Μπορεί σε πολλούς να έκανε εντύπωση η απομάκρυνση του Μαρσέλο Μπιέλσα από τον πάγκο της Λιντς Γιουνάϊτεντ την περασμένη Δευτέρα. Εάν, όμως, κάποιος ρίξει μια ματιά τόσο στον βαθμολογικό πίνακα όσο και στην πρόσφατη φόρμα της ομάδας του δυτικού Γιορκσάιρ δεν μπορεί παρά να τη θεωρήσει αναμενόμενη.
Έπειτα από τέσσερα χρόνια στο τιμόνι της ομάδας λοιπόν, Λιντς και Μπιέλσα δεν συνεχίζουν μαζί. Ο Αργεντινός, που κατάφερε να αναμορφώσει τον σύλλογο και να τον επαναφέρει στα σαλόνια της μεγάλης κατηγορίας μετά από 16 ολόκληρα χρόνια, φεύγει με ανάμεικτα συναισθήματα. Συναισθήματα χαράς επειδή κατάφερε να δημιουργήσει μια ομάδα που παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο και αγαπήθηκε από ουδέτερους και μη. Από την άλλη, το γεγονός πως αφήνει την ομάδα σε φάση που θα παλέψει για την παραμονή προκαλεί σίγουρα στεναχώρια. Πως φτάσαμε μέχρι εδώ όμως;
Το ξύπνημα ενός κοιμώμενου γίγαντα
Όταν ο Μπιέλσα ανέλαβε την Λιντς το 2018 πολλοί ήταν εκείνοι που απόρησαν τόσο για την κίνηση της ομάδας όσο και για την επιλογή του φημισμένου προπονητή. Αδιαμφισβήτητα η Λιντς αποτελεί μία από τις ιστορικότερες ομάδες στο Νησί. Δεν έπαυε ωστόσο να ήταν μια ομάδα σε παρακμή, κολλημένη για πολλά χρόνια στις μικρότερες κατηγορίες του αγγλικού πρωταθλήματος. Τι δουλειά είχε επομένως ένας προπονητής με τέτοιο βιογραφικό να αναλάβει μια τέτοια ομάδα;
Η αλήθεια είναι πως ο Μπιέλσα είναι ένας άνθρωπος που πάντα αγαπούσε τις προκλήσεις. Δεν είχε ποτέ του την επιτυχία ως αυτοσκοπό. Τον ενδιέφερε η διαδικασία. Ο τρόπος που θα φτάσεις στην κορυφή. Προτιμούσε να χτίζει ομάδες που θα είχαν ως πρώτο στόχο να διασκεδάζουν τον κόσμο με το θέαμα που παράγουν εντός των τεσσάρων γραμμών. Εάν αυτό συνδυαζόταν και με τις ανάλογες επιτυχίες ήταν το ιδανικό. Γι’αυτό και θέλησε να αναλάβει τη Λιντς. Για να την επαναφέρει στις στιγμές της δόξας της. Και έως ένα βαθμό τα κατάφερε.
Τα αποτελέσματα ωστόσο αποτελούν το οξυγόνο των προπονητών. Γι’ αυτό άλλωστε και ο πολύπειρος Αργεντινός δεν συνεχίζει στο «Έλαντ Ρόουντ». Με τον τρόπο που είναι δομημένο το σύγχρονο ποδόσφαιρο, άνθρωποι σαν τον Μπιέλσα δύσκολα επιβιώνουν. Ρομαντικοί με απλά λόγια. Ο ίδιος βέβαια είναι πολλά παραπάνω.
Μαρσέλο «El Loco» Μπιέλσα
Ο Αργεντινός τεχνικός έχει καταφέρει, στο πέρασμα της καριέρας του, να διχάσει πολύ κόσμο. Τελειομανής ή ένας άνθρωπος με τα κουσούρια του; Πανέξυπνος ή ένας τρελός; Επαναστατικός ή φαντασιόπληκτο; Όλα αυτά μαζί σε ένα. Το επίθετο που φαίνεται να τον χαρακτηρίζει περισσότερο μοιάζει να είναι το εκκεντρικός.
