Οι παραδόσεις είναι για να σπάνε. Οι μύθοι δεν είναι αληθινοί. Δύο φράσεις που η Σεβίλλη και γενικότερα οι ισπανικές ομάδες δεν υιοθετούν όταν πρόκειται για ευρωπαϊκό τελικό τα τελευταία 22 χρόνια. Διάστημα στο οποίο δεν έχουν γνωρίσει την ήττα.
Η Σεβίλλη επικράτησε της Ρόμα την Τετάρτη (31/5) έπειτα από την διαδικασία των πέναλτι με σκορ 4-1 (1-1 στην κανονική διάρκεια) στον τελικό του Europa League. Έτσι, η ισπανική ομάδα έκανε το 7/7 στους τελικούς της συγκεκριμένης διοργάνωσης, επίτευγμα που την τοποθετεί στην κορυφή της λίστας με τις περισσότερες κατακτήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεύτερη σε αυτήν την λίστα είναι η Ατλέτικο με 3 τρόπαια.
Παράλληλα, οι Σεβιγιάνοι έδωσαν συνέχεια στο σερί που κρατά από το 2002 και θέλει κάθε ισπανική ομάδα που μετέχει σε ευρωπαϊκό τελικό, να κατακτά στο τέλος και το τρόπαιο. Τελευταία ισπανική ομάδα που έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι από ένα τέτοιο ματς είναι η Βαλένθια το 2001, όταν και αντιμετώπισε την Μπάγερν Μονάχου στον τελικό του Champions League (1-1, 5-4 στα πέναλτι).
Η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε την αρχή επικρατώντας με 2-1 της Μπάγερ Λεβερκούζεν την επόμενη χρονιά και έκτοτε οι Ισπανοί συλλέγουν τα ευρωπαϊκά κύπελλα σαν «καραμέλες». Στο σύνολο 22 τελικών από τότε (Champions και Europa League) μετρούν ισάριθμές κατακτήσεις. Οι μοναδικές φορές που κάποια ισπανική ομάδα έχασε σε τελικό ήταν μόνο όταν αντιμετώπισε σύλλογο από την ίδια χώρα. Ας δούμε όμως αναλυτικότερα τους συγκεκριμένους τελικούς, στο πρώτο από τα δύο μέρη του σχετικού αφιερώματος.
Εν αρχή ήταν η Ρεάλ
Στις 15 Μαΐου 2002 η Ρεάλ Μαδρίτης έφτασε στην κατάκτηση του 9ου Champions League/Κυπέλλου Πρωταθλητριών της ιστορίας της. Οι Ισπανοί ήταν το ξεκάθαρο φαβορί στον τελικό του «Χάμντεν Παρκ» της Γλασκώβης απέναντι στην Μπάγερ Λεβερκούζεν.
Το σκορ για τους Μαδριλένους άνοιξε στο 9ο λεπτό ο Ραούλ, ο οποίος κίνηθηκε στην πλάτη της γερμανικής άμυνας και με όμορφο πλασέ νίκησε τον Μπουτ. Την ασίστ έδωσε ο Ρομπέρτο Κάρλος με εκτέλεση πλαγίου άουτ (!). Ωστόσο, αυτό δεν πτόησε την Λεβερκούζεν, που απάντησε 5 λεπτά αργότερα φέρνοντας το παιχνίδι στα ίσα. Ο Σνάιντερ εκτέλεσε το φάουλ, με τον Λούσιο να πηδά πιο ψηλά απ’ όλους και να γράφει το 1-1.
Παρά την μαχητικότητα της γερμανικής ομάδας, το τρόπαιο θα καταλήξει στα χέρια της «βασίλισσας» με ένα γκολ που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ένα από τα ωραιότερα που έχουν μπει σε τελικό. Λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου ο Ρομπέρτο Κάρλος θα κάνει ένα, μάλλον, άτσαλο γύρισμα στην περιοχή. Η μπάλα πήρε αρκετό ύψος και άρχισε να κατεβαίνει αργά προς τον Ζιντάν. Ο Γάλλος «αρτίστας» με ένα απίστευτο μονοκόμματο σουτ με το αριστερό του πόδι έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, περνώντας με αυτόν τον τρόπο στην αιωνιότητα.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ για την Βαλένθια
Το 2004 ήταν σειρά της Βαλένθια να στεφθεί Κυπελλούχος Ευρώπης, κατακτώντας το πρώτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο μετά το 1980. Οι «νυχτερίδες» έχοντας παρευρεθεί σε δύο συνεχόμενους τελικούς Champions League (2000,2001) και μετρώντας ισάριθμες ήττες, ήθελαν όσο τίποτε άλλο αυτό το τρόπαιο.
