26/1/2020 – Η ημέρα που το μπάσκετ έγινε φτωχότερο (μέρος 1ο) (Videos)

Πάνε τρία χρόνια από την ήμερα που όλος ο πλανήτης θρηνούσε τον θάνατο του Kobe Bean Bryant μετά από το ατύχημα που είχε με το ελικόπτερο του, με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του αυτός, η κόρη του Gianni, και ακόμα πέντε συνεπιβάτες του. Ο Kobe υπήρξε πρότυπο για δισεκατομμυρίους  ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Σήμερα τιμάμε τον θρύλο του μπάσκετ, ο οποίος μας άφησε σαν σήμερα πριν 3 χρόνια από αυτόν τον κόσμο τόσο πρόωρα και άδικα περιγράφοντας κάποιες από τις σημαντικότερες στιγμές στην ζωή του.

Στο πρώτο μέρος του αφιερωμάτος, θα δούμε την ζωή του Kobe από την μέρα που γεννήθηκε, μέχρι την μέρα που ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στου Ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνο το 2008.

23 Αυγούστου 1978: Η ήμερα που το Kobe είδε το φως του κόσμου

Ο Kobe Bryant γεννήθηκε στης 23/8/1978 στην Φιλαδέλφεια. Ήταν το τέταρτο παιδί και μοναδικό αγόρι της οικογένειας. Ο πατέρας του, Joe Bryant, ήταν και αυτός αθλητής του μπάσκετ. Πασίγνωστος στους δρόμους της Φιλαδέλφειας, καθώς τότε το ”Street Basketball” ήταν πολύ διαδεδομένο, ο Joe κατάφερε να αγωνιστεί για μερικά χρόνια στους Philadelphia 76ers, οι οποίοι τον επέλεξαν στο NBA Draft το 1975 στην επιλογή No. 14, αν και η καριέρα του στο NBA δεν εξελίχθηκε όπως πολλοί θα περιμέναν.  Οι γονείς του Kobe προσπαθούσαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με αρχές και ηθικά. Η μητέρα του, Pam Bryant, ήταν αυστηρή στο θέμα αυτό και στο μυαλό της πάντα είχε την εικόνα μιας ιδανικής οικογένειας. Ο μικρός Kobe από μικρό παιδί έδειξε την αγάπη του για το μπάσκετ και ανέπτυξε στενούς δεσμούς με τον με τον μπασκετμπολίστα πατέρα του, αλλά σύμφωνα με της αδελφές του, εκείνα τα χρόνια ήταν ένα ”αγιάτρευτο μαμμόθρεφτο”. Η προσωπικότητα του εξελίχθηκε σε καθρέφτη της μητέρας του. Ελάχιστα θύμιζε την χαρούμενη προσωπικότητα του πατέρα του. Μάλιστα ο ίδιος ο Kobe το 1999 είχε κάνει την εξής δήλωση: ”Από τον πατέρα μου πήρα τον ενθουσιασμό και την αγάπη για το παιχνίδι. Μέσα στο γήπεδο, όμως, είμαι pitbull όπως η μάνα μου. Είναι πολύ ανταγωνιστική και δαγκώνει. Πήρα τα καλύτερα γνωρίσματα και από τους δύο”.

1983: Μετακομίζουμε Ιταλία

Το 1983 ο Joe βρίσκει ένα μπασκετικό συμβόλαιο στην Ιταλία στην ομάδα AMG Sebastiani Rieti. Ο Kobe ήταν μόλις πέντε ετών. Παρόλο το μεγάλο βήμα που έκανε η οικογένεια Bryant, φαίνεται πως αυτό το ταξίδι τους ένωσε ακόμα περισσότερο σαν οικογένεια. Στην Ιταλία ο μικρός Kobe έμαθε μπάσκετ. Δεν έχανε αγώνα του πατέρα του ενώ οι πρώτες του ομάδες που αγωνίστηκε ήταν στην Ιταλία. Όμως για τον Kobe, το μπάσκετ ήταν μία σοβαρή υπόθεση. Ως παιδί θαύμα, πάντα πίστευε πως μπορούσε να κουβαλήσει την ομάδα του στις πλάτες του. Ήταν εγωιστής και πάντα ήθελε την μπάλα στα χέρια του. ”Είμαι ήδη καλύτερος απ’ όσο θα γίνεται εσείς στην ζωή σας” μοιάζει να λέει.

