Ο Άρης πέρασε μια από τις δυσκολότερες βραδιές της ιστορίας του χθες το βράδυ και αυτό είναι δεδομένο πια. Δεν έχω μάθει σε σχέση με τον Άρη να μιλάω ή να γράφω δημοσιογραφικά και αυτό καθώς και δεν είναι ο τομέας μου, μιας και είμαι μόνο οπαδός, δεύτερον έχω άποψη απλά τώρα σε αυτή την φάση δεν χρειάζεται και τρίτον ότι αγαπάς, δεν το βλέπεις επαγγελματικά και έτσι προτιμώ σε σχέση με τον Άρη όλα μου τα χρόνια να γράφω σαν απλός οπαδός…
Σίγουρα έχουμε περάσει και πιο δύσκολα από χθες το βράδυ, σίγουρα και έχουμε δοκιμαστεί περισσότερο αλλά καμιά φορά ρε μάγκες κάθομαι και σκέφτομαι, έχει άραγε φως και άκρη αυτό το πράγμα;
Τέλος πάντων…Ο Άρης μέσα σε όλα στάθηκε και άτυχος χθες και δέχτηκε μια ήττα με ιδιαίτερο συμβολισμό, σε ένα χρονικό σημείο που το ερχόμενο Σάββατο στον τελικό κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, δεν δίνει απλά ένα ματς της χρονιάς όπως ήταν το χθεσινό αλλά δίνει ένα ματς για την ιστορία του…
Θεωρώ και ειλικρινά εύχομαι από την ψυχή μου να βγω ψεύτης, ότι τα play off δεν έκαναν καλό στον Άρη όπως εξελίχθηκαν αγωνιστικά και μάλιστα τελείωσαν με έναν τρόπο, που στερούν από την ομάδα ιδιαίτερα ψυχολογικά αποθέματα αυτοπεποίθησης…Και επαναλαμβάνω, εύχομαι όλα τα παραπάνω να μην ισχύουν και το Σάββατο στο Βόλο κόντρα στον Παναθηναϊκό, να μπει ένα Άρης που απλά θα κερδίσει και απλά θα σηκώσει το Κύπελλο και τίποτε άλλο…
Θεωρώ επίσης λάθος από δικής μου μεριάς και καθαρά από προσωπικής άποψης, την ανοιχτή προπόνηση της Τετάρτης λίγα 24ωρα πριν τον τελικό και αυτό για να το αιτιολογήσω, λέω τα εξής…Σίγουρα ο κόσμος χθες εντός και εκτός γηπέδου πικράθηκε, έκλαψε, έβρισε και αγανάκτησε και πρέπει κάπως να δείξει την στήριξη του στην ομάδα και η ομάδα να πάρει ένα μήνυμα ψυχολογικής υποστήριξης…
Όλο το παραπάνω ΟΚ το καταλαβαίνω και είναι σωστό, αλλά το λάθος και πιστέψτε με εύχομαι να μην είναι το μοιραίο, είναι το λεγόμενο λάθος timing. Έχεις μια ομάδα ποδοσφαιριστών οι οποίο βγαίνουν από μια απρόσμενη ίσως ήττα, βαθιάς ψυχολογικής τόνωσης που και η ίδια η τύχη ήταν βασικός παράγοντας και καλούνται σε 5 ημέρες να δώσουν το ματς της χρονιάς, το ματς της ιστορίας…Εγώ προσωπικά θα ήθελα να μείνω μόνος, να ηρεμήσω, να δουλέψω, να απομονωθώ, να συγκεντρωθώ πνευματικά και σωματικά και απλά να πάω να παίξω την μπάλα μου, χωρίς να επιφορτιστώ με το άγχος του φαβορί…
Νομίζω ότι ομάδα και Λαός λίγο πριν τον κρίσιμο τελικό του Βόλου, θέλουν απλά χρόνο και ηρεμία…Η ομάδα για να μπορέσει να συγκεντρωθεί στον στόχο της και να πάει στο Βόλο και να κερδίσει και ο κόσμος για να διαχειριστεί το χθεσινό αποτέλεσμα, με ότι αυτό σημαίνει σε επίπεδο φιλάθλων…
Δεν χρειάζεται να μπούμε σε σκεπτικά φιέστας προπόνησης και διάφορα άλλα τα οποία τα θεωρώ αχρείαστα…Ο καθένας οφείλει αυτή την εβδομάδα να συγκεντρωθεί στο στόχο του, να ηρεμήσει και να πάνε όλα καλά…Κι αν πάνε όλα καλά τότε όλοι μαζί, παίκτες και λαός θα είμαστε στο Λευκό Πύργο για να το πανηγυρίσουμε, αλλά μέχρι τότε ηρεμία και αισιοδοξία…
