Με την μεταγραφική περίοδο να βρίσκεται προς το τέλος της, όλα τα βλέμματα των φίλων του ποδοσφαίρου, φαίνεται να είναι στραμμένα στα νέα αποκτήματα των ομάδων τους. Έχει φτάσει η στιγμή που τα πρώτα θετικά η αρνητικά σημάδια των αγοραπωλησιών των ομάδων κάνουν την εμφάνισή τους στο γήπεδο, μια περίοδος που για κάποιους συλλόγους είναι σταθερά ενθαρρυντική ενώ για άλλους οιωνεί απογοητεύσεις.
Συνηθισμένη πλέον σε τέτοιου είδους απογοήτευσεις, πρέπει να θεωρείται η Τσέλσι, ειδικά με την προϊστορία που την ακολουθεί σε συγκεκριμένες θέσεις. Γνωστή είναι πλέον στο ευρύ κοινό, “η κατάρα των 9αριών” που έχει χτυπήσει εδώ και χρόνια την Τσέλσι, αφήνοντας πίσω της θύματα όπως ο Φερνάντο Τόρρες, ο Ρανταμέλ Φαλκάο ο Γκονζάλο Ιγκουαίν και άλλους. Μια αντίστοιχη, λοιπόν, κατάρα με εκείνη, διατρέχει εξίσου τον σύλλογο όταν πρόκειται και για επιθετικούς με άρωμα από Μιλάνο. Τα ονόματα Αλεξάντρε Πάτο, Αντρέι Σεβτσένκο και Ρομέλου Λουκάκου αποτελούν τεράστια παραδείγματα δόξας στην Ιταλία, έχοντας πανηγυρίσει κύπελλα και διακρίσεις με τους «ροσονέρι» και τους «νερατζούρι», επιτυχίες που άφησαν στο αεροδρόμιο, φεύγοντας από την Serie A. Κάνεις δεν μπορούσε να προβλέψει, πως την δόξα που απέκτησαν με κόπο και ιδρώτα στο Ιταλικό πρωτάθλημα, θα αρκούσε μία σεζόν στο “Stamford Bridge” για να την εκπαραθυρώσει. Είτε απευθείας από την Ιταλία είτε με κάποιους ενδιάμεσους σταθμούς και οι 3 στράικερ βρέθηκαν στο Λονδίνο, με ένα σύννεφο κακοτυχίας όμως να τους ακολουθεί στις εμφανίσεις τους.
Ο Αντρέι Σεβτσένκο το 2006, έχοντας κατακτήσει 5 τρόπαια με την ομάδα της καρδιάς του, αποφάσισε να ταξίδέψει στο παγωμένο Λονδίνο έναντι 30 εκατομμυρίων λιρών για να αγωνιστεί ως παίκτης της Τσέλσι. Ο «Σέβα» παρά τις εκπληκτικές χρονιές που είχε αφήσει πίσω του με την Μιλαν, δεν κατάφερε να φέρει τον ίδιο αέρα και στον νέο του σύλλογο, πετυχαίνοντας την σεζόν 2006-2007 μόνο 9 γκολ σε 30 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα και συνολικά 14 γκολ σε 48 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις. Αντίστοιχη ήταν και η επόμενη χρονιά του με τους “μπλε” (2007-2008), καταγράφοντας συνολικά 8 γκολ σε 25 εμφανίσεις. Οι μουρμούρα από τους οπαδούς, ως φυσικό επακόλουθο, οδήγησε στην «αναιμική» επιστροφή του στην Μίλαν, ως δανεικός αυτή την φορά, το 2008. Ο Ουκρανός θρύλος μετά το τέλος του δανεισμού του και μένοντας εκτός πλάνων από τον Αντσελότι για την επερχόμενη χρονιά, αποφάσισε να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη υπογράφοντας με την Δυναμό Κιέβου και κλείνοντας έτσι ένα κακό κεφάλαιο στην καριέρα του.
Ακόμα ένας στράικερ των «Ροσονέρι» που σκόνταψε στο πέρασμά του από την Αγγλία, ήταν ο Αλεξάντρε Πάτο. Ο Βραζιλιάνος, σε αντίθεση με τους άλλους δύο, δεν πήρε την απευθείας πτήση για Χίθροου. Από το 2013 που άφησε την Μίλαν μέχρι και το 2016 που φόρεσε την φανέλα των «μπλε», ο Πάτο πρωταγωνίστησε στην γενέτειρά του με τα χρώματα της Κορίνθιανς και της Σάο Πάολο. Επιστρέφοντας στην Ευρώπη το 2016, ως δανεικός για την ομάδα του Αντόνιο Κόντε, ο Πάτο δηλώνει στα τότε Μ.Μ.Ε. “ητάν όνειρο να αγωνιστώ με την Τσέλσι”. Παρόλα αυτά καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς, ο Βραζιλιάνος δεν κατάφερε να πάρει φανέλα βασικού, μένοντας σε 2 μόλις εμφανίσεις και σημειώνοντας 1 γκολ με την φανέλα των Λονδρέζων. Μετά την απογοητευτική αυτή χρονιά, ο Αλεξάντρε Πάτο πήρε την πτήση της επιστροφής για Βραζιλία, μη καταφέρνοντας ποτέ να εκπληρώσει το όνειρό του στην Αγγλία.
Τελευταίο και πιο πρόσφατο στην μνήμη όλων, παραμένει το εγχείρημα του Ρομέλου Λουκάκου. Ο Βραχύσωμος Βέλγος, την σεζόν 2020-2021 φορώντας την φανέλα της Ίντερ, όχι μόνο κατάφερε να τρομοκρατήσει όλες τις άμυνες του εγχώριου ποδοσφαιρικού γίγνεσθαι, να τοποθετηθεί στο πάνθεον των ευρωπαίων επιθετικών αλλά κατόρθωσε και να οδηγήσει με τα γκολ του την Ίντερ στην κατάκτηση του Ιταλικού Πρωταθλήματος μετά από 11 χρόνια, σπάζοντας το σερί των 9 κατακτήσεων της Γιουβέντους. Οι καταπληκτικές του εμφάνισεις εκείνη την χρονιά, κέντρισαν τον ενδιαφέρον από τις ομάδες του “big six” της Αγγλίας. Νικήτρια, στην διεκδίκηση του, βγήκε η ομάδα του Ρόμαν Αμπράμοβιτς, προσφέροντας στους Ιταλούς το μυθικό ποσό των 115 εκατομμυρίων ευρώ. Το τεράστιο κόστος της μεταγραφής αύξησε την πίεση στο νέο απόκτημα του συλλόγου τόσο από την διοίκηση όσο και από τους φίλους της ομάδας. Ο Λουκάκου, ωστόσο, όσο και αν προσπάθησε δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων πετυχαίνοντας μόλις 8 γκολ στο πρωτάθλημα και 15 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Η δυσαρέσκεια του ήδη από τα μέσα της σεζόν και οι δηλώσεις του στον τύπο, τον έφεραν αντιμέτωπο με την ομάδα και τον προπονητή, Τόμας Τούχελ, παραμένοντας έτσι παροπλισμένος σε μία πολύ κρίσιμη και δύσκολη περίοδο για την Τσέλσι. Η λύση και για τις δύο πλευρές, έστω και προσωρινή, ήρθε με την επιστροφή του Λουκάκου στην Ίντερ ως δανεικός μέσα στον Ιούνιο έναντι ενός μεγάλου ποσού, με τον Βέλγο να επιστρέφει και πάλι “στον τόπο του εγκλήματος”. Η συνέχεια, αναμένεται στους δέκτες μας…!