Ένας παιδικός του συμπαίχτης, ο Jacomo Vitoli, είχε κάνει την εξής δήλωση. ”Ήταν πράγματι εγωιστής, αλλά αυτή η συμπεριφορά πήγαζε από την προσωπική υπεροχή του έναντι των συμπαικτών του. Όλοι το καταλάβαιναν, ότι το μοναδικό μαύρο αγόρι της ομάδας ήξερε πολύ περισσότερο μπάσκετ από τους υπόλοιπους”.

Νοέμβριος 1991: Επιστροφή στην πατρίδα

Τον Νοέμβριο του 1991, η οικογένεια Bryant επέστρεψαν πίσω στην Φιλαδέλφεια. Ο Kobe ετοιμαζόταν να ξεκινήσει την λυκειακή  του καριέρα στο Lower Merion. O Έφηβος πλέον Kobe, έπαιζε μπάσκετ για την ομάδα του σχολείου του έχοντας την νοοτροπία πως αυτός είναι το αφεντικό. Ωστόσο αυτή η νοοτροπία δεν άρεσε σε πολλούς συμμαθητές του με αποτέλεσμα να μιλάνε υποτιμητικά για τον ίδιο. ”Της πρώτες φορές που αντιμετωπίσαμε σχολεία του γκέτο, όλοι μιλούσαν για μένα με υποτιμητικά λόγια. Έλεγαν ότι ήμουν μαμμόθρεφτο επειδή προερχόμουν από εύπορα προάστια” δήλωσε κάποτε ο Kobe. H αρνητική κριτική δεν επηρέασε καθόλου τον Kobe ο οποίος έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα. Να παίζει μπάσκετ και να κλείνει στόματα. Η φήμη αυτή άλλαξε γρήγορα όμως, καθώς όσο σκληρός ήταν μέσα στο γήπεδο, τόσο ποιο πλακατζής και χαμογελαστός ήταν εκτός γηπέδου με αποτέλεσμα να κερδίσει την αγάπη και τον σεβασμού όλου του σχολείου του.

Η πρώτη του χρονιά δεν κύλησε ιδανικά. Οι ”άσσοι” του Lower Merion τελείωσαν την σεζόν με 4 νίκες και 20 ήττες, κάτι που έκανε τον Kobe έξω φρενών διότι ποτέ δεν του άρεσε να χάνει. Την επόμενη χρονιά όμως οι ”άσσοι” βελτιώθηκαν σημαντικά κερδίζοντας 16 από τα 22 παιχνίδια της σεζόν. Αφού τελείωσε και η δεύτερη χρονιά στο λύκειο, ο Kobe δοκίμασε το πρωτάθλημα της AAU ( Amateur Athletic Union ) φορώντας την φανέλα των Sam Rains All Stars. O Bryant και πάλι προσπαθούσε να αποδείξει στο γήπεδο πως αυτός είναι το αφεντικό της ομάδας έχοντας την μπάλα στα χέρια του συνεχώς και προσπαθώντας να ταπεινώσει του αντιπάλους του. Ο προπονητής του Sam Rains δηλώνει: ”Σε ένα από τα πρώτα παιχνίδια του Kobe, είχαμε πάρει διαφορά 25 πόντων. Τον έβγαλα από το παιχνίδι, αλλά εκείνος ζητούσε επίμονα να επιστρέψει. Εγώ αρνήθηκα και του εξήγησα ότι ήταν θέμα αρχής, αλλά και συμπεριφοράς. Είχαμε τις διαφορές μας και αρκετές φορές τσακωθήκαμε”. Οι συνεχόμενες καλοκαιρινές προπονήσεις του Kobe έπιασαν τόπο την προτελευταία του χρονιά στο Lower Merion.  Την σεζόν 1994-95, ο Kobe είχε μέσο όρο 31,1 πόντους, 10,4 ριμπάουντ, 5,2 ασίστ, 3,8 τάπες και 2,3 κλεψίματα. ΟΙ ”άσσοι” τελείωσαν την χρονιά με ρεκόρ 26-5 κατακτώντας το  Central League εκθρονίζοντας το Ridley. Στο τελικό ο Kobe πέτυχε 42 πόντους και το Lower Merion κέρδισε 76-70.

Ιούλιος 1995: Το NCAA δεν είναι αρκετό.

