Τα θαύματα κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’40, το φιλικό στη Λισαβόνα, η γνώση της κακοκαιρίας στην πατρίδα ήδη από τη Βαρκελώνη και η Superga που πόνεσε όσο τίποτα το ιταλικό ποδόσφαιρο.
Το ποδόσφαιρο είναι δίχως αμφιβολία το άθλημα το οποίο μπορεί να χαρίσει στο κοινό του τα ωραιότερα παραμύθια και συνάμα τις ιστορίες με το πιο βίαιο τέλος εντός των γραμμών. Τα παραδείγματα μάλιστα είναι πολλά. Κανένα όμως δεν είναι σαν εκείνο της Τορίνο. Αφού πρόκειται για μια ομάδα που αντί να “σβήσει” στο γήπεδο, χάθηκε σε έναν λόφο και εξαφανίστηκε όντας στο απόγειο της.
Αιτία του τέλους της αυτού αποτέλεσε το αεροπορικό δυστύχημα της Superga. Του τόπου που προσέκρουσε το αεροπλάνο της κατ’ εξακολούθηση τετράκις πρωταθλήτριας Ιταλίας, η οποία βίωσε την πρώτη τεραστίων διαστάσεων ποδοσφαιρική αεροπορική τραγωδία. Η οποία θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί αν ο πιλότος δεν υπερεκτιμούσε τις δυνατότητες του και η πτήση έμενε για μια ημέρα στη Βαρκελώνη όπου σταμάτησε για ανεφοδιασμό. Φεύγοντας για το Τορίνο το επόμενο πρωί δίχως το εμπόδιο της ομίχλης στον αέρα. Όπου με την έκβαση που πήρε στην πραγματικότητα η ιστορία απέβη φονική.
Από τον όλεθρο της Superga δεν επέζησε κανείς. Καθώς έφυγαν από τη ζωή όλοι οι επιβάτες του αεροσκάφους με το οποίο ταξίδευε η “γκρανάτα”. Που άφησε μόνο ένα της μέλος πίσω και αυτό από καθαρή τύχη. Διότι ο Σάουρο Τόμα,ο οποίος δεν βρέθηκε στη Λισαβόνα, έμεινε πίσω λόγω ενός τραυματισμού στο γονατο. Λες και ήταν αυτό που επέλεξε η μοίρα να αποτελέσει το “καταφύγιο” της “φλόγας” της καλύτερης ομάδας (τουλάχιστον) των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Βοηθώντας όλους με τις μνήμες του να γνωρίσουν την καλύτερη ομάδα, που δεν είδαν ποτέ, έστω και μέσα από τις ιστορίες που περιβάλλουν τα μυθικά ρεκόρ της.
ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΡΕΚΟΡ ΤΗΣ ΠΙΟ ΑΞΙΟΜΝΗΜΟΝΕΥΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΗΣ “ΓΚΡΑΝΑΤΑ”
Η μεγαλύτερη της νίκη στη Serie A
02/05/1948
vs US Alessandria Calcio 1912 (10-0)
Η μεγαλύτερη της νίκη στα play – off της Serie A
28/07/1946
vs Livorno (9-1)
Η μεγαλύτερη της the εκτός έδρας νίκη στα play – off της Serie A
28/04/1946
vs Roma (0-7)
Κλείνοντας τώρα, αξίζει να αναφέρουμε ότι στην “Grande granata” απονεμήθηκε και το πρωτάθλημα Ιταλίας της σεζόν 1948/49. Κι ας μην το ολοκλήρωσε ποτέ. Αυτό βέβαια συνέβη προς τιμήν των θανόντων και επειδή ήταν όλοι σίγουροι πως εκείνοι θα το σήκωναν και πάλι. Ήταν το πέμπτο στη σειρά.
ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΗΣ “ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΟΡΙΝΟ” ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ
Βαλέριο Μπασιγκαλούπο (Τερματοφύλακας)
Σάουρο Τόμα (Αμυντικός)
Πιέρο Οπέρτο (Αμυντικός)
Μάριο Ριγκαμόντι (Αμυντικός)
Βιρτζίλιο Μαρόζο (Αμυντικός)
Άλντο Μπαλαρίν (Αμυντικός)
Εουσέμπιο Καστιλιάνο (Μέσος)
Τζουζέπε Γκρεζάρ (Μέσος)
Τζούλιους Σουμπέρτ (Μέσος)
Ντανίλο Μαρτέλι (Μέσος)
Ρούμπενς Φαντίνι (Μέσος)
Έτσιο Λοΐκ (Μέσος)
Βαλεντίνο Ματσόλα (Μέσος)
Φράνκο Όσολα (Επιθετικός)
Μέντι ΙΙΙ (Επιθετικός)
Ρέβελι Ρουτζέρο Γκράβα (Επιθετικός)
Εμίλε Μποντζιόρνι (Επιθετικός)
Γουλιέλμο Γκαμπέτο (Επιθετικός)
Προπονητής: Λεσίλ Λίβσλι
Βοηθός Προπονητή: Έρνε Ερμπστάιν
Αυτό ήταν το τέλος της ιστορίας της “Grande Torino”. Μια ομάδας που χάθηκε σαν σήμερα 75 χρόνια πριν.
