Η ΑΕΚ έπαιξε για την ιστορία της έπαιξε για τον αδικοχαμένο οπαδό της και ανήμερα της Παναγίας έκανε την δουλειά της και απέδρασε από το “Μάξιμιν” με τρομερό δεύτερο ημίχρονο!
Η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα προσπάθησε να παίξει ένα παιχνίδι που το έδειξε περισσότερο στην προετοιμασία της, περιμένοντας τον αντίπαλο στο μισό και επιχειρώντας την κόντρα επίθεση δηλαδή, ωστόσο αυτό δεν της βγήκε και πήγε στα αποδυτήρια πίσω στο σκορ.
Η απευθείας εκτέλεση φάουλ του Μπουλάτ ήταν αυτή που χώριζε τις δύο ομάδες, με το γκολ της Ντιναμό πάντως να σηκώνει πολύ κουβέντα καθώς όπως φάνηκε δεν υπήρχε παράβαση. Σε ένα πρώτο μέρος που η ΑΕΚ ήταν ιδιαίτερα νευρική και βιαστική πάντως και δεν άξιζε κάτι παραπάνω, αν και θα μπορούσε να είχε κάνει την ζημιά στην κόντρα με την τελική προσπάθεια του Λιβάι Γκαρσία.
Στην επανάληψη η ‘κιτρινόμαυροι’ ήταν η περυσινή ομάδα που μας γνώρισε ο Πελάδο, η ομάδα είχε ένταση, έβαζε πίεση στον αντίπαλο έβγαζε αυτοματισμούς και έδειξε το τι θα ερχόταν. Αφού πρώτα ισοφάρισε με τον περυσινό mvp των πλει-οφ Στίβεν Τσούμπερ στο 59′, στο 90′ ήρθε ο Γαλανόπουλος για να τελειώσει εξαιρετικά μία φάση που ξεκίνησε από εκτέλεση κόρνερ και έτσι με αυτό τον τρόπο η ΑΕΚ απέδρασε από το Ζάγκρεμπ με εντυπωσιακό τρόπο (ενδιάμεσα της είχε ακυρωθεί και οριακό γκολ με τον Πινέδα) ενώ αν ήταν και λίγο πιο τυχερή θα μπορούσε να είχε βρει και τρίτο τέρμα στο φινάλε.
Η ΑΕΚ έδειξε πολλά πράγματα με αυτή της την εμφάνιση στο δεύτερο μέρος, έδειξε πως δεν λυγίζει ακόμη και αν δεν είναι έτοιμη, ενώ για άλλη μια φορά είδαμε την τρομερή ποιότητα του πάγκου της, με τους Γαλανόπουλο Πιζάρο και Αραούχο (στην επιστροφή του) να έχουν άμεση δράση στο γκολ της ανατροπής. Συγκινητική η στιγμή του δεύτερου γκολ με τον Γαλανόπουλο να μη ξεχνά τον Μιχάλη. Για τον Μιχάλη λοιπόν, η ΑΕΚ πέτυχε μια τεράστια νίκη όχι μόνο για το ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά και για την βία που αναγκαζόμαστε να βιώνουμε.