Το καλοκαίρι του 1995 ο Bryand αγωνίστηκε στο  Camp της Addidas κερδίζοντας και το βραβείο του MVP. Το ίδιο καλοκαίρι στο NBA Draft ένας 18χρονος με το όνομα Kevin Garnett, πηδάει απευθείας από το λύκειο στο NBA. Αυτή η κίνηση ίσως ώθησε και τον Kobe να κάνει κάτι παρόμοιο. Μετά το τέλος του camp, ο Kobe είχε κάνει την εξής δήλωση: ”Είμαι ο καλύτερος παίχτης της γενιάς μου και θα γίνω ο καλύτερος παίχτης και στο NBA”. Αυτός ήταν και ο στόχος του Kobe. Ήθελε να κατακτήσει τα πάντα. Ήθελε να αφήσει το δικό του στίγμα στο παγκόσμιο μπάσκετ κα ήταν διατεθειμένος να δουλέψει όσο χρειάζεται για να το πετύχει. Και ακόμα πιο απίστευτο, είναι το γεγονός πως δεν φοβόταν κανέναν. Όποιος και αν ήσουν, ο Kobe θα προσπαθούσε να σου διεκδικήσει τον θρόνο. Ο αθλητικός δημοσιογράφος Soni Vakaro, σε μία δήλωση του ορκίστηκε ότι ο Kobe του είπε τα εξής λόγια. ”Θα γίνω καλύτερος από τον Jordan”. Σημαντικό να πούμε πως την προηγούμενη σεζόν, ο Jordan και η παρέα του στους Bulls, είχαν αλώσει το NBA με το ρεκόρ όλων τον εποχών τότε: 72 νίκες και 10 ήττες.

29 Απριλίου 1996: Πάω στο NBA

Το Lower Merion είχε οργανώσει συνέντευξη τύπου στην οποία ο νεαρός Bryant θα ανακοίνωνε την απόφαση του σχετικά με το αν θα συνέχισε την καριέρα στο κολεγιακό μπάσκετ η αν θα πήγαινε στο NBA. Όλη η χώρα περίμενε με αγωνία να ακούσει την τελική του απόφαση. Ο Kobe εμφανίστηκε στην αίθουσα τύπου κάθισε μπροστά από τα μικρόφωνα και είπε: ”Αποφάσισα να παρακάμψω το κολέγιο και να μεταφέρω το ταλέντο μου στο NBA. Γνωρίζω ότι έχω μπροστά μου σκληρή δουλειά και ότι το άλμα είναι μεγάλο, αλλά έχω τις δυνατότητες να το καταφέρω. Είναι μία ευκαιρία ζωής. Οφείλω να την αδράξω. Δεν ξέρω αν θα φτάσω στα αστέρια ή στο φεγγάρι. Εάν πάλι πέσω σε γκρεμό, ας είναι…”

1996 NBA Draft: Δεν είναι παρά ένας 17χρονός με ερωτηματικό.

Το Draft του 1996 σίγουρα είναι ένα από τα κορυφαία Draft της ιστορίας του NBA. Παίχτες όπως οι Allen Iverson, Steve Nash, Jermain O’Neil γινόντουσαν και επίσημα παίχτες του NBA. Ποια η διαφορά όλων αυτών με τον Kobe; Ερχόντουσαν από το NCAA. Ο Kobe είχε πάρει την οριστική απόφαση να μην αγωνιστεί στο κολεγιακό πρωτάθλημα και να μεταφέρει το ταλέντο του στο NBA. Το πρόβλημα ήταν όμως, πως ήταν ένας 17χρονος με πολλά ερωτηματικά. Ο Bryant δοκιμάστηκε από πολλές ομάδες όμως σχεδόν όλες τον απέρριψαν λόγο τον λίγων δεδομένων που είχαν για τον ίδιο. Μόνο οι 76ers και οι Lakers του έδωσαν μία ευκαιρία, όμως οι 76ers, ο οποίοι είχαν και το πρώτο pick, αποφάσισαν να επενδύσουν πάνω στον Allen Iverson.

26/6/1996: Εκεί στον Νότο

Οι Lakers είχαν δοκιμάσει τον  Bryant και ο Jerry West, ο οποίος είχε την δυνατότητα να διακρίνει ένα ξεχωριστό ταλέντο, αποφάσισε πως τον ήθελε στην ομάδα του. Για να το πετύχει αυτό αντάλλαξαν το 24^ο  pick του draft που κατείχαν στα χέρια τους με αυτό τον Hornets οι οποίοι είχαν τον 13^ο pick συν ότι οι Lakers έστειλαν στους Hornets και τον Vlade Divac. Ο τότε κομισάριος David Stern ανεβαίνει στο podium και ανακοινώνει πως οι Hornets επιλέγουν τον Kobe Bryant οι οποίοι με την σειρά τους τον στέλνουν απευθείας τον Los Angeles. Εκείνο το βράδυ, όλοι πίστευαν πως οι Hornets έπιασαν ”κορόιδο” του Lakers. 20 χρόνια μετά, όλοι είχαν διαφορετική γνώμη.