Αντίπαλός της στον τελικό του UEFA η Μαρσέιγ, της οποίας επιβλήθηκε με σκορ 2-0 στο γήπεδο «Ούλεβι» του Γκέτεμποργκ. Ο αγώνας ήταν αρκετά ισορροπημένος με τις δύο ομάδες να αλληλοεξουδετερώνοται. Τουλάχιστον μέχρι το 45ο λεπτό. Ο Μίστα βρέθηκε μέσα στην περιοχή, απέφυγε τον Μπαρτέζ, με τον τελευταίο να τον ανατρέπει και τον Κολίνα να δείχνει την άσπρη βούλα. Ο Ιταλός διαιτητής μάλιστα έδειξε, χωρίς δεύτερη σκέψη, την κόκκινη κάρτα στον Γάλλο τερματοφύλακα, αφήνοντας τη Μαρσέιγ με 10 παίκτες. Την εκτέλεση του πέναλτι ανέλαβε ο Βιθέντε που έκανε το 1-0 νικώντας τον Ζερεμί Γκαβανόν.
Όποιες ελπίδες είχαν οι παίκτες της Μαρσέιγ εξανεμίστηκαν στο 58ο λεπτό. Ύστερα από αντεπίθεση, ο Βιθέντε βρήκε με όμορφη μπαλιά τον Μίστα, ο οποίος με άψογο τελείωμα εκτέλεσε τον Γκαβανόν γράφοντας το τελικό 2-0. Αυτό ήταν το τέταρτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία της Βαλένθια, που την ίδια χρονιά είχε στεφθεί και πρωταθλήτρια Ισπανίας.
Το πρώτο από τα επτά της Σεβίλλης
Η αρχή της κυριαρχίας της Σεβίλλης ξεκίνησε 17 χρόνια πριν στο «Φίλιπς Στάντιον» του Αϊντχόφεν. Οι Σεβιγιάνοι επικράτησαν με 4-0 της Μίντλεσμπρο στις 10 Μαΐου του 2006, κατακτώντας το πρώτο τους σημαντικό τρόπαιο ύστερα από 58 ολοκληρα χρόνια.
Στον τελικό η ομάδα του Χουάντε Ράμος ήταν καταιγιστική μην αφήνοντας περιθώριο στην Μίντλεσμπρο. Η διαφορά ποιότητας μεταξύ των δύο ομάδων άλλωστε ήταν εμφανής. Το σκορ άνοιξε με ωραία κεφαλιά ο Λουίς Φαμπιάνο στο πρώτο ημίχρονο, με τον Μαρέσκα να παίρνει την σκυτάλη στην επανάληψη και να κάνει το 2-0. Ο ίδιος παίκτης έκανε λίγο αργότερα το 3-0 πριν έρθει ο Κανουτέ να σφραγίσει τη νίκη ανεβάζοντας τον δείκτη του σκορ στο 4-0 και τους οπαδούς της Σεβίλλης στα ουράνια.
Καταλανική κυριαρχία απέναντι στην Άρσεναλ
Το 2006 αμφότερα τα ευρωπαϊκά τρόπαια ήταν ισπανική υπόθεση. Και αυτό διότι, πέρα από την Σεβίλλη, που κατέκτησε το Κύπελλο UEFA, ήταν και σειρά της Μπαρτσελόνα να κατακτήσει το δεύτερο Champions League της ιστορίας της. Οι «μπλαουγκράνα» επικράτησαν της Άρσεναλ με 2-1, μετά από ανατροπή του σκορ και ενώ έπαιζαν με παίκτη παραπάνω από το 18’ λόγω αποβολής του Λέμαν.
Παρά το αριθμητικό τους μειονέκτημα, οι «κανονιέρηδες» ήταν αυτοί που άνοιξαν το σκορ με κεφαλιά του Σολ Κάμπελ έπειτα από εκτέλεση φάουλ του Ανρί στο 36’. Πήγαν έτσι προηγούμενοι στα αποδυτήρια με την Μπαρτσελόνα να έχει να ανέβει ένα βουνό για να γυρίσει το ματς.
