Η νέα σεζόν έχει μπει για τα καλά στις “ράγες” όμως εμείς επιλέγουμε να κοιτάξουμε λίγο πιο πίσω για να κλείσουμε την τελευταία εκκρεμότητα που έχει μείνει από όσα επιθυμούσαμε να σας παρουσιάσουμε για την περασμένη χρονιά του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο.
Μπορεί να οδεύουμε πια στην όγδοη αγωνιστική της Premier League για τη σεζόν 2023/24, όμως για εμάς η σεζόν 2022/23 δεν έχει τελειώσει ακόμα και για αυτό αποφασίσαμε σήμερα να σας δείξουμε πως θα ήταν η βαθμολογία του αγγλικού πρωταθλήματος αν βασιζόταν στις άδειες θέσεις του γηπέδου κάθε ομάδας που υπήρξε την περσινή σεζόν στο πρωτάθλημα.
Η βαθμολογία:
Πριν ξεκινήσουμε να επισημάνουμε ότι η κατάταξη γίνεται από την 20η προς την 1η θέση, άρα και από τη μικρότερη προς τη μεγαλύτερη απώλεια. Ενώ θα δείτε τις ομάδες από το 17 έως το 20 να βγαίνουν στο Champions League, εκείνες από το 16 έως το 14 να κερδίζουν την έξοδο σε Europa League και Europa Conference League αντίστοιχα. Την ίδια στιγμή που ο πρώτος ο δεύτερος και ο τρίτος θα υποβιβάζονται.
Δίπλα από το όνομα κάθε ομάδας θα αναγράφεται το όνομα του γηπέδου η χωρητικότητα του.
1. Σαουθάμπτον – St. Mary’s Stadium (32.384)
Οι “άγιοι” μετά από έντεκα συνεχόμενα χρόνια στην κορυφαία εθνική κατηγορία αποχώρησαν για την Championship έχοντας παρουσιάσει πτωτική πορεία ήδη από την προπερασμένη σεζόν όσον αφορά την απόδοση τους. Γεγονός που επηρέασε μέρος του κόσμου τους που απουσίασε όχι μεγάλο μέρος του αλλά ένα σεβαστό τετραψήφιο ποσό.
2. Μάντσεστερ Σίτι – Etihad Stadium (53.400)
Οι “πολίτες” αποτελούν την καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος σύμφωνα με τα πεπραγμένα τους εντός των γραμμών, αλλά σύμφωνα με την κατάταξη μας δεν θα ήταν πουθενά σε περίπτωση που μετρούσε αυτή και όχι η κλασική που προσμετρώνται οι νίκες και οι ήττες. Αξίζει να αναφέρουμε πως η ομάδα έχει στις τάξεις της τον καλύτερο “playmaker”, τον καλύτερο προπονητή και τον καλύτερο ποδοσφαιριστή σε ολόκληρη την υφήλιο.
3. Λιντς – Elland Road Stadium (37.792)
Στην ακροτελεύτια θέση των υποβιβασθέντων συναντάμε μια ομάδα που υποβιβάστηκε και στην πραγματικότητα. Η συμπαθέστατη Λιντς που κέρδισε την άνοδο από τη δεύτερη τη τάξει κατηγορία μετά από 16 χρόνια απουσίας. Τα παγώνια που κατάφεραν να μείνουν στο υψηλότερο επίπεδο για τρεις συνεχόμενες σεζόν, την προηγούμενη πλήρωσε τις αλλεπάλληλες αλλαγές προπονητών που δεν της έδωσαν την βεβαιότητα ενός ισχυρού αγωνιστικού σχεδίου που θα στήριζε και την προσπάθεια της. Κάτι που οδήγησε και μέρος του κοινού της να της γυρίσει την πλάτη.