16/10/1996: Ντεμπούτο για έναν Rookie… Και οι ευθύνες που ανέλαβε.

Στις 16/10/1996 ο Kobe ένα έκανε ντεμπούτο με την φανέλα των Lakers σε ένα φιλικό παιχνίδι στο Fresno όπου σημείωσε 10 πόντους και μάζεψε 5 ριμπάουντ. Διψασμένος από το να αποδείξει ότι είναι ο κορυφαίος, κάθε φορά που πατούσε στο παρκέ, προσπαθούσε να δείξει πως αυτός είναι το αφεντικό. Στην αρχή αυτό οδήγησε σε πολλά λάθη εκ μέρους του. Όμως η ομάδα προσπαθούσε να τον νουθετήσει ώστε να γίνει και ο ίδιος καλύτερος. Παιχνίδι με παιχνίδι ο Kobe έπαιρνε όλο και περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Ειδικά όταν έλειπε από το παρκέ το Shaquill O’Neal , ο Kobe ήταν αυτός που κουβαλούσε την ομάδα στις πλάτες του.

Την ίδια σεζόν, οι Lakers πέρασαν στα play off και στον πρώτο γύρο συνέτριψαν τους Blazers και προκρίθηκαν με σκορ 3-1. Επόμενος και αρκετά ποιο δύσκολος αντίπαλος ήταν οι Jazz. Η Utah πήρε σκορ πρόκρισης κερδίζοντας τα πρώτα δύο παιχνίδια με τον Kobe να είναι αρκετά άστοχος και στα δύο. Οι Lakers κέρδισαν το 3^ο παιχνίδι της σειράς, όμως και πάλι οι Jazz με πρωταγωνιστεί τον Malone έκαναν το 3-1. Στο 5^ο παιχνίδι, η ομάδες ήτα ισόπαλες 87-87. Το ματς είχε 11 ακόμα δευτερόλεπτα πριν λήξη και προπονητής της ομάδας, Del Harris, ανάθεσε στον 18χρονο Kobe να αναλάβει το τελευταίο σουτ του παιχνιδιού. Ωστόσο αυτή η απόφαση φάνηκε μοιραία καθώς το σουτ του Kobe κατέληξε σε airball. Στην παράταση οι Lakers δεν μπόρεσαν να ανταγωνιστούν τους έμπειρους Jazz με τις ευθύνες να πέφτουν πάνω στον άπειρο rookie Kobe ο οποίος δεν μπόρεσε να κουβαλήσει την ομάδα του. Ένα από τα λίγα βράδια που δεν το έκανε. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ένα 18χρονο παιδί, που είδη είχε με τις εμφανίσεις του έδειχνε ότι είναι ένα σπουδαίο ταλέντο.

Οι Lakers αποκλείστηκαν και ο Kobe προσπαθούσε να βρει την ηρεμία του ώστε να απαντήσει και στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. ”Ναι η εμπειρία πόνεσε, αλλά θα την χρησιμοποιήσω ως κίνητρο για το μέλλον. Οφείλω να αφήσω πίσω αυτή την βραδιά. Κάποια στιγμή , θα την ανασύρω από τη μνήμη για να την αξιοποιήσω. Ίσως το καλοκαίρι, όταν θα νιώθω κουρασμένος  από την προπόνηση, και λίγο απογοητευμένος, και πληγωμένος, και θέλω να σταματήσω τη δουλειά, θα θυμηθώ τι συνέβη απόψε και θα συνεχίσω απτόητος. Ελπίζω ότι αυτή η ήττα θα γίνει κινητήριος δύναμη”. Ο Soni Vakaro θυμάται μία συζήτηση που είχε στο τηλέφωνο με τον Kobe όταν επέστρεψε στο Los Angeles.

– ”Πως αισθάνεσαι”

-”Μια χαρά είμαι, γιατί ρωτάς;”

-”Επειδή αστόχησες σε όλα αυτά τα σουτ. Όλος ο κόσμος σου την έχει πέσει και σε βλαστημάει.”

-”Ας πάνε να γαμηθούν όσοι τα λένε αυτά. Ήμουν ο μοναδικός που προθυμοποιήθηκε να αναλάβει την ευθύνη.”