Επιπρόσθετα, ένας άνθρωπος που έμεινε αμετανόητος ως προς τις αντιλήψεις και τις ιδέες του στο πέρασμα των χρόνων. Που εξακολουθεί να υπηρετεί το ποδόσφαιρο όπως ο ίδιος θεωρεί καλύτερα. Είναι ένας ατόφιος «τρελός» σε έναν κόσμο που όλα μετρώνται με νούμερα. Είτε μιλάμε για το αγωνιστικό κομμάτι είτε για το οικονομικό.
Χαρακτηριστικό της «τρέλας» αυτής η ιστορία που έρχεται από το μακρινό 1992. Η τότε ομάδα του Μπιέλσα, Νιούελς Όλντ Μπόις είχε ηττηθεί 6-0 από την Σαν Λορέντζο για το Κόπα Λιμπερταδόρες. Μια ήττα που πόνεσε πολύ την όμαδα αλλά και τον ίδιο. Στην Αργεντινή εξάλλου το πάθος ξεχειλίζει. Επομένως, μια ομάδα 20 περίπου εξαγριωμένων οπαδών συγκεντώθηκαν έξω από το σπίτι του και απαίτησαν να βγει έξω προκειμένου να δώσει εξηγήσεις. Εκείνος όμως όχι μόνο δεν δίστασε να βγει, αλλά το έκανε κρατώντας στο χέρι του μια χειροβομβίδα! «Αν δεν φύγετε αμέσως από δω, θα τραβήξω την περόνη», είπε ο Μπιέλσα. Χωρίς πολλά πολλά λοιπόν οι οπαδοί έφυγαν τρέχοντας και όλοι κατάλαβαν αμέσως ότι δεν μπορούν να τα βάλουν έυκολα με τον Αργεντινό.
Η πορεία στην Τσάμπιονσιπ
Στην πρώτη του χρονιά στη Λιντς ο Μπιέλσα δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία. Έπειτα από ένα επεισοδιακό παιχνιδι κόντρα στην Άστον Βίλα, η ομάδα του «Λόκο» τερμάτισε στην τρίτη θέση της Τσάμπιονσιπ μπαίνοντας στα πλέι-οφ. Εκεί αντιμετώπισε τη Ντέρμπι από την οποία και αποκλείστηκε στα ημιτελικά με συνολικό σκορ 3-4. Ωστόσο, αξίζει να σταθούμε λίγο παραπάνω στο επεισοδιακό αυτό παιχνίδι.
Με το σκορ ισόπαλο (0-0) , ο Τζόναθαν Κότζια της Άστον Βίλα χτυπάει και μένει ξαπλωμένος στο χορτάρι. Στη συνέχεια της φάσης ο Τάϊλερ Ρόμπερτς δίνει στον Ματέους Κλίχ, ο οποίος σκοράρει βάζοντας τη Λιντς μπροστά στο σκορ. Οι έξαλλοι πανηγυρισμοί στο «Έλαντ Ρόουντ» συνδυάστηκαν με τις έντονες «κοκορομαχίες» ανάμεσα στους παίχτες στον αγωνιστικό χώρο. Αφού τα πράγματα ηρέμησαν και ο διαιτητής κατάφερε να εξομαλύνει το κλίμα, η αντίδραση του Μπιέλσα ήταν μυθική! Αφού μίλησε με τον ομόλογο του στον πάγκο της Βίλα, έδωσε εντολή στους παίχτες του να αφήσουν τους αντιπάλους τους να ισοφαρίσουν. Κάτι που έγινε. Σημειωτέον πως με νίκη η Λιντς εξασφάλιζε την άμεση άνοδό της στην Πρέμπιερ Λιγκ. Αντ’ αυτού το σκορ έμεινε στο 1-1 και η Βίλα ανέβηκε απευθείας.
Παρόλα αυτά, η επόμενη χρονιά ήρθε για να ανταμείψει τον Μπιέλσα και τους ποδοσφαιριστές του. Έτσι, ακολουθώντας μια ξέφρενη πορεία, η Λιντς καταφέρνει να προβιβαστεί στην μεγάλη κατηγορία και ως πρωταθλήτρια μάλιστα.
