Χθες το απόγευμα η αρχική μου σελίδα στο Facebook γέμισε με αναρτήσεις χιουμοριστικού
Όταν κανείς όπως εγώ έχει αγαπήσει και έχει υπηρετήσει το ποδόσφαιρο και την ελληνική διαιτησία με τέτοια ανιδιοτέλεια και πάθος, μόλις ξεπεράσει το αστείο της εικόνας καταλήγει με θλίψη στο εξίσου θλιβερό συμπέρασμα ότι αν κατά τα χρόνια της κρίσης και των Μνημονίων το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και ο Επαγγελματικός αθλητισμός
Ένας σοφός εκπαιδευτής διαιτησίας που είχα κάποτε μου είπε μια σπάνια κουβέντα: ” Όταν το ποδόσφαιρο φτωχοποιείται τότε η Διαιτησία γελοιοποιείται…”. Γιατί ναι δυστυχώς όταν φτάνουμε σε τέτοιες εικόνες που δεν τιμούν το ποδόσφαιρο μας και την ελληνική διαιτησία δυστυχώς δεν μπορούμε να αυτοχαρακτηριζόμαστε ως ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική χώρα… Και ειλικρινά δεν ξέρω που να καταλογίσω ευθύνες στην διοργανώτρια, στην ΕΠΟ, στην ΚΕΔ ειλικρινά δεν ξέρω μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα και σε αυτή την πολύ υπάρχουσα αρχή ποιος φταίει που δεν υπήρξε μια άμεση λύση η’ το ιδανικότερο μια πρόληψη, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ πως ήταν επιλογή του συναδέλφου ελαφρά την καρδιά να πει έλα μωρέ σηκώνουμε μια A4 για την αλλαγή και άσε τώρα τον ηλεκτρονικό πίνακα…
Όχι, εδώ κάτι έγινε και είτε δεν υπήρχε ηλεκτρονικός πίνακας, είτε χάλασε, είτε δεν υπήρξε ποτέ δεύτερος και η αλλαγή φυσικά έπρεπε όχι απλά να γίνει με κάθε τρόπο αλλά να δείξουμε ότι έγινε γιατί το ματς το μετέδιδε και η τηλεόραση… Αρχικά πρέπει ο κάθε αρμόδιος αν αρμόδιος να σκεφτεί ότι με αυτή την παράλειψη η έλλειψη οικονομικού προϋπολογισμού δεν φαίνεται απλά σε όλα τα μέσα και τα Social Media αστείος ένας Διαιτητής η’ χιουμοριστικό ένα γεγονός αλλά φαίνεται γελοίο όλο το Ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το καλοκαίρι λοιπόν που έρχεται και θα αρχίζετε όλοι να ανεβάζετε φώτο και stories από το καλοκαίρι του 2004 και τον Ευρωπαϊκό Θρίαμβο της Πορτογαλίας ως επετειακό άλμπουμ, βάλτε δίπλα και αυτή την φώτο της αλλαγής στο ματς και αναρωτηθείτε όχι τι ποδόσφαιρο θέλουμε… Αλλά τι ποδόσφαιρο έχουμε…
Λάμπρος Παπαδής – Αρθρογράφος – Πολιτικός Συντάκτης