Στην επανάληψη οι «μπλαουγκράνα» πίεσαν αρκετά προκειμένου να φτάσουν στην ισοφάριση. Κάτι οι επεμβάσεις του Αλμούνια, όμως, και κάτι η αστοχία των Καταλανών δεν άλλαξε τον δείκτη του σκορ. Εντέλει κατάφεραν να φέρουν το παιχνίδι στα ίσα αφού ο Ετό με όμορφο τελείωμα νίκησε τον Ισπανό τερματοφύλακα στο 76’. Μετά την ισοφάριση η Μπαρτσελόνα συνέχισε να είναι το ίδιο απειλητική με αποτέλεσμα τέσσερα λεπτά αργότερα ο Μπελέτι να περνάει την μπάλα κάτω από τα πόδια του Αλμούνια και να ολοκληρώνει την ολική ανατροπή για την ομάδα του.
Δεύτερο σερί για την Σεβίλλη το 2007
Έχοντας μια πολύ καλή φουρνιά ποδοσφαιριστών και έναν ικανό προπονητή (Χουάντε Ράμος), η Σεβίλλη κατάφερε να πάει για δεύτερη συνεχόμενη φορά στον τελικό του κυπέλλου UEFA. Εκεί θα συναντήσει μια άλλη ισπανική ομάδα, την Εσπανιόλ του Ερνέστο Βαλβέρδε.
Έπειτα από ένα αρκετά ανταγωνιστικό παιχνίδι οι δύο ομάδες ολοκλήρωσαν την κανονική διάρκεια του ματς με σκορ 1-1. Αμφότεροι οι μονομάχοι είχαν την ίδια εικόνα στην παράταση και μετά το τέλος του έξτρα χρόνου παρέμειναν ισόπαλοι με σκορ 2-2. Σκόρερς οι Ριέρα (είχε πέρασμα από τον Ολυμπιακό μετέπειτα) και Ζόνατας στο 28’ και 115’ αντίστοιχα για την Εσπανιόλ, ενώ για την Σεβίλλη Αντριάνο και Κανουτέ βρήκαν το δρόμο προς τα δίχτυα στο 18’ και 105’.
Στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι οι Σεβιγιάνοι αποδείχθηκαν πιο ψύχραιμοι και με σκορ 3-1 έφτασαν μετά κόπων στην κατάκτηση του 2ου συνεχόμενου ευρωπαϊκού τους τροπαίου.
Πρωταθλήτρια Ευρώπης η Μπαρτσελόνα κόντρα στην αήττητη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Έπειτα από ένα μικρό διάλειμμα 2 χρόνων, οι ισπανικές ομάδες κατάφεραν να επιστρέψουν σε έναν ευρωπαϊκό τελικό με εκπρόσωπο την Μπαρτσελόνα. Η ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα θα έβρισκε αυτή τη φορά απέναντί της την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του εμβληματικού Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Οι «κόκκινοι διάβολοι» ήταν εκείνη την περίοδο οι εν δυνάμει πρωταθλητές Ευρώπης καθώς είχαν κατακτήσει, αήττητοι μάλιστα, το Champions League της προηγούμενης περιόδου. Αήττητοι, λοιπόν, κατάφεραν να φτάσουν και στον τελικό της Ρώμης το 2009, σε μια αναμέτρηση χωρίς ξεκάθαρο φαβορί.
Μετά τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά, η Μπαρτσελόνα κατάφερε να προηγηθεί μόλις στο 10ο λεπτό. Συγκεκριμένα, ο Ετό, αφού «άδειασε» τον Βίντιτς, πλάσαρε στην κλειστή γωνία του Φαν ντε Σαρ νικώντας τον Ολλανδό τερματοφύλακα και γράφοντας το 1-0.
Έκτοτε οι «μπλαουγκράνα» πήραν τον έλεγχο του παιχνιδιού και δεν απειλήθηκαν ιδιαίτερα παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των παικτών του Φέργκιουσον. Έτσι, στο ο Μέσι ήρθε να βάλει τέλος στα όνειρα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για «back-to-back» κατάκτηση του τροπαίου. Ο Τσάβι έκανε τη σέντρα στο 70ο λεπτό, ο Αργεντινός βρέθηκε μόνος του μέσα στην περιοχή και με κεφαλιά (!) έκανε το 2-0. Ακολούθησε ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς πανηγυρισμούς, αφού στην προσπάθειά του αυτή ο Μέσι έχασε το παπούτσι του. Πανηγύρισε, λοιπόν, κρατώντας το στα χέρια του, πριν αυτά σηκώσουν το βαρύτιμο τρόπαιο του Champions League.
