Πρωταγωνιστής του σημερινού αφιερώματος, είναι ο Μίμης Δομάζος, ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που έβγαλε η Ελλάδα, καθώς ήταν πολύ καλός χειριστής της μπάλας, ενώ είχε και ηγετική μορφή εντός αγωνιστικού χώρου, κάτι το οποίο βοηθούσε την ομάδα του.
Γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου το 1942 στην Αθήνα και από την Άμυνα Αμπελοκήπων ξεκίνησε την ενασχόληση του με το ποδόσφαιρο. Το 1959, σε ηλικία 17 ετών, ο Παναθηναϊκός κινήθηκε και τον έκανε δικό του, καθώς άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις στους ανθρώπους του Τριφυλλιού, βλέποντας έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος θα ηγηθεί της ομάδας τα επόμενα χρόνια.
Όταν ξεκίνησε να παίρνει χρόνο συμμετοχής, έδειξε το ταλέντο του και άρχισε να κερδίζει άπαντες στις τάξεις του Παναθηναϊκού. Φανερό παράδειγμα αποτελεί η μεγάλη πορεία των Πράσινων μέχρι τον τελικό του Γουέμπλεϊ την σεζόν 1970-71, για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Συνολικά με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε 9 πρωταθλήματα, 3 κύπελλα, ενώ κατέγραψε 492 συμμετοχές και 134 γκολ, από το 1959, έως το 1978.
Αγωνιστηκε με την φανέλα της ΑΕΚ για δύο χρόνια από το 1978, έως το 1980, κατακτώντας το πρωτάθλημα την σεζόν 1978-79, ενώ είχε συνολικά 34 συμμετοχές και 5 γκολ με την φανέλα της Ένωσης.
Επέστρεψε στον Παναθηναϊκό το 1980, έγραψε άλλες 12 συμμετοχές και έκλεισε την πολύ σπουδαία καριέρα του στην ομάδα που έζησε τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του. Με την Εθνική, αγωνίστηκε από το 1959 έως το 1980, έχοντας 50 συμμετοχές και 4 γκολ.
Τα χαρακτηριστικά που τον έκαναν να ξεχωρίσει, ήταν η τρομερή επαφή που είχε με την μπάλα, η ευφυΐα του, η ταχύτητα, αλλά και οι κινήσεις που έκανε εντός αγωνιστικού χώρου. Ήταν πολύ χαρισματικός ποδοσφαιριστής και το παρατσούκλι του ήταν στρατηγός, τόσο για την ηγετική του φυσιογνωμία, όσο και για την απόλυτη κυριαρχία του εντός αγωνιστικού χώρου, καθώς ήταν ένας ποδοσφαιριστής που δύσκολα μπορούσε να τον μαρκάρει και να τον περιορίσει η αντίπαλη άμυνα.
Μαζί με τον Χατζηπαναγή, είναι ίσως οι δύο πιο πλήρεις ποδοσφαιριστές που έπαιξαν στην Ελλάδα, ενώ σίγουρα είναι και οι δύο αυτοί οι οποίοι κατέχουν την πρωτιά όταν ρωτήσεις κάποιον φίλαθλο ποιος ήταν ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής.
