Ο αγώνας ανάμεσα στους “οράνιε” και την “αλμπισελέστε” αποτελεί ένα από τα παραδοσιακότερα ντέρμπι της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής ιστορίας και κάθε φορά χαρακτηρίζεται από ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Το τελευταίο ραντεβού
Για εμάς τους νεότερους αξέχαστη έχει μείνει η μεγάλη μάχη των δύο χωρών το 2014 στη Βραζιλία,όταν η τριάδα των “ιπτάμενων Ολλανδών” (Φαν Πέρσι,Ρόμπεν & Σνάιντερ) συναντήθηκε με τη σπουδαία επιθετική γραμμή των Αργεντίνων (Μέσι,Ιγκουαΐν & Ντι Μαρία) με έπαθλο την πρόκριση στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου.Η αναμέτρηση παρά το άφθονο επιθετικό ταλέντο που τη χαρακτηρίζει βρήκε στη λήξη της κανονικής διάρκειας της τις δύο ομάδες ισόπαλες χωρίς γκολ.Όλα κρίθηκαν στα πέναλτι.Εκεί ο Σέρχιο Ρομέρο με 2 αποκρούσεις έστειλε τους συμπατριώτες του στον έβδομο ουρανό και τα αγόρια του Φαν Χάαλ στο μουχλιασμένο Άμστερνταμ.
Η εμβληματικότερη συνάντηση
Οι δύο ομάδες έχουν καταφέρει να αφήσουν ισχυρότερο αποτύπωμα στην ιστορία για τον προημιτελικό που έχουν παίξει στα γήπεδα της Γαλλίας το 1998 παρά για τον τελικό του Μουντιάλ του ’78.Αυτό συνέβη κυρίως λόγω της ΓΚΟΛΑΡΑΣ του Ντένις Μπέρκαμπ που πέραν του ότι θεωρείται ένα από τα κορυφαία τέρματα στην ιστορία του αθλήματος,ήταν και το καθοριστικό για εκείνον τον αγώνα που έστειλε τους “οράνιε” σε εναν ημιτελικό απέναντι στους Βραζιλιάνους όπως πιθανώς να γίνει και απόψε.
Η λάμψη του Κέμπες στο τουρνουά του Κρόιφ
Και τώρα πάμε στο τουρνουά και τον αγώνα που μοιάζει περισσότερο με ότι θα δούμε σήμερα το βράδυ.Τουλάχιστον όσον αφορά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και κάποιες συνισταμένες της αναμέτρησης.Σε ένα Κατάρ πριν το Κατάρ λοιπόν νικητές αναδείχθηκαν οι τότε οικοδεσπότες Αργεντινοί,οι οποίοι στο συγκεκριμένο τουρνουά δεν είχαν κάποιον υπερήρωα ή θεό να βοηθήσει (ο Ντιέγκο Μαραντόνα τότε ήταν ακόμα Ντιεγκίτο).Είχαν μόνο τον υπερηχητικό (για λίγες μέρες) Μάριο Κέμπες που στο δρόμο προς τη δόξα καθάρισε και τους (δομημένους με μια ιδιαιτερότητα) Ολλανδούς.Οι “οράνιε” δεν είχαν τον Κρόιφ ο ο οποίος για πολιτικούς λόγους απείχε από το τουρνουά,στιγματίζοντας έτσι δια της απουσίας του μια ολόκληρη διοργάνωση.
Αυτά ήταν λοιπόν τα πιο σπουδαία ανταμώματα των δύο αποψινών μονομάχων ανάμεσα στα χρόνια.Κι εδώ δημιουργείται το ερώτημα για το σημερινό:
