Το “παράθυρο” του Σεπτεμβρίου για τις εθνικές ομάδες ανήκει πια στο παρελθόν αφήνοντας ως παρακαταθήκη πέρα από τα συνηθισμένα και μερικά εγχώρια ή διεθνή ρεκόρ.
Ξεκινάμε από αυτό του νεότερου ποδοσφαιριστή που έχει χριστεί ποτέ διεθνής σε επίπεδο ανδρων. Καθώς εκεί άλλαξε το όνομα του κατόχου και από τον αρχηγό της Άρσεναλ και της εθνικής Νορβηγίας πια Μάρτιν Όντεγκαρντ τα “σκήπτρα” πέρασαν στον Αμαρά Ντιούφ. Έναν δεκαπεντάχρονο (15 ετών και 94 ημερών) από τη Σενεγάλη που αγωνίστηκε στην αναμέτρηση της πατρίδας του με τη Ρουάντα για τα Προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής.
Συνεχίζουμε με τον Λαμίν Γιαμάλ που έγινε απέναντι στη Γεωργία έγινε ο νεότερος παίκτης που αγωνίζεται ως βασικός και σκοράρει για την εθνική Ισπανίας. Ενώ έχει ήδη καταφέρει τα ίδια περίπου επιτεύγματα και για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα. Συγκεκριμένα, εξαιρείται μόνο το γκολ που δεν έχει έρθει ακόμα.
Τέλος, κλείνουμε με τον Ιλντεφόνς Λίμα έβαλε τέλος στην πορεία του με το εθνόσημο όντας ο ποδοσφαιριστής με τη μακροβιότερη παρουσία σε εθνικό επίπεδο. Αφού κατέγραψε συμετοχή σε τέσσερις διαφορετικές δεκαετίες (’90, ’00, ’10, ’20) και επί 26 συναπτά έτη (1997 – 2023). Το περίεργο μετά από αυτά τα αν μη τι άλλο εντυπωσιακά στατιστικά είναι βέβαια ότι κατέγραψε μόλις 137 συμμετοχές. 64 λιγότερες από τον Κριστιάνο Ρονάλντο που αγωνίζεται 6 χρόνια λιγότερα για την Πορτογαλία αλλά ταυτόχρονα δεν έχει χάσει και κάποιο μεγάλο τουρνουά. Την ώρα που η Ανδόρα έχει λείψει από όλα.
