Συνέντευξη στον Αθλητικό Κόσμο έδωσε η παίκτρια του ΠΑΟΚ Β’ και της Εθνικής Κορασίδων Θεανώ Τσαούση, αναφερόμενη σε αρκετά πράγματα για την ζωή και την καριέρα της ως τώρα.
Αναλυτικότερα:
Από ποια ηλικία άρχισες ν’ ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο;
”Ξεκίνησα από 6 ετών να παίζω σε μία μεικτή ομάδα και μετά από λίγο καιρό πήγα σε μια γυναικεία ομάδα. Ο προπονητής ήταν ο ίδιος και στα δύο κλαμπ.”
Tι σ’ έκανε ν’ αγαπήσεις τόσο πολύ αυτό το άθλημα;
”Από μικρή μου άρεσε το ποδόσφαιρο γιατί έπαιζα με τον αδελφό μου και με τον καιρό οι γονείς μου με παρότρυναν να το κυνηγήσω.”
Πολλά κορίτσια ασχολούνται με τον χορό, το βόλεϊ, την ζωγραφική, τι ήταν εκείνο που σε ώθησε να καταφέρεις και να πετύχεις τόσα σε ένα ”ανδρικό σπορ”;
”Πάντα υπήρχαν τα σχόλια ότι τα κορίτσια δεν παίζουν μπάλα, αλλά με τον καιρό τα συνηθίζεις, δε τα δίνεις σημασία. Δεν αντιμετώπισα bulling στο κομμάτι αυτό διότι από μικρή έπαιζα με αγόρια. Ίσα – ίσα, αυτά τα σχόλια με έκαναν πιο δυνατή.”
Είσαι παράλληλα στην Β’ ομάδα του ΠΑΟΚ, στην Εθνική Ελλάδος αλλά και μαθήτρια της Β’ Λυκείου. Πόσο εύκολο είναι να τα συνδυάσεις όλα αυτά; Βρίσκεις χρόνο για εσένα;
”Το ποδόσφαιρο ποτέ δεν το είδα ως αγγαρεία ή ως κάτι που να μ’ αγχώνει, το βλέπω σαν παιχνίδι, δε μου είναι δύσκολο να τα συνδυάσω.”
Δεδομένου της αγάπης σου για την θέση που παίζεις ως αμυντικό χαφ, υπάρχει κάποιος αθλητής που σ’ έκανε ν’ αγαπήσεις την θέση αυτή ακόμη περισσότερο;
”Δεν είχα έναν συγκεκριμένο αθλητή αλλά παρακολουθούσα πάρα πολύ τον Ν’Γκολό Καντέ γιατί μου άρεσε ο τρόπος που παίζει, έχει πολλή ταχύτητα, κάτι το οποίο έχω και εγώ επειδή πάντα μου άρεσε να τρέχω. Και από γυναίκες αγαπώ την Μάρτα.”
Πόσο εύκολο είναι να διαχειριστείς τα προβλήματα που έχεις έξω από το γήπεδο και να τ’ αντιμετωπίζεις πάνω στο χορτάρι;
”Όσο μπορώ προσπαθώ όλα τα προβλήματα μου να τ’ αφήνω έξω από το γήπεδο γιατί δεν θέλω να μ’ επηρεάζουν. Από μικρή όταν είχα νεύρα ή ήμουν στενοχωρημένη, πήγαινα και έπαιζα μπάλα. Το ποδόσφαιρο είναι η ψυχοθεραπεία μου.”
Ποιο πιστεύεις είναι το κλειδί της επιτυχίας στο σπορ αυτό;
”Σίγουρα να είσαι ταπεινή. Να προσπαθείς συνέχεια για το καλύτερο και να προπονείσαι σκληρά.”
Βλέπεις τον εαυτό σου μετά από χρόνια να παίζει με την γυναικεία ομάδα της Εθνικής αλλά και σε κάποιο Μουντιάλ;
”Είναι το όνειρο μου να φτάσω μέχρι το σημείο αυτό. Θέλω πάρα πολύ να τα καταφέρω. Κοιτάζω τις προπονήσεις μου μόνο, αν καταφέρω να παίξω σε κάποιο Παγκόσμιο Κύπελλο, θα είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη.”
Πέρσι με τον Μέντεκα Καλαμαριάς κατέκτησες το πρωτάθλημα. Πόσο εύκολο είναι πιστεύεις κάποιος να επηρεαστεί από την δόξα και τις επιτυχίες;
”Ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο σκέψης. Σίγουρα δεν είναι εύκολο. Δεν έχω πει ποτέ πως είμαι καλύτερη από κάποια άλλη, μπορείς να τα καταφέρεις ακόμη πιο πολύ. Όταν καταφέρνεις έναν στόχο, βάζεις έναν ακόμη μεγαλύτερο. Προπονείσαι για να γίνεις ακόμη καλύτερη.”
Είναι το ποδόσφαιρο αυτό που θες να σπουδάσεις;
”Σίγουρα είναι εκείνο με το οποίο θέλω ν’ ασχοληθώ και αυτό προσπαθώ να κάνω αλλά δε θέλω να μ’ αγχώνει αυτή η σκέψη πως πρέπει να το σπουδάσω.”
Πόσο εύκολο πιστεύεις είναι για μια αθλήτρια να διαχειριστεί το άγχος της ν’ αλλάζει αρκετά συχνά ποδοσφαιρικό περιβάλλον;
”Προσπαθώ να βλέπω το άθλημα αυτό σαν κάτι όμορφο και με χαρά, χωρίς πίεση και άγχος, ειδάλλως φεύγει η μαγεία και η θέληση. Προσπαθώ να είμαι πάντα αισιόδοξη. Το ”α” και το ”ω” για εμένα και για τις συμπαίκτριες μου είναι να υπάρχει ένα ωραίο κλίμα στην ομάδα.”