουνίου 1986. «Για μένα, ήταν σαν να έκλεψα από έναν κλέφτη», συμπληρώνει στο βιβλίο του για να δικαιολογήσει το διαβόητο γκολ. Πάντοτε το έβλεπε ως πράξη εκδίκησης για τους νεαρούς Αργεντινούς στρατιώτες που είχαν χάσει τη ζωή τους στον πόλεμο των Φόκλαντ.
Η «Αλμπισελέστε» έμελλε να κατακτήσει εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο και η νίκη επί της Αγγλίας, ιδίως με τον τρόπο με τον οποίο επιτεύχθηκε, μνημονεύεται ως η πιο σημαντική. Πιο πολύ κι από εκείνη επί της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό.