4. Νότιγχαμ Φόρεστ – City Ground (30.404)
Φτάσαμε και στην ομάδα της λίγκας με το εντονότερο ελληνικό ενδιαφέρον. Καθώς όχι μόνο διοικούνται από ελληνική οικογένεια, αλλά κινήθηκαν και με άκρως “ελληνικό” τρόπο στα παράθυρα των μεταγραφών με +20 μεταγραφές. Το πολύ ωραίο και τιμητικό ταυτόχρονα για τον κόσμο της είναι ότι εκείνος αναγνώρισε την προσπάθεια της για τη διεκδίκηση και την επίτευξη της παραμονής στη “μεγάλη σκηνή” σχεδόν 25 (23) έτη μετά την τελευταία φορά.
5. Άστον Βίλα – Villa Park (42.657)
Ένα είναι σίγουρο. Αν το επιτελείο των “villagers” έβλεπε το σενάριο για το οποίο εμείς γράφουμε και την πραγματική βαθμολόγηση, σίγουρα θα αγόραζε αυτό που εκείνη πέτυχε με τις δικές της δυνάμεις. Διότι αν ίσχυαν όσα λέμε εμείς τότε αυτοί δεν θα έπαιζαν τώρα ούτε στο Conference League ούτε και σε κάποια άλλη από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Επιπρόσθετα αν τα παραπάνω έβρισκαν εφαρμογή όχι σε κάποιο “παράλληλο σύμπαν” δεν θα είχαμε δει ποτέ πιθανότατα και την εκπληκτική συγκομιδή βαθμών της ομάδας του Μπέρμιγχαμ υπό τον Ουνάι Έμερι.
6. Μπόρνμουθ – Vitality Stadium (11.307)
Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πραγματικά αξιοπερίεργο πως σε ένα γήπεδο 11 χιλιάδων και κάτι θέσεων δεν φάνηκε ποτέ το κενό των 1.021 ανθρώπων που έλειπαν κατά μέσο όρο από το γήπεδο σε όλη τη διάρκεια των 19 αγώνων που διεξήχθησαν πέρυσι εκεί. Στα υπόλοιπα, δεν υπάρχει κάτι που χρήζει συζήτησης και τυπικά θα αναφέρουμε ότι η Μπόρνμουθ δεν θα υποβιβαζόταν ούτε σε αυτή την κατάταξη.
7. Κρίσταλ Πάλας – Selhurst Park (25.486)
Οι “αετοί” του Λονδίνου “πέταξαν” και εδώ και στο γήπεδο αρκετά για να μείνουν στο κορυφαίο επίπεδο αλλά όχι όσο χρειάζεται για να βρεθούν στον “αφρό”. Με ποιο τρόπο κιόλας να γινόταν αυτό όταν μόνο ο Μίκαελ Ολίσε αποτέλεσε μόνιμη απειλή όντας παράλληλα και ο πρώτος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του συλλόγου με 10+ (11) ασίστ σε μια σεζόν στο πρωτάθλημα; Ή όταν αλλάζει η ομάδα δύο προπονητές και αναγκάζεται να στραφεί στην πολυχρησιμοποιημένη λύση του Ρόι Χόντσον που στους πρώτους του 6 αγώνες σημείωσε 4 νίκες προκειμένου να σωθεί η ομάδα;
8. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Old Trafford (74.310)
Τα πρόσωπα που ξεχώρισαν πολλά στην προβληματική πλευρά του Μάντσεστερ. Δύο το έκαναν για πολύ ευχάριστους λόγους όμως. Αφού τόσο ο Μάρκους Ράσφορντ των 17 γκολ και των 5 ασίστ σε 35 αγώνες όσο και ο Νταβίντ Ντε Χέα των 17 clean sheet (“χρυσό γάντι”) κατέγραψαν στατιστικά που μετέτρεψαν τη σεζόν τους σε σεζόν καριέρας. Σώζοντας έτσι ότι δε σωζόταν από τα λάθη του Χάρι Μαγκουάιρ και τους χειρισμούς του Έρικ Τεν Χαγκ στα εσωτερικά θέματα του συνόλου των “κόκκινων διαβόλων” που στην περίπτωση μας θα ήταν στο πουθενά και όχι στο Champions League.
