Η ταχύτατη εξέλιξη της καθόδου, το “κόλλημα” στην τέταρτη κατηγορία, η υπομονετική επιστροφή και ο προπονητής που έχει κάτι από Μουρίνιο.
Μένοντας απόλυτα πιστοί στην ενασχόληση μας και με τις χαμηλότερες κατηγορίες του ελληνικού και όχι μόνο ποδοσφαίρου, αποφασίσαμε σήμερα να φέρουμε στο “φως” της ελληνικής πραγματικότητας την περίπτωση της Πόρτσμουθ. Μιας ομάδας που από την Premier League στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και την αρχή των ’10s, βρέθηκε στην League Two (τέταρτη κατηγορία Αγγλίας) μολις τρία χρόνια αργότερα.
Η Πόρτσμουθ στην κορυφαία κατηγορία στη διάρκεια των ’00s
Οι “μπλε” του αγγλικού νότου εμφανίστηκαν στο υψηλότερο επίπεδο τη σεζόν 2003/04. Ως πρωταθλητές της Championship. Μετά από μια χρονιά που συγκέντρωσαν σχεδόν εκατό βαθμούς (98). Για να μην στο μετέπειτα κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου για μια επταετία. Σημαντικότερες στιγμές της οποίας αποτελούν οι back to back τερματισμοί στο πρώτο μισό του βαθμολογικού πίνακα τη διετία 2006-2008.
Η ραγδαία πτώση
Και κάπου εδώ το “νόμισμα” γυρίζει. Το top 10 της πρώτης κατηγορίας έδωσε τη θέση του στο δεύτερο μισό της Championship που πολύ γρήγορα μετατράπη και σε bottom 3. Με αποτέλεσμα το 2012 η ομάδα με την ημισέληνο να βρεθεί στην τρίτη κατηγορία και ένα χρόνο μετά να μεταπηδήσει στην τέταρτη κατηγορία. Όπου έμεινε για μια τετραετία. Πριν αρχίσει μια ακόμα επάνοδο.
Η επιστροφή
Το καλοκαίρι του 2017 αποτελεί το πρώτο νέο σημείο αναφοράς για την ομάδα από τα παράλια της Μάγχης. Καθώς είναι αυτό κατά το οποίο βρέθηκε από την τέταρτη κατηγορία στην τρίτη. Δίνοντας την απαραίτητη ώθηση να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος. Που μπορεί να καθυστέρησε εφτά καλοκαίρια. Αλλά χάρη στην υπομονή και την επιμονή όλων ήρθε επιτέλους η στιγμή να κάνουν το μεγάλο “βήμα” της επιστροφής τους στην αφάνεια. Εφόσον πλέον γυρίζουν στη δεύτερη τη τάξει εθνική τους κατηγορία. Ευρισκόμενοι πλέον αρκετά κοντά και ταυτόχρονα το ίδιο μακριά από “κρυφό” πόθος της Premier League.
Τζον Μουσίνο: Η πρώτη γεμάτη χρονιά σε πάγκο και αυτό το κάτι από Μουρίνιο
Ο προπονητής των “μπλε” είναι ένα πρόσωπο με μεγάλη προοπτική σε ότι έχει να κάνει τουλάχιστον για τα χαμηλότερα στρώματα του αγγλικού ποδοσφαίρου. Δείχνοντας ότι παίζει ένα ιδιαίτερα ισορροπημένο ποδόσφαιρο. Με μέριμνα τόσο για την επίθεση (1,7 μ.ο.) όσο και για την άμυνα (1,1 μ.ο.). Ξεφεύγοντας τόσο όσο από το δόγμα του σχεδόν συνονόματου και συνεπώνυμου του Ζοζέ Μουρίνιο. Που μακάρι βέβαια να του δώσει τη χάρη του και ο Άγγλος να πάει σε κλαμπ με παρόμοιο διαμέτρημα με αυτό εκείνων που προπόνησε ο Πορτογάλος.