Σειρά της Ατλέτικο να κατακτήσει μια ευρωπαϊκή κορυφή
Έναν χρόνο αργότερα ήταν η Ατλέτικο αυτή που κατάφερε να φτάσει σε έναν ευρωπαϊκό τελικό, στο νεοσύστατο UEFA Europa League. Οι «ροχιμπλάνκος» έγιναν η πρώτη ισπανική ομάδα που κατέκτησε το τρόπαιο στη νέα εποχή του κυπέλλου UEFA, νικώντας τη Φούλαμ με σκορ 2-1.
Παρά το σκορ, η ομάδα της Μαδρίτης ήταν ανώτερη στην μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης. Ευτύχησε να προηγηθεί, όταν ο Ντιέγκο Φορλάν με κοντινή προβολή έκανε το 1-0 στο 32’. Ωστόσο, η Ατλέτικο δεν κατάφερε να χτίσει πάνω στο προβάδισμα της και να αποκτήσει ένα σκορ ασφαλείας.
Ως αποτέλεσμα, η Φούλαμ εκμεταλλεύθηκε μια στιγμιαία αδράνεια της άμυνας των «ροχιμπλάνκος» και ισοφάρισε με τον Ντέιβις μόλις 5 λεπτά αργότερα. Οι δύο ομάδες δεν κατάφεραν να λύσουν τις διαφορές τους στην κανονική διάρκεια του παιχνιδιού.
Πηγαίνοντας στην παράταση, λοιπόν, η διαφορά ποιότητας των δύο αντιπάλων έπαιξε σημαντικό ρόλο στην έκβαση της αναμέτρησης. Ο Κουν Αγουέρο έκανε το γύρισμα στην περιοχή και ο μεγάλος πρωταγωνιστής του παιχνιδιού Φορλάν, με κοντινή προβολή ξανά, έκανε το 2-1 στο 116’. Με αυτόν τον τρόπο η Ατλέτικο κατέκτησε το 2ο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της μετά το Κύπελλο Κυπελλούχων τη σεζόν 1961/62.
Στο ίδιο έργο θεατές Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Τον Μάϊο του 2011, Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αναμετρήθηκαν στο Γουέμπλεϊ με φόντο ξανά το τρόπαιο του Champions League. Δύο χρόνια μετά τον τελικό του Ολίμπικο, μπορεί οι αντίπαλοι να ήταν οι ίδιοι. Οι πρωταγωνιστές, όμως, ήταν αρκετά διαφορετικοί.
Αυτή τη φορά οι «μπλαουγκράνα» ήταν σαφώς ανώτεροι από την ομάδα του Σερ Άλεξ Εξού και το τελικό 3-1 υπέρ της Μπαρτσελόνα, που έγραψε ο πίνακας του σκορ στο τέλος του παιχνιδιού.
Η ανωτερότητα των Καταλανών πήρε «σάρκα και οστά» στο 28ο λεπτό της αναμέτρησης όταν ο Πέδρο ευστόχησε σε σουτ μέσα από την περιοχή και νίκησε τον Φαν ντε Σαρ. Προβάδισμα που, ωστόσο, δεν κράτησε για πολύ μιας και ο Ρούνεϊ με ένα καταπληκτικό τελείωμα έβαλε ξανά την Γιουνάιτεντ στο παιχνίδι στο 34’.
Τα ποσοστά της κατοχής έδειχναν 66% – 34% υπέρ της Μπαρτσελόνα πριν ο Μέσι με τρομέρο σουτ εκτός περιοχής δώσει ξανά το προβάδισμα στην ομάδα του στο 55ο λεπτό. Οι Άγγλοι προσπάθησαν αλλά δεν κατάφεραν να ξαναμπούν στο παιχνίδι. Στο 70’ ο Βίγια σταμάτησε την μπάλα έξω από την περιοχή και σουτάροντας εν στάση έκανε το 3-1 τελειώνοντας επί της ουσίας το ματς. Αυτό ήταν και το τέταρτο Champions League στην ιστορία της «Μπάρτσα», στην (κατά πολλούς) καλύτερη εκδοχή της καταλανικής ομάδας στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Ισπανικός «εμφύλιος» για ακόμη μια φορά το 2012
Το 2012 ήταν η ώρα της θεαματικής Μπιλμπάο του Μαρσέλο Μπιέλσα να διεκδικήσει ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Στον τελικό του Europa League βρήκε απέναντι της την Ατλέτικο του Τσόλο Σιμεόνε που διένυε επίσης μια από τις καλύτερες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της.
Για μια ομάδα σαν την Αθλέτικ Μπιλμπάο, που βασιζόταν αποκλειστικά σε Βάσκους ποδοσφαιριστές, η παρουσία της στον τελικό συνιστούσε από μόνη της ένα σημαντικό επίτευγμα. Πρόθεση και φιλοσοφία του Μπιέλσα, όμως, ήταν να κατακτήσει το τρόπαιο.