9. Τσέλσι – Stamford Bridge (41.663)
Πρόκειται για την ομάδα – ανέκδοτο της περασμένης σεζόν. Οι “μπλε” που ξόδεψαν τεράστια ποσά σε κάθε ευκαιρία. Το “highlight” της όμως ήταν η ανάληψη της τεχνικής της ηγεσίας από τέσσερεις διαφορετικούς προπονητές σε μια σεζόν. Γεγονός που κράτησε το “καμάρι του Λονδίνου” στη μέση της βαθμολογίας με συνεχώς πτωτική πορεία που όπως φαίνεται δεν θα άλλαζε ούτε στην περίπτωση του πίνακα μας. Μόνο θετικό για την ομάδα του Τοντ Μπόελι η κατάκτηση από τον Κέπα του βραβείου της “Απόκρουσης της Σεζόν”.
10. Λίβερπουλ – Anfield (54.074)
Το “στολίδι” της Λίβερπουλ που αναμένεται σύντομα να ξεπερνά τις 60.000 θέσεις και πολύ συχνά φαίνεται γεμάτο κόσμο στα τηλεοπτικά πλάνα έγινε πολύ συχνά πεδίο αναταράξεων της πορείας των “κόκκινων” του Γιούργκεν Κλοπ και για αυτό και σημείωσε έναν σημαντικό αριθμό έλλειψης θεατών σε εβδομαδιαία βάση. Παρά ταύτα αυτό δε σημαίνει πως η ομάδα δεν δούλεψε προκειμένου να πετύχει το καλύτερο δυνατό σύμφωνα με τις συνθήκες όπως αυτές διαμορφώθηκαν μέσα στη χρονιά. Για αυτό και ο Αλεξάντερ Άρνολντ μετακόμισε στο κέντρο από όπου μεγαλούργησε καθότι είχε τις περισσότερες παρουσίες στην αντίπαλη περιοχή, τις περισσότερες πάσες στο επιθετικό τρίτο, τις περισσότερες δημιουργημένες ευκαιρίες, τις περισσότερες επαφές και τις περισσότερες ασίστ από κάθε άλλον στο πρωτάθλημα από τις 9 Απριλίου και μετά. Για να συμπληρώσει την προσπάθεια του Άρνολντ ο Σαλάχ που ήταν ο πρώτος στην ιστορία των “reds” που σκόραρε για 9 συνεχόμενα παιχνίδια στο “Anfield” φτάνοντας ταυτοχρόνως και τα 168 τέρματα με τη φανέλα τους (=Τζέραρντ). Ενώ τη δική του αδιαπραγμάτευτα σημαντική συμβολή είχε και ο Άλισον των +100 αποκρούσεων στη διάρκεια των 38 αγωνιστικών του πρωταθλήματος.
11. Γουλβς – Molineaux (31.750)
Οι “λύκοι” θα μπορούσαν να αιτηθούν το 2023 να κρατήσει για πάντα. Διότι μέσα στην τρέχουσα χρονιά όχι μόνο σώθηκαν με 7 νίκες και 1 ισοπαλία στους 10 αγώνες της περσινής σεζόν, αλλά μερικά από τα τρίποντα τους ήταν και σπουδαία. Αναμορφωτής τους ο Ζουλιέν Λοπετέγκι που έβγαλε από μέσα τους το ένστικτο επιβίωσης που χρειάζεται σε μια επείγουσα κατάσταση όπως η δική τους.
12. Άρσεναλ – Emirates (60.704)
Οι “κανονιέρηδες” είναι η ομάδα με τις περισσότερες παρουσίες στην πρώτη τη τάξει κατηγορία των αγγλικών πρωταθλημάτων με 98 και οδεύει ολοταχώς προς τις 100 με προοπτική μάλιστα να κατακτήσει και ένα πρωτάθλημα μέχρι να τις συμπληρώσει. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να ξεπεράσουν το ρεκόρ των 24 νικών που αποτελεί το ταβάνι τους μέχρι στιγμής. Καθώς δεν μπόρεσαν να το ξεπεράσουν ούτε πέρυσι ώστε να δώσουν ουσία στις 247 ημέρες πρωτοπορίας αλλά και τα “μαγικά” της επιθετικής τους γραμμής που έμοιαζε ανεξάντλητη ακόμα κι αν έχασε τον Γκαμπριέλ Ζεσούς που αποτελεί σημαντικό “γρανάζι” της για 6 μήνες. Ενδεικτικό μάλιστα αυτού η επίτευξη από δύο ποδοσφαιριστές του συλλόγου +10 ασίστ. Στατιστικό που όπως όλοι γνωρίζουμε επίσης δεν έφτασε στην Άρσεναλ που στον πίνακα μας θα ήταν και αυτοί στο πουθενά.
13. Τότεναμ – Tottenham Hotspur Stadium (62.850)
Άλλη μια χρονιά ολοκληρώθηκε με τον Χάρι Κέιν να είναι το βαρύ πυροβολικό των “σπιρουνιών” με 30 γκολ και 10 εξ αυτών να μπαίνουν σε αγώνες με ομάδες του Λονδίνου και τα υπόλοιπα να έρχονται σε 25 διαφορετικές αναμετρήσεις φτάνοντας τα 209 που τον έχρισαν δεύτερο σκόρερ στην ιστορία του πρωταθλήματος. Για να κλείσει η χρονιά με γκολ του Λούκας Μόουρα στην τελευταία του επαφή φορώντας τα χρώματα των “spurs”.
14. Φούλαμ – Craven Cottage (22.384)
Η περσινή ήταν μια πολύ καλή διαδρομή για τους “cottagers” που έχασαν τις πιθανότητες τους για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο λόγω της απώλειας του Αλεξάνταρ Μίτροβιτς στις τελευταίες αγωνιστικές. Υπήρξαν όμως και άλλοι αθλητές από την ομάδα του Μάρκο Σίλβα, οι οποίοι αποτέλεσαν πυλώνες της πορείας των “Λονδρέζων” όπως ο Ζοάο Παλίνια που έδωσε την απαραίτητη σκληράδα στο κέντρο με τα 147 επιτυχημένα τάκλιν του.
15. Λέστερ – King Power Stadium (32.261)
Σύμφωνα με τον πίνακα μας οι “αλεπούδες” θα ήταν τη σεζόν που διανύουμε σε έναν όμιλο Europa League. Αντίθετα όμως αυτές είναι εκτός κατηγορίας. Κι αυτό γιατί στερήθηκαν τα γκολ του Τζέιμι Βάρντι για 8 ολόκληρους μήνες. Όχι λόγω τραυματισμού αλλά επειδή ο Άγγλος φορ απλά δυσκολευόταν να βρει δίχτυα παρά την έφεση των μεσοεπιθετικών που τον πλαισίωναν στη δημιουργία.
16. Έβερτον – Goodison Park (39.572)
Κάποιος που θα διάβαζε τη θέση της Έβερτον χωρίς να έκανε το ίδιο και με τον πρόλογο μας θα πίστευε ότι τα “ζαχαρωτά” δεν πέτυχαν κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που κατάφεραν και στην πραγματικότητα. Δεν είναι ωστόσο έτσι τα πράγματα. Καθότι, η προσπάθεια τους εδώ θα επιβραβευόταν με παρουσία σε ευρωπαϊκή διοργάνωση μετά από αρκετό καιρό μάλιστα. Επιπρόσθετα θα έμεναν στην κατηγορία όπως και έχουν κάνει επί 70 συναπτά έτη.
17. Μπράιτον – AMEX Stadium (31.876)
Σε εναν ιδεατό κόσμο όπου θα μας διάβαζαν στον αγγλικό αγγλικό νότο σίγουρα θα ενθουσιάζονταν αν έβλεπαν ότι γεμίζοντας το γήπεδο τους θα μπορούσαν να αγωνιστούν στο Champions League. Εκεί που μπορούσαν να φτάσουν μέσω του ποδοσφαίρου που έπαιξαν, το οποίο βασίστηκε σε νεαρούς ποδοσφαιριστές οι οποίοι τους προσέφεραν 11 τέρματα με μερικά εξ αυτών να είναι εντυπωσιακά όπως το τέρμα του Ενσίσο απέναντι στη Σίτι που ψηφίστηκε “Γκολ της Σεζόν”. Σταρ της παρέας του Γκράχαμ Πότερ και πολύ περισσότερο του Ρομπέρτο Ντε Τσέρμπι ήταν ο Καόρου Μιτόμα που έγινε με τα 7 του γκολ ο Ιάπωνας με τα περισσότερα στην ιστορία του πρωταθλήματος. Σημαντικές εκτός από αυτά βέβαια υπήρξαν και οι 5 ασίστ του.
