Το νησί στην άκρη του Ατλαντικού, το μετάλλιο που έμοιαζε με επιστημονική φαντασία, το στάδιο που δεν υπάρχει και Τζούλιεν που έφτασε στην κορυφή που κυνηγούσε η ξυπόλητη Άλφρεντ.
Η σημερινή μας ιστορία αφορά ένα πρόσωπο και πιο συγκεκριμένα μια κοπέλα, η οποία αν και έκανε πράγματα εξωπραγματικά και μάλλον απίστευτα για το δικό της υπόβαθρο εντούτοις υπάρχει και έχει καταφέρει όσα πρόκειται να διαβάσετε παρακάτω.
Ο λόγος γίνεται λοιπόν για τη Τζούλιεν Άλφρεντ. Όπου ήταν μια 23χρονη σπρίντερ από την Αγία Λουκία και πλέον έγινε αυτά και πάνω απ’ όλα χρυσή Ολυμπιονίκης. Πετυχαίνοντας με την πρώτη προσπάθεια το απόλυτο για την Αγία Λουκία. Που μέχρι και την τέλεση της κούρσας των 100 μ. των γυναικών στο Παρίσι δεν είχε δει ούτε μια/έναν αθλήτρια/αθλητή της να γυρίζει πίσω με ένα ολυμπιακό μετάλλιο στο λαιμό.
Πράγμα καθόλου αφύσικο αν αναλογιστούμε το γεγονός πως μιλάμε για μια νησιωτική χώρα 180.000 κατοίκων στην Καραϊβική που μαστίζεται από τη φτώχεια και την έλλειψη των απαραίτητων υποδομών, όχι μόνο σχετικά με τον αθλητισμό, αλλά και σε ότι έχει να κάνει με τους υπόλοιπους τομείς της ζωής. Η οποία έγινε για μερικές στιγμές καλύτερη και πιο γλυκιά για ολόκληρη τη χώρα. Χάρη στην πίστη και τη θέληση ενός κοριτσιού που το μόνο που ήθελε ήταν να γίνει η καλύτερη σε αυτό που κάνει. Έστω και για ένα βράδυ.
Που, τελειώνοντας, μπορεί να είναι αρκετό για να αλλάξει τη δική του ζωή και αργότερα αν όλα πάνε καλά και των συμπατριωτών της. Οι οποίοι πριν να βρουν κάποια ή κάποιον να τους βοηθήσει ζητούν και έναν άνθρωπο να τους κάνει να ελπίζουν.