Αν θα πρέπει να έχει κάτι στο μυαλό του ο Προπονητής της Ιταλίας Ρομπέρτο Μαντσίνι για τον αυριανό τελικό κόντρα στην Αγγλία, ίσως θα ήταν η διδαχή της τακτικής και του στρατηγικού αλλά σταθερού αιφνιδιασμού που χρησιμοποίησε ένας προκάτοχός του στον πάγκο το 2006 για να οδηγήσει την Εθνική Ιταλίας στην κορυφή του κόσμου στο παγκόσμιο κύπελλο που έγινε στα γήπεδα της Γερμανίας.
Η αδικαιολόγητη «κουτουλιά» του Ζιντάν στον Μάρκο Ματεράτσι στην παράταση του τελικού μεταξύ Ιταλίας – Γαλλίας, είναι το γεγονός που έχει στιγματίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, το οποίο κατέκτησε εν τέλει η Ιταλία στη διαδικασία των πέναλτι.Είναι η στιγμή που έχει μείνει στο μυαλό όλων, καθότι ήταν η τελευταία μεγάλη διοργάνωση που κερδίζει η Ιταλία αλλά και το φινάλε του Ζιντάν με την Εθνική του ομάδα και από την ενεργό δράση.Το παιχνίδι ήταν ισόπαλο (στο 1-1), όταν στο 110’ ο Ζιντάν ρίχνει ξαφνικά με κουτουλιά τον Ιταλό κεντρικό αμυντικό στον αγωνιστικό χώρο και στη συνέχεια αποβάλλεται, έπειτα από υπόδειξη του τέταρτου διαιτητή, αφού ο πρώτος δεν είδε τη φάση. Αυτή ήταν και η πρώτη αποβολή παίκτη στην Ιστορία των Μουντιάλ στη διαδικασία παράτασης τελικού.Μάλιστα και οι δύο παίκτες ήταν αυτοί που είχαν σκοράρει για τις ομάδες τους στην κανονική διάρκεια.Ο Ζιντάν είχε ανοίξει το σκορ για τη Γαλλία με πέναλτι (7’) και ο Ματεράτσι είχε ισοφαρίσει λίγο πριν το 20λεπτο.
Ο “Αμπελουργός” όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν στην Ιταλία λόγο της ρομαντικής λατρείας του για το κρασί και ο άνθρωπος που την οδήγησε στην κατάκτηση του Μουντιάλ για τέταρτη φορά στην Ιστορία της, ήταν ο Μαρσέλο Λίπι.Ο 70χρονος πλέον Λίπι, ήταν ο πρώτος προπονητής που κατέκτησε Τσάμπιονς Λιγκ και Μουντιάλ και ένας από τους δύο συνολικά που το έχουν καταφέρει. Ο άλλος είναι ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε.
Ένας Προπονητής που δίνει μεγάλη βαρύτητα στον ψυχολογικό τομέα και θέλει οι ομάδες του να έχουν ισορροπία στις γραμμές και ομαδικότητα σε άμυνα-επίθεση, στο τουρνουά του 2006 είχε δώσει έναν πιο ελεύθερο ρόλο στον Αντρέα Πίρλο, ο οποίος μαζί με τον Φραντσέσκο Τότι είχαν την εντολή να δημιουργούν παιχνίδι.Ο Πίρλο πίσω από τη μεσαία γραμμή και ο Τότι μπροστά.Παράλληλα, ο Πίρλο ήταν ο παίκτης που είχε σημαντικό ρόλο και στο αμυντικό κομμάτι, μαζί με τον Τζενάρο Γκατούζο με τον οποίο είχαν κοινή θητεία στη Μίλαν εκείνης της εποχής.
Ο Μπουφόν βρισκόταν κάτω από τα δοκάρια καθώς είχε καθιερωθεί ως βασικός από το Μουντιάλ του 2002 και την τετράδα της άμυνας πλαισίωναν κυρίως οι Φάμπιο Γκρόσο (αριστερά) και Τζιανλούκα Τζαμπρότα (δεξιά).Στα άκρα της μεσαίας γραμμής βρίσκονταν οι Σιμόνε Περότα (αριστερά) και Μάουρο Καμορανέζι (δεξιά) ενώ στην κορυφή της επίθεσης ο Λούκα Τόνι. Αλμπέρτο Τζιγιαρντίνο, Βιτσέντζο Ιακουίντα και Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο οι παίκτες που διεκδικούσαν θέση στην 11άδα.Συνολικά, επτά ήταν οι παίκτες της Ιταλίας που συμπεριλήφθηκαν στην κορυφαία αποστολή του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 και αντικατοπτρίζουν την εξαιρετική παρουσία της στη συγκεκριμένη διοργάνωση.Στους δύο προαναφερθέντες, προστίθενται και οι Φάμπιο Καναβάρο, Τζιανλούκα Τζαμπρότα, Τζενάρο Γκατούζο, Φραντσέσκο Τότι και Λούκα Τόνι.
Οι συνθέσεις του τελικού:
Ιταλία (4-1-4-1): Μπουφόν – Τζαμπρότα, Καναβάρο, Ματεράτσι, Γκρόσο – Γκατούζο – Τότι (61’ Ιακουίντα), Πίρλο, Καμορανέζι (86’ Ντελ Πιέρο), Περότα (61’ Ντε Ρόσι) – Τόνι.
Γαλλία (4-2-3-1): Μπαρτέζ – Σανιόλ, Τιράμ, Γκαλάς, Αμπιντάλ – Βιεϊρά (56’ Αλού Ντιαρά), Μακελελέ – Ριμπερί (100’ Τρεζεγκέ), Ζιντάν, Μαλουντά – Ανρί (107’ Βιλτόρ).
Γκολ: Ματεράτσι (19’) – Ζιντάν (7’ πεν.)
Τα πέναλτι: Πίρλο (Ε), Ματεράτσι (Ε), Ντε Ρόσι (Ε), Ντελ Πιέρο (Ε), Γκρόσο (Ε) – Βιλτόρ (Ε), Τρεζεγκέ (Α), Αμπιντάλ (Ε), Σανιόλ.