18. Μπρέντφορντ – Community Stadium (17.250)
Το “στολίδι” της Μπρέντφορντ αποτελεί το πιο καινούριο γήπεδο στην Premier League και το γνωρίσαμε μαζί με την συμπαθέστατη ομάδα του Λονδίνου το φθινόπωρο του 2021. Απο την πρώτη στιγμή μας έδωσε τη μόνη εικόνα με την οποία πρέπει να είναι συνυφασμένο το ποδόσφαιρο. Αυτή δηλαδή της αγνής και ατέρμονης αγάπης μιας κοινότητας για την ομάδα που την εκπροσωπεί. Για αυτό και ήταν και είναι αυτό το πολύ όμορφο γήπεδο πάντα γεμάτο φέρνοντας τις “σφήκες” στις υψηλότερες θέσεις του πίνακα μας και δίνοντας τους την ευκαιρία να ζήσουν το “όνειρο των αστεριών” για το οποίο δεν είχαν την ευκαιρία να παλέψουν στην πραγματικότητα.
19. Νιούκαστλ – St. James’ Park (52.000)
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Νιούκαστλ συνάντησε το “πεπρωμένο” της αν σκεφτούμε ότι και εδώ και στο γήπεδο κατέληξε να προκριθεί στο Champions League. Κι αυτό γιατί ο κόσμος της δεν έλλειψε από κοντά της δευτερόλεπτο στηρίζοντας απόλυτα το “overachieving” (όχι και τόσο) των παικτών του Έντι Χάου. Τοποθετώντας έτσι άλλο ένα κομμάτι στην “ισόβια” σχέση ομάδας και πόλης, η οποία δεν αλλάζει στο πέρασμα των εποχών ή ανάλογα με την κατάληξη κάθε προσπάθεια υπό το πρίσμα οποιαδήποτε ιδιοκτησίας.
20. Γουέστ Χαμ – London Stadium (60.000)
Πάμε τώρα και στους πρωταθλητές. Αυτούς που γέμιζαν το “σπίτι” τους κάθε αγωνιστική απ’ άκρη σ’ άκρη πιστοί στο ραντεβού τους με μια ομάδα που παραλίγο να χάσει την επαφή της με το “top – tier” του παγκόσμιου ποδοσφαίρου προκειμένου να τους προσφέρει τη χαρά ενός ευρωπαϊκού τίτλου μετά από έξι δεκαετίες. Κάτι που οι ίδιοι αντιλήφθηκαν και για αυτό δεν άφησαν ποτέ το “London Stadium” να μοιάζει άδειο. Συγχαρητήρια!
Αυτή ήταν λοιπόν η δική μας Premier League. Αυτή που κερδίζει εκείνος που αγαπιέται περισσότερο. Ακόμα κι αν δεν είναι ο καλύτερος στο γήπεδο ή οι τιμές για ένα “μαγικό χαρτάκι” δεν είναι φιλικές. Γιατί όμως κινηθήκαμε με γνώμονα τα παραπάνω; Μα φυσικά για να δείξουμε ποιο πιστεύουμε ότι είναι ή ακόμα καλύτερα ποιο πραγματικά πρέπει να είναι το ποδόσφαιρο που τουλάχιστον στα μέρη που το γέννησαν έδειξε ικανό να ξαναβρεί και μη χάσει ποτέ το σωστό δρόμο.
Δείτε ακόμη:
Γουέστ Χαμ: Τα “σφυριά” ξαναχτυπούν! (videos)
Νιούκαστλ: Σαν να μην έφυγε ποτέ από τ’ “αστέρια”
Manchester City: Πρωταθλήτρια Ευρώπης για το 2023