Καλοκαίρι 1999: Αυτός είναι ο εκλεκτός

Την σεζόν 1997-1998, οι Lakers αποκλείστηκαν στους τελικούς περιφέρειας και πάλι από τους Utah Jazz οι οποίοι τους συντρίψανε 4-0. Ενώ την αμέσως επόμενη σεζόν αποκλείστηκαν στον δεύτερο γύρο των playoff από τους San Antonio Spurs οι οποίοι και αυτοί τους συνέτριψαν 4-0 στην σειρά. Οι δύο superstar του L.A., Kobe Bryant και Shaquil O’Neal δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις και αυτό φαινόταν και μέσα στα αποδυτήρια. Και οι δύο θέλαν να αποδείξουν ποιος κάνει ”κουμάντο” στην πόλη. Ο Del Harrys φαινόταν πως πλέον δεν είναι αυτός ο οποίος θα μπορούσε να οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος με αποτέλεσμα να αποχωρήσει από την ομάδα. Ο τότε πρόεδρος, Jerry West, βρήκε τον εκλεκτό προπονητή ο οποίος θα μπορούσε να επεξεργαστεί δύο δύσκολους superstar και να φέρει το πρωτάθλημα στο Los Angeles. Και ο προπονητής αυτός ακούει στο όνομα Phil Jackson.

Ο Jackson είχε είδη στην κατοχή του 6 δακτυλίδια με τους Bulls και ο Jerry West τον εμπιστεύτηκε ώστε να κάνει το ίδιο και με τους Lakers. Έφερε στο Los Angeles παίχτες οι οποίοι βοήθησαν την ομάδα στο να γίνει καλύτερη. Παράλληλα ο Jackson έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στον O’Neal ενώ ο Bryant θα ήταν δεύτερος. Υπήρχαν διαφωνίες στην ομάδα, όμως ο Jackson κατάφερε να βρει την χημεία μεταξύ της ομάδας και ολοκλήρωσαν μία εκπληκτική χρονιά με ρεκόρ 67 νικών και 15 ηττών. Στα Playoff οι Lakers πέρασαν τα εμπόδια των Kings και Pacers και έφτασαν μέχρι τον τελικό όπου θα αντιμετώπιζαν τους Indiana Pacers. Οι Lakers κέρδισαν τα πρώτα δύο παιχνίδια ενώ στο τρίτο η Indiana μείωσε σε 2-1. Στο 4 παιχνίδι ο O’Neil υπέπεσε σε έκτο φάουλ και αποχώρησε για τα αποδυτήρια. Πριν φύγει όμως τον πλησίασε ο Kobe και του είπε: ”Μην ανησυχείς άστο πάνω μου”. Και κάπως έτσι οι Lakers πήραν την τρίτη νίκη τους στην σειρά. Οι Pacers κέρδισαν τον πέμπτο αγώνα και το παιχνίδι οδηγήθηκε στον έκτο αγώνα, εκεί όπου οι Lakers αρνήθηκαν να χάσουν. Ο Kobe πέτυχε 26 πόντους και μάζεψε 10 ριμπάουντ ο O’Neil ήταν εκεί όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα οι Fox και Horry ήταν εύστοχοι και το τελικό 116-111 ανέδειξε τους Lakers πρωταθλητές για πρώτη φορά μετά από δώδεκα χρόνια.

”Το τελευταίο κομμάτι του παζλ ήταν ο Phil Jackson και οι συνεργάτες του” υποκλίθηκε ο O’Neal. ”Αυτοί ήταν που μας ανέβασαν στη βουνοκορυφή….. O Phil μας βοήθησε πολύ με τα βίντεο που μας έδειχνε. Τον βλέπαμε, θυμόμασταν τα πρωταθλήματα που κατέκτησε με τους Bulls και αισθανόμασταν πιο αισιόδοξοι. Είναι γεννημένος ηγέτης και δεν κλονίζεται εύκολα. Τα έχει περπατήσει πολλές φορές αυτά τα μονοπάτια και ήξερε καλά πώς να μας προετοιμάσει”.

15/6/2001: Επιτέλους τελείωσε…Δεν χρειάζεται να βασανιστώ άλλο

Η σεζόν 2000-2001 ξεκίνησε κάπως περίεργα για τους Lakers. Ο Phil Jackson στην προετοιμασία της ομάδας διαπίστωσε πως όλοι οι παίχτες, εκτός του Kobe και του Rick Fox, εμφανίστηκαν είτε υπέρβαροι είτε απροπόνητη είτε και τα δύο. Αυτό προκάλεσε μία αναστάτωση στην ομάδα και μία πίκρα στον Kobe ο οποίος παρ’ όλο την σκληρή δουλειά που έκανε όλο το καλοκαίρι, δεν σταμάτησε να δέχεται αρνητικές κριτικές. Ο Kobe αποφάσισε να μην μείνει αμείλικτος και ξεκίνησε σε διάφορες συνεντεύξεις να μιλάει αρνητικά για την ομάδα και κυρίως για τα περιττά κιλά του O’Neil. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει μία διχόνοια και με τον Phil Jackson, ο οποίος για ακόμη μία φορά προσπαθούσε να βρει την κατάλληλη χημεία μέσα στα αποδυτήρια. Το έτος 2001 βρήκε τους Lakers μέχρι τα τέλει Ιανουαρίου να έχουν στο ιστορικό τους 15 ήττες, όσες είχαν συνολικά την προηγούμενη σεζόν. Ο Kobe, ο οποίος λίγους μήνες πριν είχε παντρευτεί και την 18χρονη Vanessa καλούταν να αντιμετωπίσει ίντριγκες και συγκρούσεις οι οποίες τον επηρέαζαν αρνητικά. Ο Jackson αποφάσισε να καλέσει ψυχολόγο στην ομάδα ώστε να αφιερώσουν χρόνο σε διαλογισμό. Αυτό δεν άρεσε στον Kobe ο οποίος αντέδρασε με καχυποψία. ”Είναι δυνατόν ο Phil Jackson να μας βάζει να σπαταλήσουμε τον πολύτιμο χρόνο μας σε διαλογισμό”. Αργότερα όμως, ο Kobe παραδέχτηκε ότι η άρτια ψυχολογική προετοιμασία εξελίχθηκε σε μέσο επιβίωσης  και στην συνέχεια, επιτυχίας. Σχεδόν υποσυνείδητά κατόρθωσε να αποκλείσει από το μυαλό του κάθε εξωαγωνιστική σκέψη, ξεκινώντας από τη θλίψη για την ασθένεια του πολυαγαπημένο του παππού.

Όλοι η ομάδα άλλαξε. Ο Kobe άλλαξε. Έγινε ομαδικός, έδινε πάσες και σύμφωνα και με τον O’Neil, ο Kobe ήταν το είδωλό του. Κανένας δεν τον πίστεψε όταν έκανε αυτήν την δήλωση. Εν τέλει οι Lakers τελείωσαν την σεζόν με ρεκόρ 56-26 και στα playoff κατάφεραν κάτι συγκλονιστικό. Από τον πρώτο γύρο των playoff μέχρι και την κατάκτηση του πρωταθλήματος, είχαν μόνο μία ήττα. Τα θύματα ήταν οι Blazers οι οποίοι αποκλείστηκαν με 3-0, οι Kings οι οποίοι αποκλείστηκαν με 4-0, οι Spurs οι οποίοι αποκλείστηκαν με 4-0 και τέλος στον τελικό, ο Kobe γύρισε πίσω σε γνώριμα εδάφη για να αντιμετωπίσει την ομάδα που στο Draft τον θεώρησαν ένα 17χρονο με πολλά ερωτηματικά. Τους Philadelphia 76ers. Οι 76ers το μόνο που κατάφεραν ήταν να κερδίσουν το πρώτο παιχνίδι της σειράς. Τα επόμενα 4 τα πήραν οι Lakers. Στο πέμπτο παιχνίδι, ο Kobe κάθε φορά που είχε την μπάλα στα χέρια του άκουγε αποδοκιμασίες από το κοινό την Philadelphia. Όμως για τον ίδιο δεν είχε σημασία. 26 πόντους, 12 ριμπάουντ και 6 ασίστ από τον Kobe. 29 πόντους και 13 ριμπάουντ από τον O’Neil. Και οι Lakers είναι πρωταθλητές. Ο Kobe γινόταν πρωταθλητής μέσα στην πόλη που μεγάλωσε και τον μισούσε μέχρι την λήξη του αγώνα. Στο τέλος όλη η πόλη υποκλίθηκε στο μεγαλείο του.

Ενώ μέσα στα αποδυτήρια όλοι πανηγύριζαν, ο Kobe καθόταν στην άκρη μόνος του με το κεφάλι κάτω. Κανένας δημοσιογράφος δεν τόλμησε να τον πλησιάσει. Μόνο ο δημοσιογράφος Howard Beck τόλμησε να το κάνει.

”Τον πλησίασα διστακτικά γιατί φοβόμουν μη τυχόν διακόψω τον ειρμό των σκέψεων του. Σκόπευα να τον συγχαρώ και να τον ρωτήσω πώς αισθανόταν. Χρειαζόμουν μερικές δηλώσεις, αλλά δεν ήθελα να γίνω παρείσακτος. Στάθηκα κοντά του με το σημειωματάριο στο χέρι, και περίμενα υπομονετικά να σηκώσει τα μάτια του να με δει, ώστε να μιλήσουμε”.