Παρ’ όλα αυτά, ο αγώνας είχε ξεκάθαρο φαβορί και αουτσάιντερ. Η Ατλέτικο Μαδρίτης, εκμεταλλευόμενη και την εμπειρία της από τέτοια παιχνίδια, επικράτησε της Μπιλμπάο με 3-0 «γκρεμίζοντας» τα όνειρα της Μπιλμπάο. Σκόρερς για την ομάδα της Μαδρίτης οι Φαλκάο (7’ και 34’) και Ντιέγκο (85’).
Επιστροφή της Σεβίλλης σε τελικό και αναπόφευκτη κατάκτηση
Η Σεβίλλη επέστρεψε στον τελικό του Europa League 7 χρόνια μετά την τελευταία της παρουσία. Όπως το 2007 έτσι και αυτή τη φορά οι Σεβιγιάνοι χρειάστηκαν την διαδικασία των πέναλτι για να φτάσουν στην κατάκτηση του τροπαίου, μιας και η Μπενφίκα αποδείχθηκε πολύ «σκληρό καρύδι» γι΄αυτούς.
Έπειτα από ένα άγονο 0-0 τόσο στην κανονική διάρκεια όσο και στο έξτρα μισάωρο της παράτασης, λοιπόν, οι δύο ομάδες αναγκάστηκαν να λύσουν τις διαφορές τους στα πέναλτι. Εκεί, η Σεβίλλη αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά πιο ικανή και με σκορ 4-2 επικράτησε των Πορτογάλων κατακτώντας την κούπα και κάνοντας το 3/3 σε τελικούς UEFA/ Europa League.
Το ιστορικό δέκατο Champions League της Ρεάλ
Πριν το 2014, η Ρεάλ Μαδρίτης είχε 12 χρόνια να βρεθεί σε έναν ευρωπαϊκό τελικό. Αναμφίβολα μεγάλο διάστημα για έναν σύλλογο του επιπέδου της «βασίλισσας». Ο τελικός του Champions League κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης, όμως, ήταν σημαδιακός και ακόμη έναν λόγο. Και αυτός δεν ήταν άλλος από τον στόχο της κατάκτησης του 10ου τροπαίου Champions League/ Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην ιστορία των «μερένχες».
Το έργο της, ωστόσο, δεν θα ήταν εύκολο από την στιγμή που απέναντι της βρήκε την σκληροτράχηλη Ατλέτικο του Τσόλο Σιμεόνε. Κάτι που αποδείχθηκε και στο χορτάρι, αφού το σφύριγμα της λήξης των 90 λεπτών βρήκε τις δύο ομάδες ισόπαλες με σκορ 1-1. Ο Ντιέγκο Γοδίν στο 36’ φρόντισε να βάλει μπροστά στο σκορ τους «ροχιμπλάνκος», οι οποίοι κρατούσαν το προβάδισμα μέχρι και τις καθυστερήσεις του παιχνιδιού. Το κόρνερ που εκτέλεσε, όμως, στο 90+3 ο Λούκα Μόντριτς , βρήκε τον Σέρχιο Ράμος, ο οποίος με κεφαλιά ισοφάρισε και έστειλε το ματς στην παράταση.
Στον έξτρα χρόνο η Ρεάλ, εκμεταλλευόμενη την πληθώρα ποιοτικών της λύσεων αλλά και το ψυχολογικό πλεονέκτημα που απέκτησε από την ισοφάριση, διέλυσε την Ατλέτικο. Έπειτα από τρομερή ατομική ενέργεια, ο Άνχελ Ντι Μαρία επιχείρησε το σουτ προς τον Κουρτουά. Ο Βέλγος τερματοφύλακας δεν έδιωξε καλά την μπάλα με αποτέλεσμα ο Μπέιλ να πάρει το ριμπάουντ και με κεφαλιά από κοντά να κάνει το 2-1 στο 110’.
Ακολούθησε το γκολ του Μαρσέλο που ανέβασε τον δείκτη του σκορ στο 3-1 λίγο πριν το τέλος της παράτασης (118’). Τους τίτλους τέλους έριξε η εύστοχη εκτέλεση πέναλτι, που κέρδισε από τον Γκάμπι και μετουσίωσε σε γκολ ο Κριστιάνο Ρονάλντο στις καθυστερήσεις της παράτασης, διαμορφώνοντας το τελικό σκορ στο 4-1.
