Αργεντινή – Ολλανδία 2-2/4-3 πεν.
Όταν τελείωσε το και η παράταση του αγώνα της Αργεντινής με την Ολλανδία νιώσαμε όλοι πως το έχουμε ξαναδεί το έργο. Κι όντως όταν ολοκληρώθηκαν τα πέναλτι η αίσθηση μας επιβεβαιώθηκε, αλλά πάμε να δούμε πως…
Ο αγώνας ξεκίνησε με τις δύο ομάδες να μοιράζονται την κατοχή,αλλά να μην κάνουν κάνουν κάτι ουσιαστικό μπροστά στις δύο εστίες. Αυτό ίσχυσε μέχρι και το 35ο λεπτό, όταν ο Ναουέλ Μολίνα άλλαξε τη μπάλα με τον Μέσι λίγο κάτω από τη μεσαία γραμμή, εξαφανίστηκε και επανεμφανίστηκε ελάχιστα εκατοστά πριν τη μικρή περιοχή του θηριώδους Νόπερτ έτοιμος να τον πλασάρει. Το έκανε και ήταν εύστοχος. Όμως για να συμβεί αυτό ο Μέσι χρειάστηκε να σωριάσει όποιον Ολλανδό είδε μπροστά για να δώσει την απόλυτη καθετη.και να “ανατινάξει” έτσι το Lusail. Η φάση του γκολ πέρασε, οι Ολλανδοί πήγαν στη σέντρα και έτσι συνεχίστηκε η αναμέτρηση στο τέμπο που προηγήθηκε του γκολ μέχρι ο Λαόθ να σφυρίξει τη λήξη για το πρώτο ημίχρονο.
Η αρχή του δεύτερου σαρανταπενταλέπτου επίσης δεν είχε μεγάλες συγκινήσεις. Υπήρξαν μόνο υποψίες.Μια μπάλα σε αντεπίθεση που δεν πρόλαβε ο Ντε Πολ και ένα αριστουργηματικό φάουλ του Μέσι που απλά δεν έπεσε μέσα ήταν οι φορές που οι Αργεντίνοι πλησίασαν στο να τελειώσουν τον αγώνα. Ότι δηλαδή πίστεψαν ότι έκαναν όταν στο 70′ ο Μέσι έκανε γκολ την κλωτσιά που δέχτηκε ο Ακούνια από τον Ντάμφρις.Δεν συνέβη βέβαια σε καμία περίπτωση αυτό. Αντίθετα, ανταμείφθηκε ο Λουίς Φαν Χάαλ που δε σταμάτησε να παλεύει το παιχνίδι. Έτσι,πρώτα στο 83′ και έπειτα στο 90+11′ ο Βέγκχορστ με μια κεφαλιά και ένα πλασέ, που προήλθε από μια πανέξυπνη “πορτοκαλί” κομπίνα, έστειλε το ματς στον έξτρα χρόνο και την αγωνία στα ύψη.
Για τρίτη φορά θα πούμε πως ο αγώνας, αν και μας άφησε με έναν πολλά υποσχόμενο επίλογο, επέστρεψε με μια “νερόβραστη” στα πιο πολλά λεπτά της παράταση. Συγκρκριμένα,το μόνο κομμάτι της που είναι άξιο αναφοράς είναι ότι έγινε από το 115′ μέχρι και το 121′ όπου είδαμε μαζεμένα όσα δεν έγιναν σε όλα τα υπόλοιπα λεπτά αυτού του πολύ περίεργου αγώνα.
Πηγαίνοντας στα πέναλτι πια το δράμα κορυφώθηκε:
Ο Μαρτίνεζ πιάνει το πρώτο πέναλτι που εκτέλεσε ο Φαν Ντάικ.
Ο Μέσι νικάει τον Νόπερτ.
Ο Μαρτίνεζ πιάνει και δεύτερο πέναλτι σερί απ’ τον Μπεργκχάους.
Ο Παρέδες με μια “καραβολίδα” νικά ξανά τον Νόπερτ.
Ο Κοπμάινερς άφησε ακίνητο τον Εμιλιάνο Μαρτίνεζ και έστειλε τη μπάλα στη γωνία του.
Ο Μοντίλ νίκησε για τρίτη φορά τον Νόπερτ.
Ο Βέγκχορστ είναι και πάλι εκεί. Ευστοχεί και κάνει το 3-2.
Ο Έντσο Φερνάντεζ μετά από ένα δοκάρι στο 120′ αστοχεί και στο εξαιρετικά κρίσιμο πέναλτι που του έτυχε να εκτελέσει.
Ο Λουκ Ντε Γιονγκ επίσης ευστοχεί.
Ο Λαουτάρο Μαρτίνεζ κλήθηκε να πάει στην άσπρη βούλα έχοντας μια τεράστια ευκαιρία να αποβάλει από πάνω του όλο το βάρος των τεσσάρων μεγάλων χαμένων ευκαιριών.Ο Λαουτάρο ευστόχησε. Η Αργεντινή είναι στους τέσσερεις και αυτός μπορεί να σφίξει τη γροθιά του δυνατά πανηγυρίζοντας και αφήνοντας πίσω όλες τις φορές που έκρυψε το πρόσωπο του σ’ αυτό το Μουντιάλ.
Κλείνοντας,θα λέγαμε πως είδαμε κάτι κοντά σ’ αυτό που περιμέναμε. Δηλαδη, τους Αργεντινούς να παλεύουν,τους Ολλανδούς να μην τα παρατούν και τελικά τον νέο κεφάλαιο της μεταξύ τους ιστορίας να βάφεται σε χρώματα “αλμπισελέστε”.
Υ.Γ.1: Όταν λέμε ότι το πάλεψε το παιχνίδι ο Φαν Χάαλ εννοούμε οτι:
α) Αρχικά άλλαξε τον αρχικό σχεδιασμό από 3-5-2 σε 5-3-2.
β) Άλλαξε για δεύτερη φορά σχεδιασμό από 5-3-2 σε 4-3-3.
γ) Έβαλε στον αγώνα περισσότερη δημιουργία φέρνοντας από τον πάγκο τον Μπεργκχάους.
δ) Έβαλε ακόμα περισσότερο ύψος ρίχνοντας στο ματς τους Βέγκχορστ (1,97 μ.) και Λουκ Ντε Γιονγκ (1,88 μ.).
ε) Γύρισε για πολύ λίγο τον σχηματισμό σε 3-2-5 για να πάρει ότι μπορεί από τον Γκάκπο,τον Βέγκχορστ και τον Λουκ Ντε Γιονγκ την ίδια στιγμη.
Υ.Γ.2: Ο Λαουτάρο Μαρτίνεζ ΠΡΕΠΕΙ να ξυπνήσει. Η ομάδα τον χρειάζεται!
Υ.Γ.3: Έχουμε καταλάβει τι συμβαίνει με τα πέναλτι σ’ αυτό το Μουντιάλ;
Υ.Γ.4: Η αμυντική γραμμή της Αργεντινής είναι γεμάτη σκυλιά του πολέμου.
Υ.Γ.5: Ο Μέσι βρήκε πια κάποιον που μπορεί να μοιραστεί μαζί του την ευθύνη.