”Ήμουν πτώμα από την κούραση και το μυαλό ήταν άδειο” εξήγησε αργότερα ο ίδιος ο Kobe. ”Ένιωθα εξαντλημένος, σωματικά, πνευματικά και ψυχολογικά”.

Όταν ο Kobe πήρε το τρόπαιο στα χέρια του, έτρεμε όλο  το σώμα του από κούραση. ”Επιτέλους τελείωσε” ψιθύρισε στον εαυτό του όταν σύνελθε. ‘‘Δεν χρειάζεται να βασανιστώ άλλο”.

Ο Kobe ήταν κουρασμένος. Ήταν κουρασμένος και ”ταξίδευε στον κόσμο του”, γιατί πέρασε μία σεζόν που είχε τα πάντα. Παντρεύτηκε, αλλά παράλληλα έφυγε από την ζωή ο πολυαγαπημένος του παππούς. Ίντριγκες, τσακωμούς, προβλήματα με τους γονείς του, αλλά στο τέλος ένα πρωτάθλημα.  Για τον Kobe το πρωτάθλημα αυτό ήταν μία λύτρωση για όλα αυτά που είχε περάσει. Ήταν μία απάντηση για όλα τα αρνητικά σχόλια που δεχόταν. Ήταν η απάντηση στο γεγονός πως όλος ο κόσμος πλέον δεν μπορούσε να πει τίποτα άλλο για αυτόν παρά μόνο να υποκλιθεί στο ταλέντο του και στο μπάσκετ που αντιπροσώπευε.

Σεζόν 2001-2002: Three-Peat

Η νέα σεζόν ξεκίνησε και ήταν μία αρμονική σεζόν για τους Lakers. Ολοκλήρωσαν την σεζόν με ρεκόρ 58 νίκες και 24 ήττες. Πέρασαν στα Playoff όπου στο πρώτο γύρο πέτυχαν και πάλι τους Blazers και πάλι για δεύτερη συνεχόμενη φορά τους έκαναν ”swipe”. Πέτυχαν του Spurs τους οποίους απέκλεισαν με σκορ 4-1. Και στους τελικούς περιφέρειας πέτυχαν τους Kings οι οποίοι τους δυσκόλεψαν αρκετά. Οι Lakers έπρεπε να φτάσουν στο έβδομο παιχνίδι της σειράς για να πάρουν την πρόκριση. Κορυφαία στιγμή της σειράς, ήταν τον Buzzer-Beater του Robert Horry ο οποίος ισοφάρισε την σειρά σε 2-2 και έδωσε ανάσες για την συνέχεια. Μετά από 6 παιχνίδια οι Lakers πήραν το έβδομο παιχνίδι μέσα στο Sacramento και στο τελικό τους περίμεναν οι Nets και οποίοι δεν κατάφεραν και πολλά, καθώς έχασαν την σειρά με 4-0 αναδεικνύοντας τους Lakers πρωταθλητές για τρίτη συνεχόμενη σεζόν.

Όταν ζητήθηκε στον Kobe να πει ποιο πρωτάθλημα είναι το σημαντικότερο αυτός δήλωσε: ”Ο πρώτος τίτλος είναι κάτι το ξεχωριστό και δεν μπορεί να συγκριθεί με κανέναν. Ο δεύτερος είχε τη γλύκα του επειδή είχαμε περάσει πολλά στη διάρκεια της περιόδου που προηγήθηκε και επειδή απέδειξε ότι δεν ήμασταν κομήτες. Μετά το τρίτο πρωτάθλημα όμως, ξέρουμε ότι πιάσαμε μία θέση ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες της ιστορίας”.

Ιανουάριος 2006: The Redeem-Team

Στις 22 Ιανουαρίου του 2006, οι Lakers φιλοξενούσαν μέσα στο STAPLES Center τους Toronto Raptors. Ήταν η θρυλική ημέρα όταν ο Kobe πέτυχε 81 πόντους.

Την επόμενη μέρα, ο Kobe δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον Jerry Colangelo ο οποίος τον ζητούσε να αγωνιστή για το εθνόσημο. Τότε προπονητής της ομάδας ήταν το Mike Krzyzewski. Ο ”coach K” κρατούσε εξαιρετικές επαφές με τον Kobe από τα παιδικά του χρόνια, οπότε ο Black Mamba χωρίς δεύτερη σκέψη δέχτηκε την πρόταση να αγωνιστή με το εθνόσημο. Έτσι και αλλιώς πάντα ήθελε να το κάνει αλλά πάντα κάτι τον εμπόδιζε.