Τι πήγε στραβά φέτος
Όπως είναι φυσικό, η χρονιά μιας νεοφώτιστης ομάδας είναι πάντα δύσκολη. Παρά τις δυσκολίες όμως η Λιντς κατάφερε να εξασφαλίσει σχετικά γρήγορα την παραμονή της στην κατηγορία. Αυτό συνδυάστηκε και με ωραίο ποδόσφαιρο, πράγμα σπάνιο για μια ομάδα που μόλις ανέβηκε από την Τσάμπιονσιπ.Ο Μπιέλσα κατάφερε χωρίς μεγάλο μπάτζετ ή ιδιαίτερο ταλέντο, να παρουσιάσει μια ομάδα ανταγωνιστική που αγαπήθηκε από πολλούς για το ποδόσφαιρο που παρουσίαζε.
Ωστόσο, την φετινή χρονιά η ομάδα δεν είχε την ανάλογη συνέχεια. Οι συχνοί τραυματισμοί παιχτών καθόλη τη διάρκεια της σεζόν αποτέλεσαν τροχοπέδη στην προσπάθεια της ομάδας να επαναλάβει μια εφάμιλλλη με την προηγούμενη χρονιά. Μπορεί για μια ομάδα σαν την Μάντσεστερ Σίτι οι τραυματισμοί να μην αποτελούν προβλημα. Όταν μιλάμε για την Λιντς, όμως, μια ομάδα με περιορισμένο αριθμό παιχτών που μπορούν να κάνουν την διαφορά, το πρόβλημα διογκώνεται. Επιπλέον, η μακροχρόνια απουσία παιχτών «κλειδιά» όπως ο Μπάμφορντ και ο Φίλιπς άφησαν τον Μπιέλσα χωρίς ουσιαστικές λύσεις και με δεμένα τα χέρια.
Πάραταυτα, ο Μπιέλσα δεν έκανε ποτέ εκπτώσεις στην φιλοσοφία του και στον τρόπο που θα αγωνίζεται η ομάδα του. Η Λιντς συνέχισε να παίζει με γνώμονα να παράγει ποδόσφαιρο και ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να παίξει ποδόσφαιρο σκοπιμότητας. Να θυσιάσει δηλαδή το θέαμα στο βωμό του αποτελέσματος. Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω έχουν φτάσει την ομάδα λίγο πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού και σε σοβαρούς μπελάδες όσον αφορά την παραμονή. Με την κατάσταση να μην αλλάζει η απόφαση να απομακρυνθεί ο Μπιέλσα αν και δύσκολη έμοιαζε αναπόφευκτη.
Η κληρονομιά
Η πορεία του Αργεντινού στη Λιντς όπως και το τέλος της μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα διαχρονικό ερώτημα. Πρέπει οι προπονητές να μένουν πιστοί στη φιλοσοφία και τις ιδέες τους ή να προσαρμόζονται στις συνθήκες που διαμορφώνονται; Ένα ερώτημα που είναι δύσκολο να απαντηθεί ξεκάθαρα. Σίγουρα όχι από τον Μπιέλσα που αποδεικνύει συνεχώς ότι δεν μετρώνται όλα στο ποδόσφαιρο με τα αποτελέσματα και τα τρόπαια.
Ο «τρελός» από το Ροζάριο κατάφερε να βάλει ξανά το ποδόσφαιρο στην πόλη του Λιντς και να κάνει τον κόσμο να αγαπήσει ξανά την ομάδα του. Οι τελευταίοι, ήταν απολύτως αντίθετοι στην απομάκρυνσή του. Προτιμούν να υποβιβαστούν παίζοντας με τον τρόπο του Μπιέλσα, παρά να συμβιβαστούν προκειμένου να εξασφαλίσουν την παραμονή. Αυτή είναι και σημαντικότερη κληρονομιά αυτού του ανθρώπου προς τον κόσμο και το ποδόσφαιρο. Άλλωστε, όπως γράφει και ένα από τα αναρίθμητα γκράφιτι στην πόλη : «Ένας άθρωπος με νέες ιδέες είναι τρελός, μέχρι οι ιδέες του να θριαμβεύσουν».