Η προετοιμασία την ομάδας για το τους Ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνο το 2008 ξεκίνησαν 2 χρόνια νωρίτερα. Παίχτες όπως οι Lebron James, Dwayne Wade, Carmelo Anthony, Chris Bosh, Crish Paul Kobe Bryant και άλλοι κορυφαίοι παίχτες για τότε, ήταν έτοιμη να φτάσουν στην κορυφή.

O Kobe ήρθε στην ομάδα κουβαλώντας για ακόμη μία φορά ένα μεγάλο φορτίο στις πλάτες. Για ακόμη μία φορά ο Kobe ήτα το κακό παιδί της λίγκας. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Ήταν μία περίοδο όπου ο Kobe είχε ζητήσει από την ομάδα να τον ανταλλάξουν μετά το πήρε πίσω και γενικά μία μπερδεμένη περίοδος για τον Kobe. Μπαίνοντας την εθνική ομάδα, ο Kobe ήθελε να καθαρίσει το όνομα του. Να αποδείξει ότι δεν είναι το κακό παιδί της λίγκας. Για ακόμη μία φορά έπρεπε να αποδείξει την αξία του σε όλο τον κόσμο. Και στο τέλος τα κατάφερε. Όλοι φοβόντουσαν τον Kobe. Και αυτό γιατί όλοι ξέραν ότι είναι πολλές φορές εγωιστής, μοναχικός και δεν τον νοιάζει η άποψη σου. Όμως Ο Kobe ήταν έτοιμος να το αλλάξει αυτό.

Ο Carmelo Anthony σε μία συνέντευξη που έδωσε παραδέχτηκε ότι είχε τον εξής διάλογο με τον Kobe

”Kobe κοίτα. Εδώ θα παίξεις μαζί μας και εμείς μαζί σου. Δεν θέλουμε τον Laker Kobe. Θέλουμε τον USA Kobe.”

Η απάντηση του Kobe: ”Το καταλαβαίνω. Είμαι μέσα. Βαρέθηκα να σας βλέπω να χάνετε.”

Ο Kobe έγινε το παράδειγμα για όλους. Από την πρώτη μέρα δούλευε ποιο σκληρά από καθέναν άλλον παίχτη στο παρκέ. Και αυτό επηρέασε τους πάντες. Όλοι ήθελαν να παίζουν όπως ο Kobe.

Ένα ακόμα σημαντικό περιστατικό που άλλαξε σημαντικά την νοοτροπία της ομάδας, ήταν όταν η ομάδα βρισκόταν στο Las Vegas για προετοιμασία και μετά από μία προπόνηση αποφάσισαν να πάνε σε ένα κλαμπ. Όλοι…εκτός από τον Kobe. Η ομάδα γύρισε στις 5:30 το πρωί και με το που μπήκαν στο ξενοδοχείο, είδαν τον Kobe με τα αθλητικά του ρούχα, να πηγαίνει στο γυμναστήριο. ”Τότε καταλάβαμε πόσο αφοσιωμένος ήταν” λέει ο LeBron James. ”Και πριν καν το καταλάβουμε, μέχρι το τέλος της εβδομάδας, όλοι η ομάδα σηκωνόταν στις 5:30 το πρωί για να πάει για προπόνηση” εξιστορεί ο Carlos Boozer. Για ακόμη μία φορά, ο Kobe έδειξε στην ομάδα τι θυσίες πρέπει να κάνεις για να γίνεις πρωταθλητής.

Η ομάδα με τον καιρό δέθηκε και έγινε μία οικογένεια. Και αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο στο να πετύχουν τον στόχο τους. Μέσα σε αυτήν την ομάδα βγήκε το παρατσούκλι ”Black Mamba” και αυτό γιατί ο Kobe μπορούσε μέσα σε δευτερόλεπτα να αλλάξει όλο το ύφος του και μόνο που σε κοίταγε καταλάβαινες πως ερχόταν για να σε ρίξει από τον θρόνο σου. Όλοι αυτή η δυναμική ενέργεια του Kobe οδήγησε την ομάδα στους τελικούς του Πεκίνο όπου θα αντιμετώπιζαν του Ισπανούς του Pau Gasol. Σε ένα μοναδικό, καταπληκτικό, αξέχαστο παιχνίδι, οι Redeem-Team κέρδισαν τους Ισπανούς με τελικό σκορ 118-107 με τον Kobe να πετυχαίνει 20 πόντους, να μαζεύει 3 ριμπάουντ να μοιράζει 6 ασιστ και να έχει 3 μπλοκ. Και επίσημα πλέον, η ομάδα του ”coach K” βρισκόταν στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.

Η συνέχεια στο 2ο μέρος…